Hallo allemaal,

Voor de mensen die zo goed hebben meegedacht met mij, over de vreemde symptomen die mijn paard vertoonde.

Het gaat goed met hem. Ik kan niet anders zeggen.
Ik weet nog steeds niet wat hij heeft gehad. Ik was al bang dat het daar op uit zou draaien.

Ik kan alleen niets vreemds meer aan hem ontdekken. Hij ziet er beter uit dan ooit tevoren, niet mager, goede vacht. Ook zijn urine is weer goed van kleur. Het is al een tijdje zo, maar ik heb even gewacht met het hier te posten, totdat ik zeker kon zeggen dat ik het idee heb dat hij beter is.

Hij is weer volop aan het spelen. Zijn shetlander-maatje, die een paar weken ergens anders ter dekking stond, is weer terug, dat is een hengstje, vroeger super sloom en dik, niet vooruit te branden, die is nu echt een mooie hengst geworden, speels en actief, hij sleept Fax ook mee in zijn spel.

Ik baal er wel van, dat ik niet weet wat het geweest is, maar ben ook ontzettend blij, dat hij genezen is/(lijkt?).

Groetjes, Jessica

Fijn voor je paard en jou, Jessica :)
Ook aardig dat je dit nog even komt melden
Is er via DA nog enige mate van onderzoeksresultaat gekomen (ook negatieve uitslagen tellen mee)?

Groeten, Egon

jessica schreef op donderdag, 10 juni 2004, 11:22:

e m kraak schreef op donderdag, 10 juni 2004, 12:46:


Hoi Egon,

Uit alle onderzoeken is NIETS gekomen. Ik heb zelfs nog een andere dierenarts van een andere kliniek laten komen, maar ook hij kon NIETS vinden.

De eindconclusie was, dat hij ondervoed was. Dat zei de DA met enorm veel omwegen en iedere keer vroeg ik: 'dus hij is ondervoed'? Dan zei ze weer, neee maar....... bla, bla, bla, maar het kwam er op neer dat hij ondervoedt was, het lijkt alleen wel alsof ze dat niet te beschuldigend wilde zeggen, maar als het echt zo is, dan sta ik daar echt wel voor open, als mijn paard maar beter wordt toch?

Dit is mijn conclusie: zijn symptomen duidden idd. op ondervoeding. Vooral dat trillen, toen het hard had geregend, lage temp, energie verlies, kale plekken.

MAAR..... die ondervoeding moet een reden hebben gehad. Ik denk dat hij om de een of andere reden, de goede voedingsstoffen niet goed opnam uit zijn voedsel. Volgens een natuurkundig therapeute, die ik toevallig tegen kwam, duidde de groene urine er op, dat hij uit het gras, de voedingsstoffen niet opnam en daardoor werd dat gewoon weer afgevoerd via de urine, vandaar die groene kleur. Ik denk, dat er daarom niets uit de urine test is gekomen.

Waarom hij die voedingsstoffen niet goed opnam, dat weet ik dus niet en ik was al bang dat ik daar niet meer achter zou komen.

Die natuurkundig therapeute, adviseerde mij om veel brandnetels en gekookt lijnzaad te voeren, dat heb ik gedaan. Ik ben dus eigenlijk eigenwijs geweest, want van de DA moest ik hem een sportbrok erbij geven. Dat heb ik niet gedaan. Ik heb hem iets meer van zijn eigen voer gegeven en hij staat nu iedere week iets langer op het verse gras.

Maar goed, hij lijkt nu genezen.

Je kan me nu een zeur vinden, maar ik vind het ook wel een beetje eng, dat ik niet weet waardoor het gekomen is. Hij was er nl. echt heel slecht aan toe en hoe weet ik nou dat het niet nog een keer gaat gebeuren, hoe kan ik het voorkomen? Met dat soort vragen zit ik nog wel in mijn hoofd, maar ja......

Groetjes, Jessica

jessica schreef op vrijdag, 11 juni 2004, 8:34:

Hoi Jessica,

Wat fijn dat het goed gaat met Fax. Ja dat gevoel wat je nu hebt dat ken ik ook wel. Toen Isabella bevangen raakte 2 jaar terug heb ik ook nooit kunnen achterhalen wat het was. En dat is eng inderdaad, want het kan terugkomen en het kwam ook terug, maar steeds door wat anders. Zo leer je een hoop over de ziekte, maar uiteindelijk ben ik het spoor toch bijster geraakt. Dus ik weet wat je voelt. Makkelijker was als je gewoon wist oh dat is de oorzaak. Maar tja, opletten met voeren dat geldt zowel voor Fax als voor de mijne.
Je bent dus geen zeur hoor in mijn ogen.

Groeten.
Ingrid