Huertecilla schreef op dinsdag 8 mei 2007, 13:32:


hoi, HC,

Van harte bedankt voor zoveel informatie. Je schrijft daar zo uit de losse pols iets van "zoek dan een Sorraia". Zijn die dan ergens te koop? Sorraias interesseren mij immers mateloos als zijnde rechtstreekse afstammelingen van de Iberische oerpaarden

carausios

Peter Donck schreef op dinsdag 8 mei 2007, 21:18:


Peter,

Op dit forum ligt Roeselare in Nederland sinds ik bij het registreren wat àl te driftig op het OK-knopje geklikt heb. Zonder te zien dat we nog een nationaliteitskeuze moesten maken ook. En inderdaad: misschien is dit een freudiaanse lapsus. Want orangist ben ik in hart, nieren, diepst van mijn gedachten en wat dies meer zij. Of beter nog dan orangist: heelnederlander. Twee van onze kinderen heten niet voor niets Winok (van: Sint-Winoksbergen) en Goewaart (vereerd in Arneke). Die beide plaatsen liggen in Frans-Vlaanderen.

Huertecilla schreef op dinsdag 8 mei 2007, 16:01:


Wat ik vragen wou: is het ultieme boek over paarden en DNA al geschreven? (op een manier dat ook een stugge menapiër als ik het kan lezen?)

En nog iets anders: las ik daar niet dat ook (mensen van) Paardnatuurlijk op Equistyle in Damme met een stand zullen staan of wat gaan doen?

Carausios

lieve vrienden al te gader,

Nooit gedacht dat het woord muildier zoveel inspiratie zou losweken! Jullie hebben een ware stortvloed van voorwaar allemaal interessante bijdragen geleverd. Muildier: het woord dat de mensen in de Lage Landen naar hun (electronische) pen doet grijpen. Muildier: des paardenvrienden muze!
Jullie weten (bijna) alles en ik weet niets. En dat is niet eerlijk. Gelukkig kan ik mij via dit forum laven aan jullie aller wijsheid.
Jullie erkentelijke en nu weer in de anonimiteit verdwijnende,
Carausios

Danielle Schuwer schreef op zaterdag 19 mei 2007, 11:25:


Ik begrijp best waar dit goed voor is: voor de bankrekening van de fabrieksdirecteur!

Enige tijd geleden was er hier een discussielijn over hoefkraakbeenverbening. Piet zei toen (met verwijzing naar literatuur) dat bij verbening het lichaam van het paard zichzelf heelt als de oorzaak van de verbening weggenomen wordt. Ik kan dit uit eigen ervaring beamen. Onze (toen 20-jarige) merrie had het verdict "arthrose" gekregen. Na een aantal maanden natuurlijk bekappen reeds verdwenen de symptomen die zij vroeger vertoonde: intermitterend manken, niet willen galloperen, zelfs moeilijk draven of tölten. Ik ben van plan om de veearts nog eens te laten komen om hem naar zijn bevindingen te vragen. Natuurlijk bekappen heeft onze merrie uit het slachthuis gehouden! Maar dat heb ik reeds geschreven op het Paard Natuurlijk forum.

Ik heb zelfs het volgende snode plan gesmeed: als ik ooit van een paard hoor dat aan de slacht toe is in verband met hoefproblemen, vraag ik aan de eigenaar of ik het gratis mag overnemen. Ik bekap het natuurlijk (of: ik natuurlijk bekap het). Wordt het paard weer berijdbaar, krijgt de eigenaar het terug onder voorwaarde dat ie het verder natuurlijk bekapt. Is er geen verbetering (ook natuurlijk bekapte paarden raken ooit wel eens aan het einde van hun latijn) doe ik het naar de slacht en geef het slachtgeld aan de eigenaar. Of vergallopeer ik me met dit idee?

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 23 mei 2007, 20:29:


of... meer paardrijden, in de open natuur! Niets beter om weer op je positieven te komen.

Unartica schreef op zaterdag 26 mei 2007, 12:42:


Is me dat even boffen! Meestal heb je niet zoveel geluk!

Jelina, onze nu 21-jarige dravermerrie liep heel haar leven op ijzers en in de vernieling (hoe heet deze verkeerde grammaticale constructie ook weer?). Nu wordt ze ongeveer één jaar natuurlijk bekapt. Zij had excentrische stralen aan twee van haar voeten. Als je je de hoefwand als een uurwerk voorstelt, dan stond de apex (de top) van de straal op vijf vóór of vijf nà twaalf. Wat zien ik? Hoewel het nog niet perfect is, zijn die beide stralen reeds veel dichter bij twaalf uur stipt gekomen. Ik bedoel: precies in het midden van de hoef.
Piet zal zich herinneren hoe wij tijdens de opleiding in Koewacht hebben staan prakkeseren over wat wij aan die excentrische straal konden doen. Nu weet ik het antwoord: niets. Het zelfherstellende vermogen van natuurlijk bekappen is zo groot dat ook dàt (grotendeels) in orde komt.
Mijn vraag: zijn er nog mensen die hetzelfde ervoeren met een excentrische straal? Of is onze Jelina een alleenstaand geval?
groetjes aan jullie allemaal!