Gemma schreef :

Nou, ik wist het wel, (zucht), wij zitten hier prachtig maar daar zou ik zó gaan wonen.... :) hééééérlijk, geen telefoon, geen peeceej, denk je eens in....
Pien

Wil schreef op vrijdag 11 mei 2007, 22:31:


Bombita heef 24 uur per dag haar eczeemdeken op, die gaat alleen nog af als Evy haar gaat rijden. We hebben dat gedaan omdat Bombita zich uitermate moeilijk de deken op en af laat doen, ze is zo overgevoelig aan haar huid dat ze trapt en heel gespannen is. Die deken op en af te doen is haar echt pesten, dus we doen dat zo weinig mogelijk.

Maar als ik nu naar haar kijk: Geen enkel plekje, ze glanst en er is niet meer te zien dat ze zo'n erge eczeem gehad heeft.
Toch is het absoluut niet genezen, ze wil nog steeds gekrabt worden en zodra de deken op de poetsplaats er ook maar één moment af is gaat ze aan aan de muur en de vensterbank staan schuren!
Maar ze heeft rust nu, is niet meer zo neurotisch alleen met haar jeuk bezig, das een enorme vooruitgang. En de deken blijft dus ook op als het regent, die is daarna altijd zó weer droog.
Eigenlijk hebben we gewoon een blauw paard en er is geen ander paard dat daar moeite mee lijkt te hebben.

Pien

eddy DRUPPEL schreef:

Mét buikflap en nekkap Dat dier zit volledig ingepakt, zelfs d'r staart is niet zichtbaar.
Als het maar helpt he.
Pien

Piet schreef op zondag 13 mei 2007, 8:48:


Denk jij dat dat door het clickeren alleen komt Piet?
Geloof ik niet zo.
Wel ben ik het met je eens dat verleden, manier van opvoeden, uitdagingen, manieren waarop paarden gehouden werden van grote invloed zullen zijn. Ik denk echter ook dat er heel veel verschil is in "denken", creatief oplossingsvermogen tussen de karakters van verschillende paarden onderling.
Ik zie dat hier bij mijn eigen paarden, waar de een van nature niet snel een discussie met je aan zal gaan is de ander veel uitdagender, of humorvoller, met allerlei onverwachte reakties van dien. Of het ene paard blijft van nature sneller de confrontatie opzoeken dan het andere paard.

Veel zal ook rasbepaald zijn, zo zijn veel Quarters van nature veel meegaander dan bijvoorbeeld een Fjord (ik noem maar wat). Ik vind de meeste Quarters niet erg initiatiefvol, maar wat slaafs, dat zit in hun karakter. Arabieren vind ik over het algemeen weer opener en expressiever , de ijslanders die ik ken zijn weer wat meer gesloten van karakter, meer op zichzelf, dus daar kom je dan weer andere dingen tegen.
Ik heb hier paarden met een absoluut gevoel voor humor (Winner, Oaks, Docs), paarden met géén humor (BD, Holly, Bombita) - voor zover een paard humor kan hebben dan wel he -. Er zijn hier paarden met een werk-mentaliteit, maar ook paarden die het allemaal wel best vinden, alleen maar willen fretuh en niet erg te motiveren zijn.

Oaks en Docs verzinnen elke dag wel weer nieuwe dingen die mijn gedachten scherp houden, ze zijn allebei vreselijk onbevangen en nieuwsgierig, dat zet ons wel eens voor onverwachtse situaties.
Als ik wil spelen met BD krijg ik verwijtende blikken van haar want dat snápt ze niet, ze is zo serieus.
Spirit, zo jong als hij is, notabene hier geboren, nog nooit één verkeerd iets meegemaakt; toch is ook hij, net als zijn moeder Holly, een zeer serieus en rustig paard. Dat was hij als veulen al. Hij is meer een volger, Oakley bijvoorbeeld een initiatiefnemer.
Mazir is het enige paard dat gericht situaties kan uitdenken, zo kan hij in een heel doolhof zijn weg vinden, ook al moet hij eerst van de andere paarden weg om de uitgang te vinden (uitgeprobeerd).

Ik denk dat clickeren veel kan activeren, maar er zijn in mijn ogen meerdere factoren die een paard maken tot wie hij is.

Greetz, Pien (die nu naar het bos vertrekt....)

marianne laenen schreef op maandag 14 mei 2007, 9:55:


Ik heb ook nog een heel fijn tweedehands (western)zadel van mijn Aarabier te koop, het is haar te smal geworden, mail me maar als je meer info wilt, ik neem het ook mee naar de Equyistyle.

Groet, Pien

Ivon schreef op dinsdag 1 mei 2007, 10:26:


Ik heb je een mail gestuurd, Ivon.
Groet, Pien