jan seykens schreef op zaterdag 26 mei 2007, 12:35:
> Is een paard moddervet in de weide laten staan , op de rand van
>
hoefbevangenheid meer verkiesbaar dan eentje die met beleid
> getraind en gereden wordt?
... en boomloos is ook minder slecht dan een niet passende boom.
Zoals ik pás schreef kan endurance een prachtige reden zijn om over routes te rijden die motiveren om een paard structureel beweging te geven.
Aan de andere kant is het een gegeven dat een paard niet geëvolueerd is om meer dan een - of hooguit twee - tiental kilometers per dag te wándelen en al helemaal niet met een forse last op de rug.
Wie endurance rijdt in welke klasse ook met de klassering als doel of meer dan Klasse 1 rijdt ís simpelweg niet paardgericht bezig.
Of je daar een wáárdeoordeel aan wil hangen is heel wat anders.
Ik rij zelf regelmatig pittige ritten en heb daar mijzelf, mijn techniek, de dressuur en de conditie van de paarden fundamenteel op gericht en op voorbereid opdat de schade door deze belasting minimaal is. Ik maak geen tijdplan, zelfs geen routeplan opdat ik flexibel ben me bij de paarden aan te passen.
Ik ga echter niet roepen dat het in het belang van mijn paarden is of goed of paardvriendelijk of meer van dat soort onzin.
Ik vraag mijn paarden te doen wat ze zelf niet zouden doen, voor míjn lol. Het blijft 'schade minimaal'.
Als je de endurance-routes rijdt om daar in je eigen tempo van te genieten doe je niet aan de wedstrijd mee en rij je wel onder dezelfde vlag maar rij je geen endurance.
Endurance = een duurcompetitie onder het zadel. Wát is daar paardgericht aan?
Als het jouw ding is, geniet er dan van, doch hang er geen drogredenen aan of voor op.
HC
Warboel
