Een picadero is van oudsher, dus van voor de spanjaarden amerika ontdekten, dus ook enige tijd voor de 'ronde ring' een ronde ring. Het refereert aan het eerste begin aan een lijn en de ronde hoefslag is eigenlijk al een picadero. Dát is weer van de ronde ring die ontstaat met een paard 'picado' aan een pen in de grond.
Dus, een picadero = rónd en de bedovergrootvader van de 'roundpen' die de koibois van de charros overgenomen hebben welke weer in dienst van de spanjaardn waren.

De ondergrond in de picadero is zoals ik schrijf luxer dan waar ze normaal op staan. We hebben er schier eindeloos keien uit geraapt en 4 kuub 'zahorra' in gereden. Ook het rullen en rónde keitjes zijn luxer dan in de omgeving omdat ons land de stroomvlakte naast de rivier is.

Ik rij veel offroad en dan is http://www.mijnalbum.nl/Foto=4NFNA7G8 (let wel, ik sta niet op een rots, maar gewoon een paar meter voor mijn paard) normaal, dus bij lange na niet het zwaarste.
Een pittige helling met gemiddeld vuisgrote keien denderen we in galop op en af.
De zwaarste stukken zijn letterlijk over rotsen klauteren en te voet kan ik dat alleen met bergschoenen en handschoenen aan. Ook ik ben nog steeds verbaasd dat paarden dáár overheen kunnen komen, laat staan met een ruiter op hun rug.

Nogmaals, de picadero-ondergrond is het meest luxe wat onze paarden gewend zijn.

HC

De veearts van natuurpark Lelystad was een goede kennis van me.
De przewaskis werden daar niet bekapt, net zo min als de koniks in de oostvaardersplassen en zebras in dierentuinen.
Gaat er nu iemand een lichtje op over die ander paardachtige? De hoeven daarvan hebben ook geen onderhoud nodig.

De ellende begint door een te klein hek om verkeerde ondegrond en er op gaan rijden hoe en waar ze zelf nooit zouden lopen.
'Paardvriendelijk' en 'Natuurlijk' in relatie tot ruiterij zijn derhalve alleen ménsvriendelijke termen en verder onzin.
De kloof tussen traditionele ruiterij en alternatief is feitelijk heel klein.

HC

jose schreef op dinsdag 20 maart 2007, 18:55:


Nee José, persoonlijk worden is iemand 'arrogant' noemen. Jij kent mij helemaal niet dus het is nog een vooroordeel op basis van wat electronische letters ook.

Ik snap jouw punt best. Jij voelt je persoonlijk aangevallen door een spiegelbeeld. Beiden, dat gevoel en het spiegelbeeld, zijn joúw problemen.

Een dressuurproef is een verwording van de test tussen dresseren en rijden.
Jij verwoordt prachtig waarom het lezen van 'Het Dressuurpaard' zo informatief is.
Dat voor velen dat dresseren in een rijbak doel op zích is geworden en dat die ruiters geen breder perspectief hebben verandert NIETS aan het feit dat dit perspectief er wel IS.
Er is echter meer José. VEEL meer.Het spijt me voor jou en eventueel anderen, maar het eggie ís buiten de ring en erbinnen is kunstmatig geformaliseerd.
Ik hang daar helemaal geen wáárdeoordeel aan op en constateer het simpel.
Daar verandert jouw gevoel niets aan. Dat jij dat niet leuk vindt is joúw probleem. Schieten op de boodschapper lost niets op.

HC

'Het Dressuurpaard' geeft in de titel al een belangrijke indicaties van de inhoud.

Het boek gaat over een specifiek type paard voor de geformaliseerde toetsing van één specifieke vorm van dresseren.

Het gaat uit van ringdressuur als dé dressuur en volledig voorbij aan de wereld van ándere dressuurvormen.

Fundamenteel is echter dresseren, het aanleren van specifiek gedrag op een specifike signaal, basis voor alle paarden en alle rijden.
Ringdressuur is een geformaliseerde vorm van een test van de mate van gedresseerdheid in één specifieke manier van rijden. Van oorsprong was dit een test om te toesten of ruiter en paard geschikt waren voor inzet in het veld.

Het Dressuurpaard verwoordt een kunstmatige wereld die een hoge blinde muur om de geformaliseerde toéts zelf en het paard daarvoor heen heeft staan.
Het verheerlijkt één minuscuul en verworden historisch aspect van het paardrijden tot Het Hele Paardrijden.

Het is eigenlijk een enorm 'gevaarlijk' boek dat correcte feiten met drogredeneringen, fabels, aannames en verkoopleugens verpakt tot een 'goed verhaal' over een schijnwerkelijkheid met omzetvergroting van de KWPN als doel.

José verwoordt met haar perceptie van 'hoog opgeleid' waarom het voor de 'PN-hoek' zo nuttig is dit boek te lezen. Het maakt de belevingswereld van de ringdressuur volledig transparant en daardoor helder waarom begripsverwarring bij communicatie met ruiters met dit als referentiekader onvermijdelijk is.

HC

Muguet schreef op woensdag 21 maart 2007, 10:26:


Nee, dat werkt anders, want daar is de hoefwand nu net zo voor geconstrueerd als deze is, om die hoef integer te houden, maar dat is op zich niet relevant.
Verder blijkt de gewichtslast op de hoefwand het grootste probleem.

Hoefijzers hébben een fors aantal nadelen, dat behoeft geen discussie. Het cruciale punt is dat érg veel paarden en helemaal in NL, neverever onder omstandigheden gehouden zullen kúnnen worden waarbij berijden probleemloos voor de hoeven is en dat veel paarden wel degelijk het noodzakelijk kwaad van hoefbeslag nodig zullen blijven hebben.
Het is struisvogelpolitiek om anders te denken.

HC

Spirithorses schreef op woensdag 21 maart 2007, 10:33:

Dat 'leuker' is uiteraard subjectief Pien en zelfs een paard zal het leuke ervan moeten leren want is in de aard der zaak een dier dat een veilig gevoel haalt uit routine en buiten verandert veel meer dan binnen.

Ikzelf zet mijn paarden om verschillende redenen slechts bij hoge uitzondering in als lesmateriaal en combineer dit dan met een les voor ook de páárden.
Opdat ik deze tijd aandacht bij paard en ruiter kan houden lóóp ik zelf. Zie http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=10&t=705032&start=0&st=0&sk=t&sd=a

Conditioneel train ik de paarden volgens Kikkuli en dat is een intensief programma van 7 maanden vooral veel 'rechte' meters maken onder de specifieke omstandigheden.
Voor de paarden, mezelf en Richelle echter is het (be)léren van vaardigheden (en dat is bepaald niet hetzelfde!) hier voornamelijk óffroad.
Beiden zijn niet mogelijk binnen een rijbak.

Op zich echter is er niets mis met áánleren onder de gecontroleerde omstandigheden van een rijbak. Door nieuwe dingen geïsoleerd van stressfactoren aan te kunnen bieden is het een zéér efectief hulpmiddel.
Wij maken er dus wel degelijk gebruik van.
De valkuil echter is het in die gecontroleerde omstandigheden blíjven en dat tot de wereld verheffen.
Dát is waar 'Het Dressuurpaard' de cruciale kern mist. Ik zeg nogmaals, léés het eens. Het is helemaal voor paardenverhuurder-lesgeefmensen zoals jij Pien heel nuttig omdat het jouw aangeeft wát de ruiters uit de wereld van de ringdressuur als verhaal meekrijgen.

HC

Piet schreef op woensdag 21 maart 2007, 13:00:


....en dat is 'De Wét' Piet?

Nogmaals, en denk er eens in alle rust zonder vooroordeel m.b.t. míj over de consquénties na, het houden en ríjden zijn de leidraad en hoefonderhoud een afgeleide.
Zoals Strasser correct stelt zijn de hoeven als de grond waar ze op staan.
Op stronthoeven kun je niet rijden en dat gebeurt tóch en er zíjn in NL helemaal geen mogelijkheden om dat voor de grote massa paarden en -ruiters te veranderen.

HC

e m kraak schreef op woensdag 21 maart 2007, 14:03:


Ja en dat is dus wat is zeg Egon. Ik koppel er alleen een realistische verwachtingspatroon aan vast.
In de wereld van de NL paardenhouderij gaat de overgrote meerderheid van de rijpaarden neverever onder bij benadering optimale gebruiksvariabelen gehouden worden.
De hoefconditie is een uitstekende monitor daarvan ja. Die paarden gaan het blootsvoets niet fijn hebben, hoefschoenen zijn in de praktijk slechts een oplossing voor een gering % ruiters.
Ik vind het van gebrek aan realiteitszin blijk geven als je dit ontkent.
Ik vind het een serieus gebrek in de gereddschapskist van een hoefprofessioneel als die niet om kan gaan met hoeven die een graadmeter zijn van hoe de meeste paarden gehouden en gebuikt zullen blíjven worden alle idealen ten spijt.

Kijk, ik had geen paarden in NL. Ik zou dus geen ijzers onder een paard spijkeren, want onder die omstandigheden geen paard hebben.
Dat is echter niet de werkelijkheid voor het overOVERgrote deel van de ruiterij.
Waarom daar je ogen voor sluiten?
Ik vind dat paardonvriendelijk vasthouden aan eigen ideaal.
Mijn mening.

HC

marjolijn schreef op woensdag 21 maart 2007, 15:45:


Ja.

Die zijn er hier en in ander landen net zo goed, dus dát bedoel ik niet.

Nederland is een erg KLEIN land met een relatief ENORM aantal ruiters.
Die ruiters zijn niet anders dan die in de rest van de westerse wereld en rijdende consumenten.
Het modale paard staat in te weinig ruimte op een slechte ondergrond en de modale ruiter gaat niet wekelijks staan vijlen en wil wél rijden.
Ik geloof dat dit, door de kleinte van NL en de menselijke eigenschappen van hun ruiters, niet zal veranderen en de nog steeds toenemende groei maakt de mogelijkheden kleiner en het niveau lager.
Lees het op een ander topic genoemd 'Het Dressuurpaard' en je wordt niet vrolijker.

Het is erg positief dat Egon en Piet in het goede van de mens geloven doch noch de huidige situatie noch de mogelijkheden duiden op het in de nabije toekomst massaal paardgericht houden van paarden.
Ik zie in mijn eigen omgeving dat ruiters niet bereid zijn in een overgangsperiode te investeren noch in zelfonderhoud. De engelsen niet, de spanjaarden niet.
Uiteraard is voorlichting over en streven naar paargerichthouden perfect.
Uiteraard hóóp ik dat alle stalpaarden een leven krijgen in een HIT-stal-model met uitloop op grasbeton-tegels. Ze daar intensief hoefonderhoud krijgen en hun ruiter hen niet zal overbelasten. Ze dan inderdaad op onbeslagen hoeven kunnen leven.
Noem het pessimistisch maar voor míj is het alleen een kwestie van gezond verstand je niet af te wenden van wat nu modaal is en volgens mij helaas zal blijven.

Wat ik, Egon of Piet vinden maakt verder voor de hoofdstroom niets uit en over 20 jaar, als mijn eigen paarden hopelijk nog vrolijk blootsvoets over de keien rennen, weten we meer.

HC

Liesbet schreef op woensdag 21 maart 2007, 16:32:


Jep en bovendien vind ik het helemaal niet 'mooi', maar triest. Triest dat de ruierij zó ver van de oorsprong los is dat het buiten rijdend leren een naam moet krijgen.

Waarom ook geen gewone Nederlandse woorden eigenlijk?
Omdat Nederlands te 'gewoon' is? Omdat 'carrotstick' meer magie heeft dan 'wortelstok'?!

Nederlands is soms wat woordenarm omdat er op sommige punten geen cultureel erfgoed is. Er bijvoorbeeld niet als in het innuit tíg woorden voor 'sneeuw' zijn.
Het Nederlands is echter een heel flexibele taal waar je heel leuk en tegelijk verhelderend mee kan spelen.
Ook zijn er als je éven zoekt vaak verrassend correcte woorden. Zo is er voor 'crossen' het práchtige nederlandse woord 'dwarsvelden'.
Of wat dacht je van 'onbeteugeld'!?, dat vind ík een echt heerlijk woord.
Een ander écht raak paardrij-woord is natuurlijk 'stijgbeugel'....

HC

Isabel van der Made schreef op woensdag 21 maart 2007, 16:50:


Waarbij de noodzaak van en schade door hoefijzers een diffuus geheel worden.

HC

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 21 maart 2007, 12:58:


Bedankt voor deze les.
Ik zal het bijvoorbeeld Javier Buendia uitleggen.

HC

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 21 maart 2007, 17:14:


Dus je weet het ook nog!
Wederom bedankt voor deze positieve bijdrage.

HC

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 21 maart 2007, 12:58:

Ik neem aan dat je met 'Jerez' de Real Escuela bedoelt. Die Koninklijke Rijschool heet volledig Real Escuela Andaluza del Arte Ecuestre.
Deze rijschool richt zich op een versie van Hoge School en is daarmee een buitenbeentje in Andalucía.
Dit 'Jerez' waar jij op doelt heeft geen wortels in Spanje, is een geesteskind van Don Alvaro Domecq Romero en pas in 1975 gesticht naar voorbeeld van de Spaanse Rijschool in Wenen.
De rest van Jerez, de rest van Andalucía is een bolwerk van Doma Vaquera, van ronde oefenringen welke allemaal picadero gemoemd worden of tendero als er ook met vechtvee in getetst wordt.

De Real Escuela is gesticht in Jerez omdat dit de thuisgrond was van de stichter Don Alvaro Domecq Romero.
Later heeft deze zich en zijn paarden uit de school teruggetrokken omdat hij het oneens was met de 'snelle spectakel richting' die ingeslagen werd.
Dit terzijde.

De rest van Andalucía is Doma Vaquera want 'stierenland' en elke hacienda die ook maar iets voortstelt heeft een tendero of een picadero of beiden en beiden zijn in de regel rond. Hier in onze vallei zijn er een paar dozijn en slechts één is rechthoekig. Dat is een binnenbak en de 'nave' heeft nu eenmaal rechte wanden.....
Mocht je er iets van willen weten, van de onscheidbare band tussen ganado bravo en de iberische paarden, is er de 10delige DVD-serie Tierra de Toros http://www.dvdgo.com/product~catgid~47~list~18041~prodid~4863~typeproduct~2~dvd~Tierra+de+Toros.htm
Van dezelfde bron is ook http://www.dvdgo.com/product~catgid~52~list~44~prodid~112371~typeproduct~2~dvd~El+Toro+(Una+Vida+en+Libertad).htm

Verder is rond of vierkant niet bar interessant en volledig naast het onderwerp.
Hoe je het verder ook wil zien, ónze rijbak is rond en heet hier in het andalusische hartland.... picadero.
Voor wie zich daaraan meent te moeten storen = oefenring. Lekker belangrijk zeg.

HC