Nick Altena schreef op zaterdag 24 maart 2007, 14:51:


Hi Allemaal,

Veel mensen zullen denken waarom nu met kippen gaan clickeren.
De reden is door Piet al enigzins aangestipt. Ik wil er nog graag iets aan toevoegen.

Ik zie in mijn werk veel mensen die moeite hebben met onderstaande zaken:
- bewust zijn van je eigen positie t.o.v. het te trainen dier
- bewust zijn van je eigen positie t.o.v. van de omgeving waarin je traint.
- bewust zijn van je eigen invloed (en energie) op je omgeving
- beschikken over het juiste gevoel voor timing
- het vooraf opstellen van een globaltrainingsplan om de zorgen dat je training een succes wordt.

Het is dus ideaal om kippen in te zetten als trainingsmiddel om bovenstaande zaken snel bij mensen aan te leren.
Bijna niemand kan zich een voorstelling maken bij het trainen van kippen. Kippen zijn heel gevoelig voor dwang, ze vertrekken namelijk onmiddelijk als je teveel druk op ze zetten. Is je timing niet goed genoeg gaan ze naar de volgende tafel om te zien of daar iemand zit met een betere timing.

Het is dus niet zo dat ik vind dat iedereen moet gaan clickeren (ik praat liever over SATS), we gaan er voor zorgen dat mensen heel snel over de juiste vaardigheden kunnen beschikken om het trainen van paarden nog beter en sneller te laten verlopen.

Groet
Conrad van Pruijssen
subtieltrainen

Oja, de oefeningen zullen uiteindelijk lijken op een behendigheidsparcour zoals ook bij hondentraining gebruikt wordt.

Conrad van Pruijssen schreef op zaterdag 24 maart 2007, 20:47:

Om even misverstanden , en dus weer zo'n hele discussie over manieren van schrijven te voorkomen ... omdat er onder een stuk van mij wordt gereageerd als een soort verontschuldigende uitleg (zo lees ik het) over het "waarom met kippen trainen"....even het volgende:

Ga allen even goed zitten....beloof me niet te hard te schrikken..... maar ik maakte een grap
Tja...dit is nou mijn vorm van humor .... die vele weer niet zullen begrijpen...maar daar kan ik ook niets aan doen.


Tja...we denken niet zo verschillend geloof ik, Conrad.
Je schrijft een kip te gaan trainen...maar het is de mens die je werkelijk traint zich anders op te gaan stellen tegenover andere dieren.
Want kijk naar het lijstje hierboven...de dieren krijgen pas een probleem als de mens dit al heeft.


Nou...dan komt die conditie /spier training "in de soep- of braad-pan klimmen" dus toch mooi uit dacht ik zo

Nick , die best een scharrelkipje lust hoor...

Met geweld kan je een hoop bereiken, met geduld, liefde en belonen
veel meer !

Nick Altena schreef op zaterdag 24 maart 2007, 21:47:


Nou Nick, je hebt het helemaal door! Je maakt je de trainingservaring 'eigen' door op kippen te oefenen... Doe je het met kippen goed... lukt het ook bij paarden.
Dus: uiteindelijk worden de mensen door kippen getraind )

Wil (houdt van pittige Pirripirri)

Wil schreef op zaterdag 24 maart 2007, 22:01:


Doe je

Dan krijg je veel kuikentjes.

Nick Altena schreef op zaterdag 24 maart 2007, 21:47:


En zo is het Nick! De kip is de leraar en ik wist dat een geintje was hoor, vraag maar aan Es

Piet
(die veel meer voelt voor kleurherkenning dan met een mevrouw of meneer Kip mee te lopen in een behendigheidsparcour. Dat doet ie alleen met paarden )

Piet schreef op zaterdag 24 maart 2007, 23:20:


Piet, ik weet zeker dat je het straks nog leuk gaat vinden want die kip....daar kan je nog een hoop van leren

Het allereerste begin van deze leermethode .... waarbij ik doorkreeg wat ik eigenlijk aan het doen was .....lag voor mij bij een eend.
Jawel....Katrien Duck was haar naam.
Door Katrien Duck kwam IK al op jonge leeftijd , ik denk toen ik een jaar of 11 was, .... er achter dat je met belonen veel meer kon bereiken dan met dwang.

op 11 jaar laat ?
Dat had ik dan allang behoren te weten ?
Mijn dochter is nooit anders opgevoed dan zoals ik denk...dus wist dit al veel jonger natuurlijk...in dat opzicht is 11 jaar erg laat
Maar mijn moeder wist ... net als nog steeds vele mensen nu... niet beter dan dat er met dwang geleerd moest worden en hield zich daar zeer strak aan vast... ik was dus niks anders gewend.

De eend...terug naar Katrien...
Die heeft mij echt geleerd hoe en wat te doen om een ander dier dat niet onze dagelijkse taal spreekt iets te vragen wat ik graag zou willen dat het gaat doen.

Wat leer je nu een eend met dwang die vrij rond kan lopen , kan vliegen en ook nog een hele grote vijver voor zich heeft liggen waar i erg veilig voor 2beners kan vluchten ?
Dat was mijn vraag en missie toen ik stond te kijken naar een grote groep eenden in de vijver voor het tehuis waar ik toen woonde.
Oww...vast wel iets...bijv. dat i niet bij je in de buurt moet komen.
Maar das iets afleren, ik wilde ze wat aanleren.
Niet van die moeilijk dingen zoals jij ze nu verzint hoor...maar ook niet zo iets makkelijks als het schudden van een zak brood waardoor ze naar me toe zou komen...nee...

Katrien Duck heb ik als eerste slachtoffer geleerd om mijn schoenveters los te trekken op commando.... in ruil voor brood of een aai.*
Tja.... iets aanleren is leuk, maar als ik er ( als kind zijnde ) nut van heb is het nog veel leuker natuurlijk....vooral om aan je vriendjes te laten zien wat JOU eend aan speciale dingen kan...

Slechts door het van links naar rechts heen en weer bewegen van mijn voet kwam Katrien aangevlogen en trok dan net zo lang aan mijn veters tot ze los waren.
Op zich niet moeilijk...tis net als dat schudden met die papiere broodzak...maar dan ff anders..
Super handig ook....vond ik dat toen...alleen deed ze dat niet int donker als ik naar bed toe moest helaas....
Ik liep dan dus ook halve dagen op blote voeten , eigenwijs als ik was om ze s'avonds toch echt niet zelf weer los te moeten maken terwijl ik daar een eend voor had....

* een aai...en een eend ?
Tja...bij deze eend was dat een motivator om boven op mijn buik ,of tegen me aan ....maar altijd in volle vrijheid ... te blijven liggen als ik zelf ook in het gras lag....
Het aaien schijnt dus ook een beloning te kunnen zijn voor een eend, zoals ook mijn grijze roodstaart het soms lekker vind om in de veren gekriebeld te worden.

Mwah...als een eend je dit soort dingen (het mij er over laten nadenken alleen is al een leerproces) kan aanleren....zal het een kip toch ook wel lukken ?

Nick

Met geweld kan je een hoop bereiken, met geduld, liefde en belonen
veel meer !

Nick Altena schreef op zondag 25 maart 2007, 4:44:


Mooi verhaal Nick
Wij hadden een haan, Meneer Jansen, die opgevoed was door de dames die bij me werkten. Hij was als enige geboren. Omdat moeder dood op het nest zat was de rest van de eieren niet uitgekomen.
Ook dit beest kon allerlei grappige dingen. (was tevens zo brutaal als de beul) Maar da's nog ff wat anders dan een schuwe kip uit de ren plukken en zeggen ok! die gaan we volgens een vooraf gemaakt plan wat leren.
Wat je haar dan ook leert is niet zo belangrijk, het is de vraag of je trainer genoeg bent om als eerste de schuwheid te overwinnen, kip krijgt ook geen halster met een leidtouwtje om he, dus weg is weer weg en daarna iets aan te leren wat een kip niet heel gemakkelijk in de natuur ook doet. Schoenveters is een mooie
We gaan ons er in eerste instantie een dag mee bezig houden en het filmen.

Piet

Piet schreef op zondag 25 maart 2007, 8:37:


Ha leuk die verhalen, doet me denken aan Gerrit de kauw.
Die was erg klein toen ie gevonden was. Je kon altijd precies zien op welk paard hij had geslapen, die had een witte rug. Ook kwam ie gewoon in huis, hij jatte theelepeltjes, maar hij had een voorkeur om filtersigaretten te pakken uit pakjes sigaretten die hij dan razendsnel doormidden hakte in heel veel kleine stukjes. Praten en lachen deed ie ook. Je had van die blikken dingetjes als je daar in kneep gaf dat ook een klikkergeluidje, dus we hebben Gerrit leren klikkeren, hadden we dat nou maar nooit gedaan! Hij ging ons er gewoon mee pesten! Uren kon ie het volhouden en als je die klikker af wilde pakken vloog ie snel weg en ging op een hoge balk ofzo zitten en ging ie extra snel en hard klikkeren, en lachen.
Theelepeltjes vond je op de raarste plaatsen terug, want opruimen kon Gerrit ook goed, tegen de tijd dat er nergens meer een lepeltje te vinden was dan ging je zijn 'opbergkasten' maar eens opzoeken, hij ruimde beter op dan wij Een geweldige hulp in de huishouding, ja dat was ie.

Es

Piet schreef op zondag 25 maart 2007, 8:37:

Wordt het tijd voor een kipnatuurlijk website?

marjolijn schreef op zondag 25 maart 2007, 14:29:


ja het lijkt enorm erop alsof het niks met paarden te maken heeft.
Maar het gaat eigenlijk over een probleem met clikkeren en in het verlengde ervan het SubtielTrainen, dat we proberen dat op te lossen door manieren zoeken om het gemakkelijker te maken voor mensen die begonnen zijn met clikkeren om verder te komen.
Heel vaak merk ik (en ik weet dat Inge ook met dat probleem worstelt ) dat wanneer je mensen de beginselen hebt aangeleerd en ze dolenthousiast geworden zijn over de snelle vorderingen er naderhand toch problemen ontstaan.
Dan hoor je, leuk, maar mijn paard is daar niet geschikt voor, of hij snapt het niet, of hij wordt alsnog opdringerig of gaat happen.
ALTIJD ligt dat aan de houding, concentratie en timing van de trainer.
Het is lastiger dan het lijkt want je speelt direkt met de hersens van een paard.
Ik ben inmiddels al zover dat de voorbereiding op het clikkeren een ruk meer tijd kost dan het werkelijke aanleren van het paard, want dat is meestal een kwestie van een paar minuten. Die snapt het in een ogenblik.

Ik begin met mens + mens, waarbij de een paard speelt en de ander leert timen, hoe je de beloning geeft, waar je je handen houdt en ga fouten en verkeerd timen uitvergroten, zodat men denkt dat er een hoofd naar hand targetten aangeleerd wordt, maar het paard bij wijze van spreken ineens op 1 been gaat staan, of ineens helemaal niks meer snapt.
Misschien is dus het werken met kippen, die enorm snel reageren op verkeerde timing, teveel druk enz, wel een prachtige opstap, zodat wanneer je dat eenmaal kunt , het een stuk eenvoudiger wordt om het met een groot beest als een paard te doen.
Maar ook dan begin ik nog niet met clikkeren met een paard, eerst moet er een relatie ontstaan van vertrouwen en leiderschap.
Dat is waar het SubtielTrainen om de hoek komt kijken.
Het paard moet zeggen: OK! ik zie dat ik me nergens druk om hoef te maken, want jij weet het beter dan ik, ga vooral je gang, ik volg wel

Maar ja, als je iets wilt gebruiken, dan dan moet je het zelf toch eerst wel ff doen he :) daarom dat gezeur over die kippen op een paardensite op zoek naar geniale ideetjes .

Piet

Piet schreef op zondag 25 maart 2007, 15:18:


Ik begrijp het helemaal Piet. Zoals ik al eerder schreef ik heb de kippen ook al eens ingezet om mensen iets uit te leggen. Om de een of andere manier zijn ze ideaal omdat ze ze lekker rechtstreeks reageren. Dus het zal zonder meer leerzaam zijn.

Alleen.... ik vind het zo jammer dat voor veel mensen het -natuurlijkconcept op lijkt te houden bij de paarden.
Kip-, hond-, poes-.... allesnatuurlijk wat mij betreft! Weg met hokken, boxen en rennen. Lekker vrij los lopen, natuurlijk eten, geen (leg- of poes- of honden)brokjes en niet meer schuw zijn. Ik wens dat voor ALLE dieren!

marjolijn schreef op zondag 25 maart 2007, 15:25:


ja, natuurlijk ben ik dat met je eens, alleenin ons geval moet je dan ook accepteren dat het kan gebeuren dat al je kippen (een unieke stam Sulmtaler uit Oostenrijk) tot kip nummer laatst worden uitgemoord door een vos. Niet dat een dier weet dat ie deel uitmaakt van een bijna uitgestorven kippenras, maar je snapt wat ik bedoel.
Sindsdien zitten de 5 dames en 1 heer van een ander ras in een ren van 6 bij 9 meter plus nachthok.
Geen gelosgeloop meer, maar wel gemengd graan en dagelijks een hoeveelheid gras en onkruid

Piet

marjolijn schreef :

Wij hebben een kat die niet naar buiten wil (Flo), soms 'dwingen' we hem, zoals vandaag wanneer we allemaal op het terras zitten, zijn kussentje mee naar buiten op de bank, lekker op schoot en stenen voor de deur zodat hij er niet onderdoor naar binnen kruipt.
Geheel omgekeerde wereld.

Ik hoorde vandaag dat Puck (onze nieuwe merrie) zes jaar lang NIET naar buiten is geweest, alleen af en toe met rijden. Waar ze in pension was waren wel weilanden, maar de eigenaar wilde geen paarden buiten, want ja, dan zou iederéén dat willen, dus daar begon hij niet aan.
Ze was ook redelijk knettergek in die tijd, ja, vind je het raar?
Vind het heel erg om zoiets te horen, pensionstalling anno 2007.
Geen wonder dat dat paard niet lopen kan.

Pien

marjolijn schreef op zondag 25 maart 2007, 15:25:


EN mensen, helmaal mee eens
De 6 jonge hondjes van bijna 4 weken krijgen naast moedermelk vuile pens te eten. Moeder raced buiten door de stad hongerig naar eten (ook al krijgt ze genoeg), haar instinct zet haar daartoe aan. In het nest gromt ze nu al (soms) de pups weg als ze ongestoord wil liggen slapen. Mijn going with haar, heeft haar beslist een stuk instinctiever gemaakt en daardoor een betere moeder. Dit is haar vierde nest en alles gaat beter dan ooit. Verder bevalt me het blootvoets lopen goed, mijn voetzolen zijn in deze 3 weken aardig sterker geworden.

Groetjes, Michiel