marjolijn schreef op woensdag 24 januari 2007, 12:50:


of je nou strassert, natuurlijk bekapt, traditioneel bekapt.. het maakt niet uit! Zolang je paard er maar goed op loopt.. (ps.. hou me niet voor de gek jij )

Zoals Wim Vonck het afgelopen weekend zei: "het kan me niet schelen met wat voor hoofdstel je rijdt, touwhalster, sidepull, cook, bit.. als je paard er maar GOED mee loopt"!

:)* :)* :)*

trea hoex schreef op woensdag 24 januari 2007, 13:12:


Ik snap wel dat Wim het zó wellicht niet bedoelt, maar dan kun je net zo goed en misschien wel veel beter prikkeldraad om de neus doen bij wijze van neusriem... zo leren ze de ponies in Z-Amerika ook tölten (of fino, paso double... weet ik veel hoe dat allemaal precies heet).

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 24 januari 2007, 12:24:

Hoi Nathalie,
Er is uiteindelijk maar 1 ding dat belangrijk is en dat is simpelweg dat je paard goed loopt.
Het NB heeft een aantal uitgangspunten en je zal per paard moeten kijken wat het beste is. Zeker nu met de nattigheid zijn de zolen zachter en zullen steentjes eerder tot gevoeligheid leiden. Ik zet de paarden nu dan ook minder kort.
Als ik in deze periode ijzers verwijder, laat ik de ijzers er minimaal 8-9 weken onder zitten voor ik ze eraf haal. Dit enkel en alleen om de kans op gevoeligheid te verminderen. Na het verwijderen van de ijzers maak ik alleen een afronding en kort de steunsels in. De oude rommel op de zool laat ik zitten als extra bescherming. Vervolgens maak ik pas na een week of 4 een vervolgafspraak en maak ik de zolen schoon en komt er een echte mustangrol.

Soms hoor je mensen zeggen dat NB voor hun paard minder goed werkt. Ik denk dat in die gevallen teveel vastgehouden wordt aan de uitgangspunten van NB. Elk paard is anders en zal anders bekapt moeten worden.

Groet,
Simon

Het wordt hoe langer hoe moeilijker. Ik volg de wending van deze draad intens. Want ergens moet de kleur rood in de draad te ontdekken zijn. Ik zal nog wat persoonlijke info op dit vuurtje gooien:

Cadiz liep achter op zijn buitenkanten, met nb werd dat nog erger. Anders gezegd: er was geen ijzer dat het tegenhield. De nb-theorie dat er bij forsere slijtage vanzelf harder materiaal gevormd wordt waardoor de hoef zichzelf herstelt, ging voor hem niet op. Ik kon die hielen ook niet een stukkie langer laten, want hij liep het er gewoon af ondanks dat hij keiharde hoeven heeft. Hij is dus een voorbeeld van niet automatisch rechter gaan lopen.

Buck wordt alleen nog maar rondgevijld en houdt verder zijn voeten zelf bij. De zool laat niet echt toe dat ik er meer "teenlengte" af haal, maar als ik zijn hoeven van de zijkant kijk, zijn ze wat langer dan het logo van deze site bijvoorbeeld. Zijn stralen zijn matig ontwikkeld en raken de grond niet, dat was altijd al zo, dat is niet veranderd/verbeterd. Hij loopt er super op, dus ik verander niets.

Christel Provaas schreef op woensdag 24 januari 2007, 14:06:

De vraag is of je daarbij de zool aanhield? of geprobeerd hebt te compenseren? Is Cadiz het scheve paard?

Als je paard veel in de wei loopt zullen de hielen wat wegzakken en zodoende zal toch de straal belast worden.
Vaak gaat een slechte straal samen met een geknepen voet.
En dat is ook ontzettend moeilijk te verbeteren. Ook mijn Don, die door natuurlijk bekappen niet meer kreupel loopt, houdt smalle voetjes met een slecht gevormde straal. Ik kan doen wat ik wil, maar de in de loop der jaren ontstane voetvorm, verbetert niet verder.Ook niet door een poosje aangebrachte "opening cuts".
Ik accepteer ze maar zoals ze zijn, hij loopt prima.

Piet

Piet schreef op woensdag 24 januari 2007, 14:25:


Nee, het scheve paard is Buck, de wildvang. Ik hield de zool aan in die zin dat ik de hielen aan de binnenkant iets afvijlde om ze gelijk te houden met de zool. Aan de buitenkant liep hij zijn hielen eraf en 'begon' hij alvast een beetje aan de zool. De oude jonge smid zegt dat de zool scheef in de hoef zit, so be it.

Buck staat nu niet in de wei, maar in de paddock en dan de hele dag op het verharde stuk, bang voor natte voeten. Hij heeft geen smalle voeten, ze willen juist graag wijd. Achter mist hij weliswaar de 'opening' tussen straal en hielen, maar je knijpt makkelijk de hielen naar elkaar. De professionele nb-er adviseerde het zo te laten aangezien het hoefmechanisme er niet door belemmerd werd.
Ik accepteer elke vorm zolang hij er goed op loopt!

Christel Provaas schreef op woensdag 24 januari 2007, 14:39:

Is dit niet ook gewoon het meest logische?
Zoals Trea ook al opmerkte, individueel bekijken.
Wij zijn toch ook niet allemaal hetzelfde gebouwd. Je hebt mensen met smalle voeten, brede, platte, kromme, veel eelt, weinig eelt, lange tenen, korte... zouden die door de pedicure met haar mesjes volgens een standaard norm in de maat gesneden worden zouden de blaarpleisters ook niet aan te slepen zijn. Laat staan dat er nog een meter op het harde gelopen werd.

marjolijn schreef op woensdag 24 januari 2007, 15:18:


Natuurlijk zijn er enorm veel verschillende vormen voeten.
Ik had het echter over een geknepen voet, waarvan de oorzaak meestal in de hoge hiel ligt van toen het paard nog op ijzers stond. In alle gevallen gaat dit samen met gebogen overgroeiende steunsels, een gedegenereerde straal en het daarboven gelegen straalkussen. En dan is er natuurlijk geen sprake van een gezonde voet.
Piet

jose schreef op woensdag 24 januari 2007, 0:43:


Hé Janna,
Nu lijkt het er toch op dat je het liefst al het nieuwe van Natuurlijk Bekappen er af wil halen, om weer terug te kunnen gaan op het vertrouwde ouderwetse, zoals het altijd geweest is en zoals je ouders het ook altijd al deden.

Maar dan heb je toch iets niet begrepen!
Een beetje hoefwand en/of hiel laten staan kan alléén wanneer er een gezonde witte lijn is. Dus als de hoefwand mooi tegen de hoef 'aangeplakt' zit, zoals het hoort.
Wanneer de witte lijn niet gezond is mag er ABSOLUUT NIETS van de hoefwand uitsteken boven de zool!
En dan is het ook echt belangrijk om iedere week, of minstens iedere 2 weken, de hoeven na te kijken en uitgegroeide hoefwand weer weg te vijlen.
Totdat de witte lijn gezond is.

Als je dit niet begrijpt, dan begrijp je niets van NB.
Namelijk dat de hoef pas weer gezond kan worden als er geen druk meer op de hoefwand wordt uitgeoefend.

Is de witte lijn eenmaal gezond, en loopt het paard dan toch nog gevoelig (zoals waarschijnlijk bij Jur het geval is/was), dan liggen de problemen ergens anders, bv. bij straalkussen, of bij spieren/pezen, of een zool die niet dik genoeg is om wat voor reden dan ook. Stofwisselingsproblemen misschien, voedingstekorten.... het kan van alles zijn.
En dan is het fijn als je er iemand bij kan halen die veel ervaring heeft met hoeven.
En iedere NB-er, of reguliere hoefsmid, zal af en toe meemaken dat ie voor een probleem komt te staan waar ie zo gauw geen oplossing voor weet, of waarbij ie een verkeerde aanpak kiest. Lijkt me.
Want zo ingewikkeld kan het nu eenmaal zijn. (Maar gelukkig meestal niet.)

Mee eens?
Groet,
Coralie

Coralie schreef op woensdag 24 januari 2007, 19:09:


Ik wil nergens het nieuwe of het goeie afhalen, maar ik hoor teveel en tevaak (en ik kan het dus zelf ook beamen) dat paarden op dat hele korte gewoon niet goed lopen.
Vandaar mijn (volgens mij volstrekt legitieme) opmerking of de normen en richtlijnen voor Nederland niet wat anders gegeven zouden moeten worden.


Ja, ik begrijp het volkomen! En toch vind ik dit slechts theorie. Want ik heb zo'n paard nl. waarvan de witte lijn niet zo optimaal is.

Daarom was ik er dus altijd heel erg bedacht op om de hoefwand kort te houden en af te ronden. Precies om de reden die jij zegt! Maar daar geweldig op lopen was een tweede, dat zag ik niet.
Vandaar mijn keus om er gewoon een tijd niks aan te doen.
De hoefwand is nu langer, en de theorie is dat de witte lijn dan niet kan herstellen.
Maar wat schets mijn verbazing: de witte lijn verbetert zich gestaag. En het lopen gaat steeds beter! Dus de theorie dat een langere hoefwand bij een niet optimale witte lijn pijn veroorzaakt (vergelijkbaar met een losse nagel op een vinger), klopt niet altijd.

Dus ik vraag me zo langzamerhand weleens af, of bepaalde theorien niet de praktijk mis slaan.

Hetzelfde als dat verhaal dat onbeslagen hoeven zich gaan verbreden.
In praktijk blijkt bij veel mensen het tegenovergestelde: hier ook gemeld door prof. bekappers. Toen dus ook al wat vraag of die theorie nou allemaal wel zo klopt.


Tuurlijk kan het in iets anders zitten. Maar ik vind het langzamerhand wel opvallen hoeveel missen zitten te dubben (een jaar, twee jaar) met NB en een niet goed lopend paard, en hoeveel paarden die trad. bekapt worden, die ondanks niet mooie hoeven, lopen als een tierelier!

Dat er bij slecht lopen gesteld wordt dat de hoef zich nog moet verbeteren, ja dat kan, maar moet/mag dat tot soms twee jaar lang duren? Alleen maar omdat een hoef aan een plaatje moet voldoen waar grotendeels ervaring mee is opgedaan in andere landen?


Nee dus

trea hoex schreef op woensdag 24 januari 2007, 9:35:


Of een paard nu O of X benen (hoefzetting) is in deze niet belangrijk.
MIJ gaat het er om dat een hoef zonder ijzer gezonder is, juist door "zelf" podotherapie.
*Véél* beter werkend hoefmechanisme (zijn we het toch over eens?)
Nils en Olly

trea hoex schreef op woensdag 24 januari 2007, 12:01:


Nils en Olly