Nick Altena schreef op zaterdag 6 januari 2007, 5:50:
> Spirithorses schreef op vrijdag 5 januari 2007, 23:08:
>
>> Komopzeg...?????
>>> Want de moeilijkheid is nou eenmaal dat je niet je zelf aan het
>>> trainen bent, maar ook je paard. En dat je beide geen machines
>>> bent waarop je alleen maar knopjes hoeft in te drukken.
>>
Als je op buitenrit bent en je paard doet in een keer zijn hoofd in het gras en gaat eten denk ik niet dat hij dit zomaar doet. Heeft het niet ook te maken met een stuk leiderschap? Dat je op de grond al traint en niet op het paard. Daar heb je geen zweep voor nodig. Als jij een goede leider bent van je paard haalt je paard het echt niet in zijn hoofd om zomaar onder het rijden te gaan eten. Dan is er toch echt wel een communicatiefout.
Een paar weken geleden heb ik Bombita van Pien gekocht. Ik reed al een hele lange tijd op haar. Alleen mijn fout was dat ik geen leidersschap over haar had, omdat ik te lief voor haar was. Wat dus gebeurde is dat ze ontzettend chagerijnig werd. Ze dreigde door haar achterhand naar je toe te draaien etc. Een heel gedoe dus. Totdat op een dag Conrad bij Pien langs kwam. Hij stelde voor om samen in de bak te gaan werken. Zo gezegd zo gedaan. Ik pakte Bombita mee aan het halster en eerst ging Conrad met mij aan het werk. En daar werd ik flink met mijn neus op de feiten gedrukt. Ik was helemaal niet duidelijk dus kon Bombita met mij doen wat zij wilde. Toen had Conrad me zijn methode helemaal uitgelegd en voorgedaan. Een methode zonder enige druk en het direct belonen van goed gedrag op het juiste moment (door heel simpel alleen maar het woordje mooi). Verdere uitleg over de methode moeten jullie bij Conrad zijn, misschien schrijft hij er verder nog wel een stuk over.
Ik ben met die methode aan de slag gegaan en Bombita veranderde in een ander paard. Het is natuurlijk nog allemaal niet zoals het moet zijn maar we zijn ook nog maar een week bezig. En nu al zijn de veranderingen duidelijk zichtbaar. Ze is liever, opener en kijkt een stuk blijer. En dit allemaal zonder die zweep. Want met rijden in de bak was ook zij bijna niet vooruit te branden en als je er met je benen aan kwam dan zwiepte ze met haar staart en gooide ze lichtjes die achterhand omhoog. Nu heb ik haar gisteren na het grondwerk weer gereden en het ging super! Het gaat er tenslotte om dat we er beide plezier in hebben en dat het echt vanuit haarzelf komt en niet omdat ze gedwongen wordt door een zweep.
Warboel
