Karin schreef op zaterdag 21 april 2007, 8:48:
>> Het is een zeer persoonlijke keuze om een veulen te fokken of
>> een Tweede Kans paard aan te schaffen. Je tijd, ervaring, geld
>> en ruimte spelen daarbij een grote rol.

> Een mens kan de wereld niet veranderen. We kunnen alleen
> allemaal ons best doen ons steentje bij te dragen.
>
> Groetjes Karin

Wácht effe, Pien haar fok-plannen????

Ik heb in de afgelopen jaren twee veulens gehad, één is Spirit , die al in de buik van Holly zat toen wij haar kochten omdat de eigenaar haar niet meer kon onderhouden, de ander is Peyote, die in de buik van haar moeder zat toen we háár kochten voor de slachtprijs, als tweedekans paard. Peyo zou teruggaan naar de vorige eigenaar, is dus nooit van mij geweest, maar een klant van ons heeft haar toen van de vorige eigenaar kunnen kopen waardoor ze hier is kunnen blijven.
Ik heb zelf nog geen één veulen bewust gefokt hoor

, ze waren allebei al gemaakt en wij hebben we opgenomen. Dat ik nu zo blij ben met Spirit is een super bijkomstigheid, maar dat was helemaal niet gepland, wij gingen een merrie kopen en kwamen thuis met een drachtige merrie.
Wat er nu veranderd is, is dat Spirit één van onze merries gedekt heeft, en dat hij ook Oakley mag dekken, maar Oaks zelf ziet er nog niet zoveel in dus ik vraag me af of dat wel gaat lukken en ik wil dat het in vrijheid gebeurt en anders maar niet, ik ga in elk geval geen paard dwingen of kluisteren of met hormonen behandelen.
Verder kan ik het me ook heel goed voorstellen dat een persoon bewust kiest voor een veulen of een pup. Als je dat goed voorbereid weet je tenminste zeker dat dat dier gezond en zonder trauma's is, ik kan me daar ook veel bij voorstellen nu ikzelf zoveel beschadigde paarden om me heen heb. Maar ik kan me niks voorstellen bij broodfokkers die aan de lopende band veulentjes fokken, ze in de opfok gooien en niks opvoeden of socialiseren, in afwachting van een eigenaar met een dikke beurs.
Ik wil niemand kwetsen, maar velen hier roepen wel dat ze vinden dat dat niet kan, maar hebben zelf wel één zo leuk fluitende kanarie of een ratje in een kooitje terwijl de hond alleen los mag lopen in het losloopgebied. Als het dan ineens over veulentjes gaat begint iedereen te stuiteren....

Dat begrijp ik niet helemaal.... (oké, ik bekijk het púúr vanuit mijn eigen situatie he, ben ik me van bewust).
Greetz, Pien