Danielle Schuwer schreef op dinsdag 26 december 2006, 16:50:


Trail is ook heel aardig.

Piet

Ik kreeg een mailtje van iemand die een paard heeft wat nog steeds met een achtervoet af en toe kreupel blijft lopen. Al een hele tijd geleden werd een peesblessure geconstateerd. Heeft daarmee gewoon in de wei gelopen.
IGraag jullie mening over het onderstaande.

........"Ben afgelopen vrijdag toch naar de dierenkliniek gegaan. Ik wou absoluut zeker zijn of er klinisch niets te vinden was voor ik verdere stappen onderneem.
Plaatselijke verdoving wees uit dat er een probleem was in het spronggewricht. Er werden dan weer foto's genomen & nu blijkt dat hij spat heeft. Ze hebben hem dan behandeld met een inspuiting met oa cortisone. Die inspuiting kan hem maanden goed houden of jaren, dat zal de praktijk verder uitwijzen. We moeten er alvast, volgens de dierenarts, allebei mee leren leven & ernaar spelen/rijden. De ene dag zal hij al beter zijn dan de andere dag. Voor de rest was er aan de pees eigenlijk niets speciaals meer te merken.
Nu moet hij nog 2 tot 3 weken rusten met elke dag zo'n 10 à 15 minuten stappen. Daarna mag ik weer stilletjes aan beginnen stappen onder het zadel en na zo'n 2 maand stilletjes verder opbouwen".........

Piet

jan seykens schreef op woensdag 27 december 2006, 10:09:


Ik heb nog niet gereageerd op haar mail, Jan. Dus ik weet niet of ze stalrust bedoelt. Daar zie ik natuurlijk helemaal geen goed van komen. Een peesblessure laten genezen met weidegang , maar dan even daarna met spat op stal zetten.?? Het ging mij meer om de opinie over inspuiting in het gewricht. Heb jij of iemand anders daar ervaring mee. De vraag is nu natuurlijk ook: is het ooit wel een peesblessure geweest.

Piet

Jelle schreef op donderdag 28 december 2006, 12:52:


Het komt vaker voor dat paarden die net van de ijzers af zijn hoefzweren ontwikkelen. Simpel gezegd zal via de betere doorbloeding in de voeten het lichaam de ontstane schade proberen op te ruimen. Dit lukt echter niet altijd helemaal en zullen achterblijvende afgestorven weefsels gaan ontsteken en via de zool of de kroonrand naar buiten breken.
Hoe langer het paard op ijzers heeft gestaan hoe groter natuurlijk de kans is op hoefzweren.
Het is vervelend en zeer pijnlijk voor het paard, maar normaal gesproken niet een blijvend iets. De diagnose laat je het best over aan een ervaren hoefbekapper of veearts. Is de zeer eenmaal doorgebroken of blootgelegd dan kan een middel als Biotex groen goed helpen.
Piet

Eva Saegerman schreef op donderdag 28 december 2006, 21:53:


Ik weet nog goed dat het vorig jaar ineens gevroren had en dat Shiny en Don, met ouwe Carlos erachter aan de haakse bocht in galop namen zoals ze anders doen van de bak naar de wei en een voor een onderuit gingen. Ze gleden op hun zij verder. Als het maar glad genoeg is, gaat echt alles glijden. Maar met ijzers zullen ze nog veel sneller glijden.

Piet

e m kraak schreef op donderdag 28 december 2006, 18:15:


Ja, ik heb het hier ook al verschillende keren aangedragen. Worteldoek is echt de beste en goedkoopste oplossing. Als je kunt voorkomen dat je puin of grind wegzakt ( en dat is gewoon een natuurlijk iets in onze grond) heb je het lek boven.

Piet

Cedric Coucke schreef op vrijdag 29 december 2006, 10:39:


Allee Cedric! :)
Bij zoveel verschillende meningen ga ik zoeken naar waar ze allemaal hetzelfde zeggen en dan kom ik tot de conclusie: dat wanneer die dingen niet overgroeien, niet dragen en je paard loopt goed, dan is het ook goed.
Natuurlijk bekappen zegt, ok, volg de zool, laat ze zeker niet dragen
Strasser zegt, "als het nodig is" haal je ze dieper weg dan de zool.
La Pierre zegt : volg de zool maar laat een iets grotere driehoek (hiel+stukje steunsel) staan. De balans in de voet en een stevige hiel zijn het belangrijkste.

Wat mijzelf van groter belang lijkt dan een mm langer of korter is of ze recht zijn. Dat je niet de spanning door een verkeerde druk van geknepen en/of te hoge hielen aan rondgebogen steunsels en een smalle straal af kunt zien.

Piet

Tineke Nolet-Verdel schreef op vrijdag 29 december 2006, 15:28:


Helemaal waar Tineke, ik vind dat je dat goed geregeld hebt. Bij mij is nog nooit een dier, anders dan aan het eind van zijn leven, bij me weggegaan. Maar als het helemaal niet anders zou kunnen geef ik mijn paarden gratis weg. Mijn fantastische Don, die ik twee jaar geleden van de dood gered heb vanwege zijn toenmalige voetproblemen, gaat naar iemand die er net als ik fijne buitenritten mee maakt. Maar Shiny, the love of my life, is een ander verhaal, daar moet ik nog iemand voor vinden.... Misschien moet ik die zelf wel eerst opleiden :)
Piet

Jelle schreef op vrijdag 29 december 2006, 23:55:


Het is beter dit onderwerp evt. voort te zetten op hoefnatuurlijk.nl Jelle.

Ik zie bij berichten als dit van jou altijd lichten op oranje springen en hoor bellen rinkelen. Het is nooit duidelijk, Men denkt aan dit, gelooft dat.....Natuurlijk, het kan ineens een zoolkneuzing zijn, met mogelijk een aantal hoefzweren er straks achteraan, omdat nu het hoefmechanisme weer geremd wordt doordat er ijzers ondergeslagen zijn. Het kan ook maar zo zijn dat er veel meer aan de hand is in die voeten.

Iets wat niet in orde is, geeft pijn. De natuurlijke reactie van het lichaam op pijn is het proberen te vermijden ervan, door minder te bewegen en voorzichtiger met belasten te zijn.
Als een paard beter loopt wanneer er weer ijzers ondergeslagen worden is dat altijd symptoombestrijding. De oorzaak van het probleem is niet weg en zal "onderhuids" dubbel zo hard verder vreten omdat er dan ook meer van het paard gevraagd wordt.

Elk paard hoort zonder ijzers op eigen voeten te kunnen lopen.
Het hoeft niet, maar het kan, ondanks een prima behandeling, bij een paard wat zijn hele leven mishandelde voeten heeft gehad, een lange strijd zijn om die weer gezond te krijgen

Er is dus bij het paard iets aan de hand, waarbij ze gokken dat het een zoolkneuzing is. Ik weet niet of iedereen helemaal eerlijk tegen je is en wat je band is met het dier, waarom je het wilt kopen, maar ik zou er nog eens een heleboel nachtjes over slapen.

Piet

Spirithorses schreef op zaterdag 30 december 2006, 10:21:


Ja, Pien, dat had ik ook kunnen schrijven, maar het leek me niet het beste advies aan iemand zonder ervaring en voldoende kennis, waarbij ik niet weet hoe oud het paard is, wat er aan de hand is met het paard,
hoeveel geduld hij heeft, wat hij ervan verwacht, wat hij ermee gaat doen.
Als ik zelf ruimte over had, wilde ik het beest wel krijgen om te kijken of ik het op kon lappen, maar betalen voor een ziek paard? Waarvan de huidige eigenaar waarschijnlijk niet eens vindt dat hij ziek is?
Terwijl er duizenden nog gezonde paarden rondlopen die ook wachten op een baas die hen een beter leven kan bieden?

Piet

Muguet schreef op zaterdag 30 december 2006, 10:52:


Er zijn door de jaren heen steeds weer nieuwe ijzers bedacht om een verkeerde behandeling van een paard te maskeren. Dit is er ongetwijfeld weer zo een. Je kunt een hoefbeen wat los is gekomen van de hoefwand niet terug omhoog duwen, zonder dat de bloedtoevoer nog meer geremd wordt. De genezing moet vanuit de kroonrand komen. Pijn verzachten kun je door zo'n dier op pads te zetten en de omstandigheden te optimaliseren, niet door stalen nagels in een ontstoken hoefwand te rammen, lijkt me.

Piet

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 30 december 2006, 12:12:


enne....wat dacht je van eerst eens goed Natuurlijk Bekappen?

Piet