Piet schreef op dinsdag 17 april 2007, 11:23:
> Omdat er in verhouding zoveel af moet van de hiel dat
> wanneer je dat rechtdoor zou trekken je ergens in het
> hoefbeen uitkomt.
> Als je goed kijkt dan zie je dat de voet nauwelijks
> breder is dan het been wat er boven zit. Om te zorgen dat
> het paard weer normaal zal kunnen gaan lopen haal je hiel
> weg en blijf je van de teen af. Eigenlijk is deze voet
> niet meer dan hiel en teen
> Omdat de voet schuiner gezet zal worden komt een stukje
> van de teen niet meer op de grond. Het paard is nu in
> staat om de voet zo te belasten dat de druk op de pezen
> geleidelijk toeneemt.
Geleidelijk???! Dit lijkt me nou typisch een geval van zeer plotselinge rigoureuze standverandering met acute zware peesbelasting. Hij staat óf bokkig, óf op de hiel met maximale trek.
> Vroeger werd hier een snavelijzer ondergeslagen, dwz een
> ijzer met een punt aan de voorkant. Het veulen werd dan
> gedwongen door de veel langere afwikkeling onmiddelijk de
![](../styles/knipschaar.gif)
Interessant, ja, mmm. Daar heeft het paard in kwestie weinig aan. En tot welke prijs? Hoe loopt dit paard nu bijvoorbeeld? Hinkepinkend achter de groep aan in dat immense land? Tot-ie alles verrekt heeft?
Ik vind het eerlijk gezegd een onbegrijpelijke en dubieuze handelwijze, dit hele verhaal. Maar ik zal de clue wel niet goed zien.