Hier wordt de stal voornamelijk in de zomer gebruikt door 1 van onze pony's, de anderen willen daar vanuit sociaal oogpunt weleens bij gaan staan. sWinters staat onze haf alleen met zn kop in de stal tijdens zn middagdutje en de merrie vermijdt alles wat op 'gevangenschap' lijkt en gaat niet de stal in.
Diepe blub vinden ze vervelend, terecht als ik die zuigende blubgeluiden hoor! Plassen in de wei doet de haf niks, die graast zelfs het gras wat onder water staat af.
Ik merk echt verschil tussen de pony's die tot voor kort een stalleven gehad hebben en de pony's die ik al wat langer heb. Onze laatste aanwinst wordt echt superzuur als het regent maar wil ook niet vrijwillig de stal in, wedden dat ze volgende winter onverstoorbaar doorgraast in een regenbui! Ik denk dat ze uiteindelijk eerder kan leven met een stortbui dan met het opgesloten gevoel van het binnen staan.

Elzaliene Proost schreef op vrijdag 2 maart 2007, 12:50:


Bel de dierenbescherming!

Frans Veldman schreef op vrijdag 2 maart 2007, 12:44:


Ik heb wel nagedacht over het "zielig", want mijn paarden in deze nattigheid brengt natuurlijk ook antroformisme teweeg .
Veel mensen vinden het dus zielig tot absoluut niet kunnen. Ik heb me ook afgevraagd wat mijn paarden er nou van vonden.
Maar weet je wat mij overtuigd heeft: hun gesteldheid en gezondheid.

Toen Jovarna voorheen in de winters nog alleen overdag weidegang had, en 's avonds & 's nachts op stal, had ze gedurende de wintermaanden altijd wel een paar kleine mokplekjes/korstjes in de koten van haar achterbenen. Ook de hoeven, en met name de stralen, zagen er niet optimaal uit. Ook hoorde ik af en toe weleens een kuchje.
Deze winter heeft ze 24/7 weidegang. En ik overdrijf niet dat ik haar nog nooit zo sterk en gezond heb gezien. Ze heeft niet één plekje/korstje in haar koten, de hoeven (èn stralen) zien er geweldig goed uit, ik hoor nooit meer een kuchje en ze straalt en glanst als nooit tevoren.
Banouck (bijna 10 maand) loopt samen met Jovarna in de wei en als ik zie hoe sterk, gezond, vrolijk en blij ook zij is, soms expres een paar plassen in de wei opzoekt om daar met een noodgang doorheen te galopperen, dan is ook dit voor mij een bevestiging dat ze erg gezond en happy is. En ook haar hoeven en vacht zien er geweldig uit.

Wanneer een paard zich geestelijk/emotioneel niet lekker voelt, dan uit zich dit (ook) op het lichamelijke vlak. En wanneer ze zich wèl lekker voelen, idem dito.

Mochten ze nu kwaaltjes e.d. gaan krijgen, dan zou mij dat aan 't denken zetten en me wellicht doen realiseren dat 24/7 weidegang deze periode niet zo'n goed idee is.
Maar juist omdat ze zo gezond, tevreden en happy zijn, geeft mij de bevestiging dat het goed met ze gaat.

Daarnaast ben ik van mening dat een dergelijk leven in de wei (hoe nat of droog ook) veel gezonder is dan ze deze omstandigheden te onthouden, maar dan wèl in een natte en/of zware bak gaan rijden.

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

Peet schreef op vrijdag 2 maart 2007, 12:57:


Tsja, ik heb ooit als kind al eens moeten leren wat antropomorfisme is. Toen haalde ik nog een gevonden jonge merel naar binnen omdat het zo zielig was dat hij buiten in de regen op de grond zat. Een dag later was hij dood, ondanks de regenwormen die ik hem voerde. Later leerde ik dat het normaal is dat jonge merels eerst een tijdje op de grond rondwandelen, en dat de ouders ze echt wel voeren. En vooral: dat je geen "buitendieren" binnenshuis moet halen, dat dat slecht of zelfs dodelijk voor ze is.

Paarden zijn buitendieren bij uitstek.

Onderstaand stukje, mogen we dat (of doe je dat zelf?) bij de reacties op de pagina over huisvesting plaatsen? Hoe meer reacties over de gezondheid van paarden die buiten wonen, hoe meer mensen er bewust van worden dat paarden niet binnen gehouden horen te worden.


Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op vrijdag 2 maart 2007, 10:27:


Bij ons zie je dat ze wel graag schuilen onder het afdak, of in de container, en als het vol is voor de container, want dat is uit de wind.
Maar je merkt wel dat regen, én wind, én lage temperaturen dat het dan wel moeilijker wordt, vooral als ze geen stap meer kunnen verzetten omdat alles blank staat..degene met de minste weerstand krijgt het het eerste koud, die shet die niet meer rondliep, die had het koud.

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 2 maart 2007, 13:15:


Liever uit de wind dus, dan uit de regen...
Je hoort hier wel heel vaak de klacht dat het kleinste schuilhokje niet mag van de gemeente, maar een paard in een stal mag wel, normaalste zaak van de wereld...zou de gemeente ook moeilijk doen over een stel flinke heggen en een flinke boom?

Frans Veldman schreef op vrijdag 2 maart 2007, 13:12:


Staat erop hoor!

groetjes, Petra
www.jovarna.tk
www.paardmenscoaching.tk

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 2 maart 2007, 13:20:

Ja hier weg, dat is juist het vervelende. Noordholland moet vooral kaal en plat blijven.

Eergisteren probeerde ik Arabesk op te zadelen in het schuurtje met de zadelspullen etc omdat het buiten zo hard regenden dat ik (!) even droog wilde staan. Meneer begon meteen te snuiven en te flippen en wilde als compromis eigenlijk alleen maar binnen staan als hij met zijn hoofd buiten kon staan. Hij reageert eigenlijk altijd wel claustrofobisch in nauwe ruimtes, daarom gaat hij schuilstallen ook niet in, tenzij je hem erin dwingt en opsluit. Maar daar begin ik niet aan.

jose schreef op vrijdag 2 maart 2007, 11:49:

Gezien de levenstaak die we zo ongeveer hebben gemaakt van het gelukkig maken van al onze dieren en waarvan het grootste gedeelte - inclusief 3 paarden - door anderen op diverse manieren als overtollig is gedumpt, zou ik hoogst beledigd kunnen zijn. Maar dat ben ik niet .

Nee hoor Jose. Onze paarden vallen niet onder de categorie "arme beesten". Ze hebben te allen tijde toegang tot schuilplaatsen en hebben er nooit aan hoeven wennen.

marjolijn schreef op vrijdag 2 maart 2007, 14:13:


Maar ik bedoelde jou en jou paarden dan ook niet

jose schreef op vrijdag 2 maart 2007, 14:25:


Dat het aan een ander is gericht maakt het niet minder beledigend.

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op vrijdag 2 maart 2007, 10:27:

En paarden? Onze paarden lijken een lichte voorkeur te hebben
voor droge grond, maar echt belangrijk lijken ze het niet te
vinden. Beschutting tegen regen op hun lijf lijken ze al
belangrijker te vinden, ook al is de grond eronder drassig.
Hebben anderen andere ervaringen?

Groeten,
Frans

Mijn paardjes gaan bij voorkeur in de schuilstal of het betegelde deel daarvoor staan.
Als ze gaan ravotten of matten (jawel, doen ze af en toe nog), dan maakt het ze niets uit en scheuren door de blubber zodat de klei kluiten mij om de oren vliegen.
Hooi krijgen ze zowel binnen als buiten, dus de keus is helemaal aan hun.
De kleine eet vaak buiten en de grote vaker binnen.
Maar ikzelf zal blij zijn als het eens wat droger werd, lopen door die blubberige kleigrond is een onderneming op zich hoor!! )

Frans Veldman schreef op vrijdag 2 maart 2007, 12:44:


Nee hoor Frans, wees gerust..... het échte steekje los loopt toch echt hier... Van origine zwart/wit, tegenwoordig een ondefiniëerbare moddertint.... Hij heeft het nu pas ech naar z'n zin!
Staat te steigeren, ligt te rollebollen IN het water en spuit met zijn woeste bokkesprongen alles onder de modder.... Er zit minstens 10 meter tussen de caravan en zijn weiland... 1 x raden welke kleur de caravan nu heeft?

Groeten,

Wil.

Frans Veldman schreef op vrijdag 2 maart 2007, 10:27:


ik heb 2 shetlanders die nu ook in een grote blubber poel staan .
lopen en staan wel geregeld in het schuilhok en dan vooral s,nachts ik kan dat zien omdat ze smorgens hele droge voeten hebben , maar zodra de zon schijnt gaan ze de blubber weer in .
nelly