Nils Vellinga schreef op donderdag 22 maart 2007, 23:31:

Een gespannen lintje blijven de mijne ook tussen, maar zo´n houten sinaasappelhekje op konthoogte is wel heel uitnodigend om daar lekker met je kont tegenaan te raggen
Trea

e m kraak schreef op vrijdag 23 maart 2007, 10:40:


Ik vind die "versimpelingen" nou juist zo fijn! Het maakt het allemaal makkelijker te verhapstukken, met paarden omgaan is al zo moeilijk.

Peter Donck schreef op vrijdag 23 maart 2007, 13:22:


Ja.
Ze in de wei zetten, er af en toe een zadel opgooien en een stukkie rijden.. sja dat vergt niet zoveel voorstellingsvermogen.
Maar wil je alles overwogen, overdacht en zo goed mogelijk doen, dan blijf je toch iedere dag weer leren en op je bek gaan.
Vind jij niet dan?

Waarom discussiëren we hier dan al jaren met ons allen? Omdat het zo simpel is?

e m kraak schreef op vrijdag 23 maart 2007, 16:32:


Theorieën zoals die van Parelli, Irwin en Conrad leren me stukken meer dan het marsiaans van omhoogevallen forumleden die het blijkbaar tóch niet zonder correctiebitten lukt..