Pia schreef :
> Ik had stiekem gehoopt om deze morgen het veulen te vinden.
> Ik heb wel enkele foto's genomen van haar buikje en de uier
> (zie blog)
> Ze is wel nog altijd heel vrolijk hoor, eet goed en het ziet er
> niet naar uit dat het voor vandaag is, maar ja, dat kan je
> nooit echt zelf zeggen hé.
Naar mijn mening moet die uier nog véél dikker, die wordt werkelijk kei- en keihard en er staat dan zo veel spanning op dat de biest eruit druppelt. De spanning waar ik het over heb kun je vergelijken met een héél hard opgeblazen luchtbed. Aanvankelijk begint het met kleine geelachtige harsachtige druppels die op de spenen zitten, maar die gaan meestal over in wittere biest. De spenen verstrijken dan ook bijna helemaal (worden plat) en dat is hier nog niet te zien, de uier ziet er nog wat 'losjes' uit. De flanken van je paard zijn ook nog niet echt ingezakt en ik denk dat als je de staart vastpakt en omhoog tilt, die nog heel 'stijf' aanvoelt en weerstand geeft.
Bij een merrie die begint aan haar laatste drachtige uren/dagen wordt het hele gebied aan weerszijden van de staart puddingachtig kwabbelig zacht en is er weinig weerstand bij het optillen van de staart. Dat kwabbelige, als je het indrukt is het alsof je een zacht opgeblazen luchtbed indrukt, als dat een paar dagen is, in combinatie met een lekkende uier (druppels op de grond) dán kun je zeggen dat de bevalling wel eens aansdtaande kan zijn. En dan nog heb ik geleerd een slag om de arm te houden.
Heel eerlijk: Als mijn paard er nog zó bij zou staan zou ik nog héél rustig gaan slapen. Túúrlijk zijn er uitzonderingen en kan het ineens heel snel gaan, maar als er nog geen enkel van bovengenoemde tekenen aanwezig is, is de kans klein dat het gaat gebeuren.
Succes, maak morgen maar weer een foto of als er iets verandert!
Pien
Warboel
