Piet schreef op zondag 25 maart 2007, 8:37:


Ha leuk die verhalen, doet me denken aan Gerrit de kauw.
Die was erg klein toen ie gevonden was. Je kon altijd precies zien op welk paard hij had geslapen, die had een witte rug. Ook kwam ie gewoon in huis, hij jatte theelepeltjes, maar hij had een voorkeur om filtersigaretten te pakken uit pakjes sigaretten die hij dan razendsnel doormidden hakte in heel veel kleine stukjes. Praten en lachen deed ie ook. Je had van die blikken dingetjes als je daar in kneep gaf dat ook een klikkergeluidje, dus we hebben Gerrit leren klikkeren, hadden we dat nou maar nooit gedaan! Hij ging ons er gewoon mee pesten! Uren kon ie het volhouden en als je die klikker af wilde pakken vloog ie snel weg en ging op een hoge balk ofzo zitten en ging ie extra snel en hard klikkeren, en lachen.
Theelepeltjes vond je op de raarste plaatsen terug, want opruimen kon Gerrit ook goed, tegen de tijd dat er nergens meer een lepeltje te vinden was dan ging je zijn 'opbergkasten' maar eens opzoeken, hij ruimde beter op dan wij Een geweldige hulp in de huishouding, ja dat was ie.

Es

Piet schreef op zondag 25 maart 2007, 8:37:

Wordt het tijd voor een kipnatuurlijk website?

marjolijn schreef op zondag 25 maart 2007, 14:29:


ja het lijkt enorm erop alsof het niks met paarden te maken heeft.
Maar het gaat eigenlijk over een probleem met clikkeren en in het verlengde ervan het SubtielTrainen, dat we proberen dat op te lossen door manieren zoeken om het gemakkelijker te maken voor mensen die begonnen zijn met clikkeren om verder te komen.
Heel vaak merk ik (en ik weet dat Inge ook met dat probleem worstelt ) dat wanneer je mensen de beginselen hebt aangeleerd en ze dolenthousiast geworden zijn over de snelle vorderingen er naderhand toch problemen ontstaan.
Dan hoor je, leuk, maar mijn paard is daar niet geschikt voor, of hij snapt het niet, of hij wordt alsnog opdringerig of gaat happen.
ALTIJD ligt dat aan de houding, concentratie en timing van de trainer.
Het is lastiger dan het lijkt want je speelt direkt met de hersens van een paard.
Ik ben inmiddels al zover dat de voorbereiding op het clikkeren een ruk meer tijd kost dan het werkelijke aanleren van het paard, want dat is meestal een kwestie van een paar minuten. Die snapt het in een ogenblik.

Ik begin met mens + mens, waarbij de een paard speelt en de ander leert timen, hoe je de beloning geeft, waar je je handen houdt en ga fouten en verkeerd timen uitvergroten, zodat men denkt dat er een hoofd naar hand targetten aangeleerd wordt, maar het paard bij wijze van spreken ineens op 1 been gaat staan, of ineens helemaal niks meer snapt.
Misschien is dus het werken met kippen, die enorm snel reageren op verkeerde timing, teveel druk enz, wel een prachtige opstap, zodat wanneer je dat eenmaal kunt , het een stuk eenvoudiger wordt om het met een groot beest als een paard te doen.
Maar ook dan begin ik nog niet met clikkeren met een paard, eerst moet er een relatie ontstaan van vertrouwen en leiderschap.
Dat is waar het SubtielTrainen om de hoek komt kijken.
Het paard moet zeggen: OK! ik zie dat ik me nergens druk om hoef te maken, want jij weet het beter dan ik, ga vooral je gang, ik volg wel

Maar ja, als je iets wilt gebruiken, dan dan moet je het zelf toch eerst wel ff doen he :) daarom dat gezeur over die kippen op een paardensite op zoek naar geniale ideetjes .

Piet

Piet schreef op zondag 25 maart 2007, 15:18:


Ik begrijp het helemaal Piet. Zoals ik al eerder schreef ik heb de kippen ook al eens ingezet om mensen iets uit te leggen. Om de een of andere manier zijn ze ideaal omdat ze ze lekker rechtstreeks reageren. Dus het zal zonder meer leerzaam zijn.

Alleen.... ik vind het zo jammer dat voor veel mensen het -natuurlijkconcept op lijkt te houden bij de paarden.
Kip-, hond-, poes-.... allesnatuurlijk wat mij betreft! Weg met hokken, boxen en rennen. Lekker vrij los lopen, natuurlijk eten, geen (leg- of poes- of honden)brokjes en niet meer schuw zijn. Ik wens dat voor ALLE dieren!

marjolijn schreef op zondag 25 maart 2007, 15:25:


ja, natuurlijk ben ik dat met je eens, alleenin ons geval moet je dan ook accepteren dat het kan gebeuren dat al je kippen (een unieke stam Sulmtaler uit Oostenrijk) tot kip nummer laatst worden uitgemoord door een vos. Niet dat een dier weet dat ie deel uitmaakt van een bijna uitgestorven kippenras, maar je snapt wat ik bedoel.
Sindsdien zitten de 5 dames en 1 heer van een ander ras in een ren van 6 bij 9 meter plus nachthok.
Geen gelosgeloop meer, maar wel gemengd graan en dagelijks een hoeveelheid gras en onkruid

Piet

marjolijn schreef :

Wij hebben een kat die niet naar buiten wil (Flo), soms 'dwingen' we hem, zoals vandaag wanneer we allemaal op het terras zitten, zijn kussentje mee naar buiten op de bank, lekker op schoot en stenen voor de deur zodat hij er niet onderdoor naar binnen kruipt.
Geheel omgekeerde wereld.

Ik hoorde vandaag dat Puck (onze nieuwe merrie) zes jaar lang NIET naar buiten is geweest, alleen af en toe met rijden. Waar ze in pension was waren wel weilanden, maar de eigenaar wilde geen paarden buiten, want ja, dan zou iederéén dat willen, dus daar begon hij niet aan.
Ze was ook redelijk knettergek in die tijd, ja, vind je het raar?
Vind het heel erg om zoiets te horen, pensionstalling anno 2007.
Geen wonder dat dat paard niet lopen kan.

Pien

marjolijn schreef op zondag 25 maart 2007, 15:25:


EN mensen, helmaal mee eens
De 6 jonge hondjes van bijna 4 weken krijgen naast moedermelk vuile pens te eten. Moeder raced buiten door de stad hongerig naar eten (ook al krijgt ze genoeg), haar instinct zet haar daartoe aan. In het nest gromt ze nu al (soms) de pups weg als ze ongestoord wil liggen slapen. Mijn going with haar, heeft haar beslist een stuk instinctiever gemaakt en daardoor een betere moeder. Dit is haar vierde nest en alles gaat beter dan ooit. Verder bevalt me het blootvoets lopen goed, mijn voetzolen zijn in deze 3 weken aardig sterker geworden.

Groetjes, Michiel