Esther schreef :



Denk dat ik het wel snap.
Het is altijd belangrijk te kijken uit wat voor achtergrond het paard komt ja, want zo weet je ook waar het 'fout' gegaan is.
Ben je het met me eens wanneer ik wel het woord 'leiderschap' gebruik ?
Vpoor mij betekent leiderschap niet 'jij moet doen wat ik zeg want ik ben de baas', maar het betekent "vertrouwen, veiligheid, ik help je wel uit en ik laat je de weg zien". Wanneer de mens in staat is via dit principe te werken denk ik dat er niet zo heel veel fout zal gaan.

Ben op het moment aan het werken met een paard dat de hele tijd zijn eigenaar omver trekt, door haar heen loopt, overal zijn kop omlaag doet en gaat staan fretuh, niet wil lopen,aan je zakken zit te pulken, boos wordt wanneer je hem niets geeft e.d.
Bij mij is-ie inmiddels poeslief, bij zijn eigenaar 'misdraagt' hij zich constant. Tja

Toch lopen er ook een heleboel verknipte paarden hier rond.
Net zoals mensen sociale stoornissen kunnen hebben denk ik dat ook paarden dat wel kunnen hebben. Of dat nou aangeboren of aangeleerd is : Ik weet het niet, of het paard werkelijk niet helemaal koosjer in het hoofd is, ik weet het ook niet.
En dan kun je trainen, oefenen tot je een ons weegt, sommige paarden nemen het gewoon niet op. Gelukkig ben ik dat pas paar keer tegengekomen. Feit is wel dat sommigen echt gevaarlijk regaeren of volledig in hun eigen wereld willen blijven en daar niet uitgehaald willen worden.
Oké, dat heeft verder niks met dominantie te maken, hooguit met een verkeerd stempeltje.

eddy DRUPPEL schreef :

En dat gaat makkelijk, zo'n veul verknoeien....
Nu ik dagelijks mijn eigen hengstje zie besef ik pas hoe belangrijk het voor een jong paard is een stabiele basis te moeten hebben.
En wat er mis kan gaan als die basis ontbreekt, zogenaamd door goed doenende mensen.