Mike Verver schreef op dinsdag 1 mei 2007, 17:45:


Aangezien de bereden politie overal de mest laat liggen,
bestaat er geen landelijke regeling, dacht ik zo.
Uit eigen belang (om de buurt tot vriend te houden)
pak ik het op in een vuilniszak, als ik langs woningen ga of door het park.
In het stadsbos op een wandelpad schuif ik het van de weg met
de dichtsbijzijnde stok die ik kan vinden.

Groetjes, Michiel

Piet schreef op woensdag 2 mei 2007, 11:20:


Wijze woorden Piet.


Dit is achterhaald Eddy, ook bij mensen.
Wat er in feite gebeurd als iemand mag proeven aan een veel mooiere
situatie als waarin hij altijd verkeerde, is dat de oude innerlijke onvrede
herkent en begrepen wordt. Meer bewust inderdaad, maar onbewuste verkramping is veel erger dan bewust geworden verkramping.

Talloos zijn de voorbeelden van mensen die dit mee gemaakt hebben, ze zijn allemaal blij dat ze nu beter weten. En voor velen gaf het net dat sprankje hoop en levenslust om hun oude situatie vol te houden. Velen zijn op zoek gegaan om die gunstiger situatie te bereiken, dat kan bijv. ook zo zijn bij geestelijke verwaarlozing in de opvoeding, één ervaring van iemand die je mag zoals je bent, kan een enorme hulp zijn voor de rest van je leven.

Een paard die altijd in gevangenschap geleeft heeft, zal eerst bang zijn voor meer ruimte, ervaard hij toch plezier dan is dat niet voor niets geweest. Hij weet nu zoals het hoord en is alleen daardoor al méér paard geworden. Hij neemt de mooie beelden mee, naar zijn gevangenis of zelfs ...
al vecht hij zich dood voor zijn ideaal dan is dat beter dan een leven van lijdzame slavernij (vrij naar M.L. King)

Groetjes, Michiel