van lennep schreef op donderdag 18 januari 2007, 14:14:

Nou ja.... dan verveelt Catcher zich in ieder geval niet!

Peter Donck schreef op donderdag 18 januari 2007, 13:05:

Nooit gifkorrels strooien want dan eten ze giftige muizen en zorgen dat de grote waterbakken van de paarden een plankje of iets erin hebben hangen zodat evt. jongen straks niet verdrinken.

Gaaf een uil!

marjolijn schreef op donderdag 18 januari 2007, 15:09:


Hij zit er niet meer , helaas. Ik denk dattie is weggewaaid....

Met Tekla gaat het de goede kant op!
De kootholtes zijn bijna schoon , alleen er net iets boven , tegen de kogel aan , daar zitten nog wat grotere korsten.
De benen zijn aardig afgeslankt , maar nog niet zoals het hoort.
En vooral op der sprongen , aan de voorkant , binnen kant , is de vacht erg lelijk , maar ik denk dat dat van de schurft is. Morgen weer wassen met sebacil.
De andere twee nog steeds no problemo!
Het lijkt dus met een sisser af te lopen... pfff... Qua mok in ieder geval...nu de schurft nog!!!

Ze heeft zich gisteren wel ergens hard tegen aan gestoten met haar kroonrand. Er zit gewoon een gaatje in van 4mm bij 4mm ongeveer, net in de overgang van het zachte naar het harde.Zou dat gevolgen kunnen gaan hebben voor haar hoef?Is ook pijnlijk , kon er met moeite een klodder bethadine inkrijgen...

Gr Esther

Wil schreef op donderdag 18 januari 2007, 13:18:


ik heb wel bloedluis gehad bij de paarden, die moesten ook behandeld worden met frontline, heeft wel gewerkt, maar ruikt idd beetje giftig.
maar je hebt er minder van nodig dan die stinkshampoo die ik eerder meekreeg, die nu geloof k ook niet meer gebruikt mag worden
Niki

Wil schreef op donderdag 18 januari 2007, 13:18:


Het was kiezen tussen Sebacil of Frontline. Frontline is wat precieser aan te brengen en werkt lang na, hoefde dus maar 1 x! Heb ook nog met een hoofdluis-emulsie in mn hand gestaan, was tegen luis en schurft bij mensen.
Bij Sebacil heb ik het idee dat de bovenste huidlaag wordt 'afgebrand', allemaal grote schilfers laten los op haar lichaam. Het zal de dode huid zijn waar de mijten in rond wandelden?
Bloedluis zijn toch eigenlijk mijten?

Anita schreef op vrijdag 19 januari 2007, 22:44:


Mijten: zijn kleine geleedpotigen met een lichaam dat niet duidelijk in twee (zoals bij spinnen) of drie (zoals bij insecten) geledingen is gedeeld. Samen met de teken vormen ze de orde Acarina (vroeger:Acari).

Verreweg de meeste mijten zijn met hun grootte van minder dan 0,1 tot 1,0 mm met het blote oog niet of nauwelijks waar te nemen, hoewel sommige soorten wat groter zijn en een afmeting van enkele millimeters halen. De bekende huisstofmijt bijvoorbeeld meet ongeveer 0,2 mm.

In het algemeen heeft een mijt (net als de teek en de spin) acht poten. Een uitzondering hierop wordt gevormd door enkele zeer jonge vormen en enige zeer gespecialiseerde soorten.

Men onderscheidt meer dan 10.000 soorten waarvan er ca. 2500 in het water leven en 10.000 parasitair zijn. Men schat dat het grootste deel van de mijtensoorten nog niet wetenschappelijk beschreven is. Ze verschillen in lichaamsvormen en leefwijze soms sterk van elkaar. De wijfjes leggen eieren waaruit jongen tevoorschijn komen. Deze jongen hebben in het eerste larvestadium soms slechts 6 poten.

Mijten eten o.a. dode dieren, planten of rottende stoffen. Roofmijten leven vaak van andere mijten en worden wel in de kastuinbouw als plaagbestrijding ingezet. Enkele soorten veroorzaken ziekten bij mens en dier. De orde wordt verdeeld in twee onderorden, namelijk de Sarcoptiformes en de Trombidiformes.
Rijk: Animalia (Dieren)
Stam: Arthropoda (Geleedpotigen)
Klasse: Arachnida (Spinachtigen)
Orde: Acarina

Bloed- of vogelluis:
Rijk: Animalia (Dieren)
Stam: Chordata (Chordadieren)
Klasse: Insecta (Insecten)
Infraklasse: Neoptera
is een naam die in het Nederlands aan een aantal insectengroepen wordt gegeven die verder weinig met elkaar te maken hebben. Ze komen voor in vier orden of onderorden:

* orde: Psocoptera - Stofluizen, die dood plantaardig materiaal eten
* superorde: Phthiraptera
o orde: Mallophaga - Bijtende luizen op dieren, leven van haren en veren
o orde: Anoplura - Stekende luizen op dieren

Bron: Wikipedia

Wil.

Anita schreef op vrijdag 19 januari 2007, 22:44:


Hoi Anita,

Alleen Tekla heeft van die grijze schilfers , terwijl ze alle drie behandeld zijn met sebacil. Dus ik denk dat je gelijk hebt met te zeggen dat het de dode huid is , en niet dat de huid afgebrand word als het ware door de sebacil.

Gr Esther

van lennep schreef op zaterdag 20 januari 2007, 12:33:


Gisteravond nog een keertje gewassen met sebacil , en vanmorgen waren er haast geen korstjes meer om te zalven!
De grijzige gloed van de vacht is ook verdwenen.

Bedankt voor alle reacties!

Gr Esther

Mijn paard heeft ook een erge vorm van mok gehad en daardoor dikke benen en liep zelf niet goed meer. Ik had van alles geprobeerd om eraf te komen maar niets hielp. Totdat de dierenarts Vetaderm voorschreef. Ik moest alle korsten eraf halen met betadine schampoo en daarna Vetaderm erop smeren. Het was een kuur van twee weken en daarna was het over! Ter voorkoming van nieuwe mok smeerde ik er zinkzalf op. Het is nooit meer terug gekomen. Volgens mij kun je het beter in een keer goed aanpakken dan dat je ermee door blijft sukkelen.
eddy DRUPPEL schreef op maandag 15 januari 2007, 23:27:

Machteld Jansen schreef op zondag 21 januari 2007, 18:09:


Het is inderdaad al véél beter door het ontsmetten en daarna creme te gebruiken alleen is het bij Ilias "gevaarlijk" te noemen en daardoor nogal moeizaam . Het was bovendine een "lichte" vorm van mok maar wel vasthoudend !