Nou... net nog eens n.a.v. discussie de ORS-pagina bekeken, en daar geeft Frans toch echt óók getiept: "Trekken aan één teugel zorgt voor een onbalans bij de achterhand". Of het nou wel of niet zo bedoeld is leidt zo een zin nmm toch tot begrijpelijke misverstanden over "omtrekken" e.d. Ook Parelli bedoelt de ORS die hij in level 1 reeds demonstreert heel anders, en zet die inderdaad in vloeiende overgang voort als voorbereiding op andere vormen (ja dames en heren, ik doe mijn best hoor ook op "Parelliën" ).

Geïnspireerd op Parelli of niet is de essentie van ORS, zoals hier bedoeld als noodstop, echter nmm een totaal ander principe waarbij de taaltechniek eigenlijk ondergeschikt is; het kan met 1 teugel, het kan zonder teugel, het kan met "tik 2x heel zachter met wijsvinger op schouder" (Cornelie, Nr:8015 ), het kan met snoepje en met een verbale cue. Wie verzint een nóg handiger manier?

Waar het ons om gaat is dat het paard uit eigen initiatief het hoofd omdraait op een aangeleerde reflex-cue - dan zijn we veel eerder aan het toegepast bekrachtigd conditioneren dan wat anders maar dat maakt niet uit. Dit zijn echter technieken die uit de psychologische wetenschap komen en op zich niets speciaal met paardengedrag of Parelli te maken hebben. De "oplossing" die Parelli aanreikt is dan ook een heel andere, nl. door gebruik te maken van wijken voor druk je paard met het hoofd in de richting van de bedreiging zien te houden.

Als GEVOLG van het hoofd omdraaien echter zal het paard onherroepelijk tot stilstand komen, en dát is wat we willen.
Cruciaal is dat we NIET het paard vragen te stoppen, want dát is nu juist onbegonnen werk wanneer het paard in een paniekvlucht is. (Parelli vraagt in tegenstelling zijn paard wel degelijk wél te stoppen met zijn 1-teugel techniek).
Ik geloof dat we het beter een andere naam dan ORS kunnen geven.

Groeten, Egon.