Michiel schreef op maandag 14 mei 2007, 13:59:


Zo was het dus ongeveer ook bij mij. Ik was verplicht 1x per week bij hun te lessen op eigen kosten... benodigd heden waren bij de prijs in, maar wel heb ik zelf op gegeven moment een Barefoot Western zadel gekocht en daarmee gereden. Hoofdstellen waren er niet want er werd met touwhalster gereden.


Helemaal mee eens, dat was ook min probleem en daarom ben ik afgehaakt. Ik heb Mike in een uitgebreide paardenverzekering zitten. Dat geeft al aan wat ik uitgeef aan mijn dieren als ze ziek worden... Kost wel wat maar mijn vriend heeft er op aan gedrongen aangezien ik rustig 800 gulden medische kosten aan 1 cavia uitgeef b.v. In dit geval was dat wel uitgesmeerd over ongeveer 2 jaar overigens

Die verzekering gaat nu Mike in de lappenmand zit zijn diensten bewijzen. Morgen komt er een andere DA om een second opinion te komen geven.
Conrad heeft de ontstekings oedemen zaterdag met eigen ogen gezien en werd er ook niet vrolijk van. Als er meer aan te doen blijkt dan wat de veroorzakende DA mij heeft gezegd gaan er een aantal euros tegen aan... Al zal de schuldige DA praktijk daar voor moeten opdraaien in dit geval, anders heb ik nog een rechtsbijstand achter de hand...


Als ik Spike gekocht had (wat ik nog heb overwogen) kon ik hem meenemen waar heen ik maar wilde... Maar dit adres was dan ook geen manege. De paarden waren van een boer...


Dat lijkt mij ook een heel goed idee Michiel! Dat 'stuivertje verwisselen' is natuurlijk waardeloos.

...knip...

Mee eens mits je zoals je al aangeeft met de eigenaar op één lijn zit en er duidelijke afspraken zijn.


Precies, zie boven waarom ik er mee stopte...

Michiel schreef op maandag 14 mei 2007, 14:02:


Ik dacht al, ik kom naar Zwolle! )

Piet schreef op maandag 14 mei 2007, 13:56:


Er is inderdaad een onderscheid tussen economisch en juridisch eigendom en bij huurkoop ben je economisch eigenaar omdat je ook het economisch risico draagt. Kan ook wel voordelen hebben dus bijvoorbeeld met dierenartskosten. Maar als de mogelijkheid er is dat het paard evt gekocht kan worden aan het einde, ligt het weer anders. Buitendat weet ik ook niet hoe dat naar Belgisch recht zit.

Ik heb de afgelopen 2.5 jaar ook een merrie geleased. Ik denk dat het opstellen van een contract noodzakelijk is om meningsverschillen en ruzie's achteraf te voorkomen. Het is duidelijker voor de leaser en de eigenaar en je weet van te voren waar je aan toe bent. Mits het contract goed is natuurlijk.

Zo leaste ik een arabische merrie. De merrie stond op een stoeterij in België. De eigenaar woonde in Zweden en hadden haar alleen om uiteindelijk mee te fokken. De merrie was 3 jaar en nog helemaal groen.
Mijn werd aangeboden haar te leasen. Het was een dure merrie die absoluut niet verkocht zou worden. De afspraak was dat ze met mij naar huis zou gaan en ik haar gehele zorg op mij nam. De eerste twee jaar zouden alle kosten voor mij zijn als een soort 'fee'. Daarna zouden de kosten om en om het jaar door mij en door de zweedse eigenaar betaald worden.

Het voordeel voor mij was dat ik een prachtige merrie had zonder aankoop bedrag en dat ik na die twee jaar alleen om en om het jaar kosten zou hebben.
Het voordeel voor de zweedse eigenaar was dat ze nog steeds eigenaar waren, toch nog een veulen konden fokken en ook minder kosten hadden voor haar zorg. Ook had ze nu persoonlijke aandacht die ze op de stoeterij niet kreeg.

In het contract stond dat ik haar in goede conditie moest houden en op tijd moest ontwormen en vaccineren. Verder niet heel veel. Voor mij was dit alles nieuw en ik was goed van vertrouwen dus vond het een goede deal.

De afgelopen 2 jaar heeft ze bij ons gestaan en hebben we een hoop met haar bereikt. Ze was heel éénkenning en wilde niet eens aangeraakt worden. Nu reden we bitloos door de stad zonder problemen, liep ze zelfstandig de trailer in. enz.

Twee maanden geleden kreeg ik een email van de eigenaar dat ze toch besloten hadden haar te verkopen. Precies toen het hun beurt was om te gaan betalen voor haar zorg.
Ik kreeg de eerste keus en mocht haar kopen voor een bedrag van 16.000 euro. Een bedrag wat ik natuurlijk nooit kan betalen.
Ik had nooit gedacht dat ze verkocht zou worden en ben altijd zo naief geweest om te denken dat ze altijd bij ons zou blijven.

Nu is ze verkocht naar een vrouw in Duitsland.
Na 2 jaar liefde, geld en tijd in een paard gestopt te hebben had ik nu dus niks alleen het gemis van een vriend.

Ik zou dus nooit meer beginnen aan het leasen van een paard maar ben aan het sparen voor mijn eigen paardje.

Door deze ervaring zou ik alles wat er te bespreken valt beschrijven in het contract. De zorg, kosten, als het mis gaat, in de toekomst bij overname, als iemand iets niet over wil nemen, als het paard overlijd enz.. Dat beide partijen niet voor verassingen komen te staan.

Een heel verhaal maar ik hoop dat je er toch wat aan hebt.

Groetjes Fleur

fleur schreef op dinsdag 15 mei 2007, 13:44:


Wát een snertverhaal Fleur! Vreselijk jammer dat dit jou overkomen is!
Echt hoor... kan me wel voorstellen dat je dit nooit meer zo doet!
En wat een mentaliteit van de eigenaar! Als je dat geld wel gehad zou hebben had je haar niet hoeven te leasen, nietwaar? Ze is in die paar jaar ook meer 'waard' geworden, dankzij jouw trainingen en alles wat je gedaan hebt.
Buiten dat was je natuurlijk aan haar gehecht en mis je haar.
Nee, niet leuk. Getver!

Groetjes,

Wil.