Huertecilla schreef op vrijdag 11 mei 2007, 18:06:
> e m kraak schreef op vrijdag 11 mei 2007, 17:35:
>
>> Klatt, B. (1912): Ueber die Veränderunge der Schädelkapazität
>> in der Domestikation. Sitz. Ber. Ges. Naturforsch. Freunde nr.
>> 3, Berlin.
>
> Is mbt wederom de hond (versus wolf) meer onderzoek over
> gepubliceerd.
> Kan je niet regelrecht transplanteren maar zeker waar énig
> parallel en overeenkomstig onderzoek mbt paarden beschikbaar is
> wel als referentiekader hanteren.
Over wolf versus huishond is zeker veel meer gepubliceerd. Ook veel meer achterhaalde onzin dus oppassen is het wel.
De domesticatie kenmerken blijken echter universeel; gegevens van hond (31%), kat (23%), varken (34%), schaap (30%), paard (16% dus), lama, geit, fret, cavia, etc....
Paard komt er, zo te zien, dus nog genadig af wat vast komt enerzijds omdat de domesticatie nog relatief kortdurend is, anderzijds omdat de domesticatie niet zo innig is als zou kunnen.
> De conclusie dat de mens de dommertjes selecteert is onderbouwd
> mbt het effect op de gedomesticeerde populatie.
Nee, ik geloof niet dat er bewust op dommertjes geselecteerd wordt al zal ik de uitspraak van een paarden-agrariër nooit vergeten: "Ze hoeven alleen maar het ene been voor het andere te zetten". Dat er op dommigheid geselecteerd wordt is toch vooral gevolg van dat het gekoppeld is aan andere kenmerken zoals dociliteit waar wél actief op geselecteerd is.
> In welke mate en hoe absoluut dat op een individu van
> toepassing is, is een andere vraag.
Dat is juist. Zenuwcellen zijn autopoieem. Wanneer je voldoende moeite doet kun je zelfs je eigen aantal grijze cellen doen toenemen; leer bijvoorbeeld vioolspelen... dat schijnt al een stuk te schelen, tot een procent of 10 toe. Ook met simpele klikkertechnieken maak je je paard in reuzetempo intelligenter, m.a.w. leren doet méér leren. Dit gaat zo snel dat de effecten als het ware zichtbaar zijn.
> Jouw punt mbt castratie is een goede Egon. In principe
> castreert de mens in de regel juist die hengsten die nu net het
> beste haremhengst -materiaal zijn en uiteraard heeft dit effect.
Denk je?
Ik denk dat de castratiewoede veel universeler is, want het maakt immers niet uit aangezien van álle gecastreerden een aanmerkelijk lagere aggressiemagnitude verwacht wordt. Gewoon kwestie van de curve over het gehele spectrum omlaag halen.
Aan de andere kant begin ik hard te twijfelen aan de simpele harem-modellen volgens welke paarden zouden moeten leven. Niet aan het bestaan er van, maar ik denk dat het maar een klein doch relatief opvallend onderdeeltje van de paardenmaatschappij is. Wat ik zie en fotografeer zit veel ondoorzichtiger in elkaar (en komt stukker beter overeen met wat ik al zolang op mijn eigen erf zie).
De hengsten van het "grote leider"-type zijn juist heel weinig aggressief maar sociaal bijzonder capabel en ontlenen hun gezag voornamelijk daaraan denk ik. Dit zou eigenlijk niet moeten verrassen.
Ik schreef hier eerder al over merries delen, maar heb dit soort dingen nu in de overtreffende trap gezien, snap er zelf niets meer van en moet eerst nadenken. Gelukkig weer 600 foto's gemaakt om mijn demente waarnemingstrekjes wat te ondervangen, en wil ASAP meer waarnemingen doen.
> Een heel interessant punt wat ik ergens gelezen heb is het
> argument dat de mens ooit een keer met een setje dieren
> begonnen moet zijn en dat dit per definitie de exemplaren waren
> die ze levend te pakken kregen. De stelling was dat dit al een
> vorm van negatieve 'natuurlijke' selectie op intelligentie is.
Hoeft niet, want het domesticatiemodel waarmee begonnen wordt met (mogelijk zelfs ongeboren) zeer jonge dieren is minstens zo plausibel en wordt nog steeds in praktijk ondersteund door de tamme gordeldieren, tapirs e.d. door indianen in Z-Amerika gehouden.
Selectie begint altijd pas achteraf, door te voorkomen dat genen worden doorgegeven.
Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey
Warboel
