Sky schreef op vrijdag 26 januari 2007, 21:52:


Voor zover ik het nog van vroeger weet, kauwt ieder paard op zijn bit. Nu zie ik gelukkig niet zovaak meer paarden met bit! Ook de paarden die voor het eerst een bit in hebben. Daarom zou ik juist denken dat ze het niet fijn vinden en daarom kauwen.

Una, als ik jou was zou ik inderdaad een keer proberen bitloos te rijden, wie weet bevalt het wel heel goed en kom je ook nog eens van het probleem af.

Succes!

Margot

Karin schreef op zondag 28 januari 2007, 6:08:


Je moet vrijheid ook niet zien als een absoluut begrip. Vrijheid is relatief. Vrijheid is een waarde en geen norm. Het is volkomen afhankelijk van de situatie waarin je op dit moment in verkeerd hoe groot je mate van vrijheid is.

Je had ik zekere zin wel een mate van vrijheid. Je had namelijk de keuze tussen of heel veel schulden, of toegeven aan je baas.

Als je een onderscheid maakt tussen vrijheid in natuurtoestand of vrijheid in de maatschappij waarin je nu leeft, zal het er op uitdraaien dat je nu minder vrijheid hebt. Vrijheid moet vaak opgegeven worden voor luxe.

Maarja, wees in ieder geval blij dat je geen dier bent, want als je dan in het bezit bent van een mens, heb je al helemaal geen vrijheid. Een dier kan alleen het geluk hebben dat hij een goeddenkend mens heeft getroffen, echter is dit dan nog geen vrijheid, maar een gedeelde mening.

Zo slecht hebben we het dus allemaal nog niet als mensen!

Margot

Tanya schreef op zondag 28 januari 2007, 12:12:


En daar heb ik wel zo'n hekel aan, dat zinnetje, daar zijn ze te fel voor. Maarja, jij zal het ook nooit gaan begrijpen volgens mij. Het heeft niks te maken met fel of niet fel, het gaat hierbij enkel om wederzijds respect en vertrouwen.

Denk maar niet dat je trots kan zijn op jezelf hoor omdat je toevallig springpaarden rijdt. Iedereen kan toch met bruut geweld en gesnok zo'n beest over een hindernis jagen. Als het paard maar kan springen he.

Lijkt mij heel wat waardevoller als je een band hebt met je paard!

Margot

Wat ik me afvroeg is of iemand van jullie weet of je als eigenaar altijd aansprakelijk bent voor de door je paard aangerichte schade?

Meer concreet, stel dat ik een meisje toezeg dat zij wanneer zij wil op mijn paard mag rijden. Er gebeurt iets en het meisje lijdt schade door toedoen van mijn paard. Ik ben in principe eigenaar van het dier, dus aansprakelijk. Is dit bij overeenkomst uit te sluiten?

Of hoe doen jullie dit? Ik denk dat dit in Nederland ook anders ligt dan in Belgie.

margot

ingrid van der post schreef op dinsdag 30 januari 2007, 20:47:


Het punt is dat een formulier tekenen dus geen enkele zin heeft. Deze bepaling in het Burgerlijk wetboek is ee bepaling van dwingend recht en hier mag ook niet bij overeenkomst van af worden geweken.

Was dus benieuwd of jullie hier iets anders voor wisten.

Margot

Nils Vellinga schreef op woensdag 31 januari 2007, 0:27:


Dat bordje is er wel, maar helaas heeft het geen werking. Misschien is het ook maar goed dat niet iedereen zo maar van de wet af kan wijken.

Had me er zelf nog even in verdiept, maar volgens mij kan er inderdaad niet van af worden geweken. Ik hoopte op een uitzondering voor dit geval.
Ik vind dit echter best ver gaan, Je kunt dus niet eens iemand op je paard laten rijden zonder dat je risico loopt.

Margot

e m kraak schreef op woensdag 31 januari 2007, 14:24:


Nee, Nick haalt deze twee zaken op andere wijze door elkaar.
Een dier is namelijk wel een zaak, naar Nederlands recht, net als de hoogspanningsmast. Echter is in art 6:179 BW expliciet geregeld dat mensen aansprakelijk zijn voor schade aangericht door hun dieren. Dit is niet expliciet voor andere zaken zoals de hoogspanningsmast geregeld Deze bepaling is er vanwege de 'onberekenbaarheid' van een dier.

Ik ben het overigens niet met je eens wat betreft de toenemende claimcultuur. Voor zover die er al was, het is hier de VS niet, neemt hij juist af.

Margot

Piet schreef op woensdag 31 januari 2007, 21:50:


De meeste paarden hebben er volgens mij ook een hekel aan. Dit geeft opzich al aan dat het niet goed voor ze is, want ze weten zelf heel goed wat wel of niet goed voor ze is.

In de zomer komt Bully wel eens naar me toe lopen als ik met de slang het bad aan het vullen ben. Volgens mij geeft hij dan aan dat hij het wel wil, hij loopt dan ook niet weg. Dan spuit ik hem af, anders nooit. Verder spoelt hij wel schoon als we lekker in het meer gaan zwemmen in de zomer.

Vroeger reed ik bij iemand op meerdere paarden en die moest ik ook iedere dag afspuiten, zomer en winter. Die paarden vonden het verschrikkelijk in de winter.

Denk dat het afkomt van het feit dat mensen nu eenmaal alles wat ze doen bij hun paard op zichzelf projecteren. Mensen willen douchen, dus daarom het paard ook maar, maar of ze hier nu gelukkig van worden en of het goed is, volgens mij niet.

Margot

Marianne schreef op woensdag 10 maart 2004, 14:00:


Ik heb ook het boek van Strasser niet, maar heb wel het strasserseminar gevolgd en kan je dus wel een beetje uitleggen voor het op neerkomt.

Het ging hierbij niet specifiek om mok, maar het hele principe is dat een paard met gezonde hoeven bijna nooit ziek is. Dit geldt ook voor mok. Door een goed bekapte voet, is het hoefmechanisme en de doorbloeding optimaal. De zool moet hiervoor dun zijn, zoadat de voet zo flexibel mogelijk is en er dus zoveel mogelijk hoefmechanisme plaatsvindt. Het hoefbeen moet hierbij grondparallel staan.

Waar mok precies door veroorzaakt wordt, is mij niet bekend. Wat ik wel weet is dat het inderdaad beter wordt door een goede doorbloeding. Het

Wat het zeewater betreft. Koud water stimuleert toch de bloedsomloop? Daarom zou ik juist denken dat zeewater alleen maar bij zou kunnen dragen aan de genezing, misschien minimaal, maar het zal zeker niet tegenwerken.

Margot

Clara van der Horst schreef op woensdag 31 januari 2007, 23:08:


Ik zeg toch ook niet dat het de einge waarheid is??? Ik leg uit wat Dr Strasser vindt! Buitendat is je argumentie niet echt sluitend te noemen. Hebben de wilde paarden in Amerika een superhoefmachanisme dat je dit zegt ofzo?

Margot