Ik herken heel veel dingen, mijn verzorgpaard (een fries) reageert ook net zo. Ze blijft nu wel bij me, gelukkig. Maar gelijk als we uit zicht zijn, begint het onrustige gedrag. Ik zelf heb ook een paar keer geprobeert om haar de dingen te laten onderzoeken, ik ben er al we achter dat het niet helpt. Ze gaat dan de hele tijd 'stress grazen' en let nauwelijks meer op mij. Maar als ik gewoon door loop en net doe of er niks aan de hand is, komt ze (voorzichtig nog) achter mij aan. Het slechte weer nu is een goede tijd om het weer op te pakken. Aangezien de bak een en al nattigheid is en de eigenaar liever niet heeft dat ik teveel zijn weiland 'verniel'.
Ik verzorg haar nog niet zo heel lang maar het gaat nu met wandelen ook al beter, ze blijft bij me.....!Best apart, ze heeft altijd hoog dressuur gereden maar verkeersmak is niet.
Maar inderdaad, dat 'stress grazen', dat vind ik toch wel erg lastig hoor! Als ze eenmaal aan het grazen, graast ze (lastig om weer mee te krijgen, ik kan der niet mee trekken ofzo). Als ik dan begin met lopen, kijkt ze op, of ze schrikt en blijft stok stijf staan of komt voorzichtig achter me aan. Maar bijvoorbeeld in de bak of weiland gaat het heel goed, ze volgt me daar overal. In het weiland gaat ze niet meer grazen als we bezig zijn (in het begin wel, maar nu nauwelijks meer). Maar als we uit zicht zijn / buiten het hek!!! ......Herken het dus heel goed!

Corinne

Marjolein Mepschen schreef op dinsdag 20 maart 2007, 20:51:

Hey Daar liep ik zelf laatst ook tegenaan.... Bij mij lag het probleem bij mijzelf! Ik had er zelf geen zin in, ik was zelf lui. Ik doe dan tegenwoordig loswerken/longeren alleen als ik zelf zin heb om rondjes te lopen. Anders werkt het toch maar minimaal! Ik zou zeggen ga gewoon door met wat leuk is voor jullie allebei, en probeer het later nog eens. Corinne