Nick Altena schreef op vrijdag 9 februari 2007, 14:33:

Dank alvast voor de antwoorden, ik heb de vraag ook op bokt neergezet:

http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=111&t=724269

* POLL * !! Naar levensduur en ijzergebruik

De uitkomsten zijn niet zo simpel te voorspellen, vandaar deze poll.
Paarden die blootvoets zijn, worden vaker minder intensief belast en lopen soms buiten in de kudde. Een voet zonder ijzer is misschien gezonder, waardoor deze paarden ouder zouden kunnen worden. Aan de andere kant worden paarden met ijzers meestal beter getraint op lichaamsgebruik en krijgen wellicht een betere verzorging en een beter passend zadel, wat hun leeftijd allemaal ten goede komt. Er zijn natuurlijk heel veel uitzonderingen op deze algemenisering, daar gaat het niet om. Met deze poll krijgen we een indruk:

1a - Hoeveel paarden ken je van boven de 30 die altijd blootvoets geweest zijn?
1b - En hoe oud zijn ze of waren ze ongeveer?
1c - Hoe is hun gezondheid?

2a - Hoeveel paarden ken je van boven de 30 die op ijzers lopen?
2b - En hoe oud zijn ze of waren ze ongeveer?
2c - Hoe is hun gezondheid?

3a - Ken je ook paarden van boven de 30 die vroeger ijzers gehad hebben?
3b - Op welke leeftijd gingen die ijzers er onder uit?
3c - Hoe lang hebben ze er dan onder gezeten?
3d - Hoe is die overgang gegaan?
3e - Hoe is hun gezondheid?

Groetjes, Michiel

Muguet schreef op zaterdag 10 februari 2007, 16:43:


Ik leef me hier ook een beetje in, in de opvattingen van de dressuur stal mensen. Van Jur weet ik ook dat hij in de kudde afgelopen zomer onvoldoende gegymnastiseerd is om het rijden/bosklossen aan te kunnen. Extra oefeningen zijn voor hem noodzakelijk, ook al stond hij de hele zomer in een grote wei met 30 andere paarden. Daarom mijn bewuste woordkeuze vooral om van beide kanten een eerlijke reactie te krijgen zonder dat ze hun verhaal aan hoeven te dikken om hun kant te verdedigen. Zowieze is woordkeuze dé beslissende factor welke antwoorden je krijgt.

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op dinsdag 13 februari 2007, 9:27:


Op bokt hebben ze er een slotje op gegooid nog voordat er antwoorden kwamen, mijn woordekeuze mag dus wel snel veranderen.

Gisteren ben ik in de Milligerwaard geweest, aan de Rijn dicht bij Lobith, waar een kudde van zo'n 30 Koniks paarden lopen. Eenzelfde ervaring als Pien hier onder beschrijft. Alleen deze paarden worden nooit bekapt. Wel één maal per jaar bijeengedreven en krijgen de veulens allemaal een chip in, alleen mét mogen ze vervoerd worden. De hengsten worden wel eens uitgewisseld met andere gebieden. De beheerder gesproken en hij vond ook JKK geen probleem, "ze eten het niet omdat er genoeg keuze is aan ander voedsel", volgens hem. De hoefwanden breken vanzelf af en doordat ze bijna altijd over het zachte kunnen lopen hebben zo ook nooit loop problemen. Hoefbevangenheid kwam wel eens voor zei hij, bij de merries in het voorjaar. Zouden merries veel meer eten of zo, of de dracht hen gevoeliger maken, vraag ik me af?? Bijgevoerd worden ze wel als dat nodig is.

Groetjes, Michiel

Spirithorses schreef op zondag 11 juni 2006, 0:25:
.
.

Karin Haneveer schreef op dinsdag 13 februari 2007, 16:43:


Inleven in dat paard, zal wel wat antwoorden op leveren.
Het is een fijne tijd bij jou, en dat is genoeg.
Wat neemt een paard daarvan mee, als het weer slechter wordt?
Zoals ik paarden begrijp, hoogstens enkele prachtige beelden als het denkt aan gras. En dat is ook positief. Verder gaat het denken van paarden niet.
Paarden leven heel erg in het hier en nu, voelen ze honger dan denken ze aan gras of hooi. Voelen ze zich stram, dan denken ze aan bewegen. Voelen ze de behoefte aan contact dan denken ze aan contact met een soortgenoot. Hun gedachtes zijn heel eenvoudig, gras-bewegen-contact-wat is daar-wat is dat? Paarden denken vooral in beelden en ervaring aan een rijke grasvlakte kan zo'n beeld zijn. Paarde gedachtes maken daar geen uitvoerig verhaal van, waarin die rijke korte ervaring de oorzaak van een probleem zou kunnen worden. Paarden/dieren zijn wat dat betreft net zoals baby's en zoals we allemaal zouden kunnen zijn: de oorzaak van ellendig voelen ligt altijd in de realiteit van het huidige moment, en nooit in gedachtes over hoe het zou kunnen zijn of zou moeten zijn. Geef ons een kop thee en een glimlach en we zijn gelukkig! Ook al zitten we in de gevangenis, ziekenhuis of sterfhuis.

Groetjes, Michiel

Peet schreef op dinsdag 13 februari 2007, 21:18:


Zielsverwantschap heb ik met alles en iedereen, het punt is dat dit ook wel eens onbewust blijft. Zielsverwantschap duurd zolang als het duurd. Bij de groenteboer is dat 3 minuutjes, met Jur nu 13 maanden waarvan ik af kan trekken de 99 procent dat ik niet met hem bezig ben of aan hem denk. Zielsverwantschap kan enkel in het huidige moment ervaren worden. En op zijn best is er geen verschil tussen, verbonden voelen met het één of het àndere. De rest is een zelf verzonnen verhaal, wat natuurlijk wel een prachtig verhaal kan zijn.

Groetjes, Michiel

sandratien schreef op woensdag 14 februari 2007, 13:31:

.
.

Fijn dat je dit deelt hier Sandra !
De cursus natuurlijk bekappen wordt zo wel erg eenvoudig,
gewoon samen thee drinken en praten over hoeven die zich zelf onderhouden, met de juiste manier van houden en beweging.
Jij bewijst in ieder geval dat het voor jouw paarden werkt op dit moment.
Egon is je voor gegaan en nog een paar mensen.

De uitzonderingen verteld Piet wel

Groetjes, Michiel

sandratien schreef op woensdag 14 februari 2007, 14:04:


Dan heeft het dus 10 maanden geduurd voor het zover was.
Nu maar hopen dat het blijvend is, hou je ons wel op de hoogte?

Groetjes, Michiel

sandratien schreef op woensdag 14 februari 2007, 17:05:


Jur zijn steunsels zijn nu ook zo ver dat ze recht beginnen mee te slijten. Ik laat 't even zo. De arabieren madam die bij hem staat had een tijd terug lange hoefwanden en kijkend naar de zool, scheve afslijting. Zo kwam ze uit de zomer wei, nu ze een tijdje op de stenen staat is ook alles recht afgesleten, geen lange wanden meer en alles gelijk aan de zool, enkel een vrij hoekje bij de hielen. De bekapper is niet meer nodig voor haar.

Groetjes, Michiel