Piet schreef op donderdag 26 april 2007, 8:49:



Ik denk dat die mevrouw net zoveel van clickeren begrijpt als van Parellien.


Natuurlijk kan dat wel, dat heb ik ook geschreven: toenemende druk.


Sterker nog, je moet voor level 2 kunnen demonstreren dat je met de CS zo hard als je kan naast je stilstaande paard op de grond moet kunnen slaan zonder dat je paard daar warm of koud van wordt. Op sommige van mijn filmpjes demonstreer ik dat ook.
Nou Piet, aan jou de uitdaging om een manier te verzinnen waarmee je een paard dat je regelmatig slaat met een zweep, naast dat paard keihard met datzelfde voorwerp op de grond kan slaan, zonder dat het paard ervandoor gaat of zelfs maar het hoofd optilt.
Als dat een vereiste is dat zelfs (slim!) ingebouwd zit in het examen, wat dacht je dat Parelli daar voor doel mee heeft gehad? Misschien een verzekering dat er geen Level 2ers kunnen rondlopen die hun paard slaan?


Over die grens beslis je zelf. Jij hebt het ooit volkomen drukloos geprobeerd, en liep daarbij tegen een grens aan. Met jouw paard was een lichte druk voldoende om het op te lossen. Wij hebben hier ook zulke paarden rondlopen. Andere paarden hebben soms wat meer nodig. Zoals wanneer Khani in het bos mest van een ander paard tegenkomt, en daar perse aan wil snuffelen. Dat vinden hengsten nou eenmaal heel belangrijk. Natuurlijk kun je zeggen laat hem zijn gang gaan, en het volgende moment komt hij het betreffende paard tegen en wil er bovenop springen. Ook maar toestaan?

Als Khani aan mest begint te snuffelen dan heb je aan 1 kilo druk nog niet genoeg om het hoofd weer van de grond te krijgen, terwijl hij voor de rest op minder dan 100 gram reageert. Als we hiervoor een limiet van 100 gram zouden instellen dan komen we letterlijk nergens meer, dan wordt het een speurtocht. Paarden zijn net zo min eenheidsworsten als hoeven. Wat dat betreft lijken sommige methodes verdacht veel op de Strasser methode, alleen gaat het daar om paarden en niet om hoeven. Het valt me op dat veel van de "druklozen" zich nagenoeg uitsluitend bezig houden met grondwerk, en zelf niet of nauwelijks rijden, laat staan op een paard met renbaanverleden, hengst, etc. Als ze al rijden is het op een angstig paard, of afgestompt paard, en daarbij behoort inderdaad een andere aanpak. Hoe realistisch is zo'n methode dan, als het geen rekening houdt met verschillende achtergronden en temperamenten?


Ik heb nooit les gehad van Modde, dus ik kan je er weinig over zeggen.


Wellicht ben ik beter in staat dan veel anderen om de in het Engels geschreven en gesproken cursusmateriaal te begrijpen? Wat ik zelf doe is nog steeds niet anders dan wat ik uit dit materiaal heb gehaald.


Nee, want dan sla je de plank mis. Als er ergens staat dat de maximum snelheid 50 is, hoe hard gaan mensen dan rijden? "Zoveel als nodig" vind ik zelf nog steeds een betere term.