Linda schreef op zaterdag, 24 januari 2004, 13:48:

Hoi Linda,
Ten eerste duurt het even voordat ze echt hun vetreserves gaan aanspreken. En dat is wat bij shetlanders dan ook een probleem kan vormen, nl. dat ze vet in het bloed krijgen (kan dodelijk zijn). Gelukkig dus dat Spunky niet hard afvalt. Maar Isabella ziet er ook rond uit hoor, te rond, totdat ze even voor de wagen heeft lopen zwoegen, dan is ze ineens bij thuiskomst een stuk dunner. Dan pas zie je hoe bol ze worden van al dat haar.
Als ik dan naar de shet van de buren kijk, net zo groot als de onze, dan zie je dat hij mager is, zelfs met al dat haar. Dat is dus niet goed. Een shet hoort naar mijn idee niet te mager te zijn. Maar die 2 pony's krijgen net zoveel als de onze alleen. Alleen die krijgen meer brokken, maar veel minder hooi. Dus of de onze krijgt te veel, of die te weinig (en dat is wel te zien en te voelen).

En leuk Mrie dat Greetje drachtig is. Wanneer komt het veulen of weet je dat nu niet? Jij bent toch degene van It? Hoe is het met hem? En zijn hoeven?

Groeten,
Ingrid

Ilona Kooistra schreef op zondag, 25 januari 2004, 20:48:

Hoi,
De mijne is ook "mooi gebouwd", maar heeft wel een hele andere bouw dan de shet-ruin van de buren. Die is heel kort gebouwd, maar vierkanter. De mijne heeft een hele lange rug (zwakke punt ook denk ik), maar heeft een hele bolle buik aan de onderkant. Ze heeft een hangbuikje zeg maar en daardoor kijkt ze dik, vooral als ze naast elkaar staan. Maar ja, volgens het stamboek zal het zo wel horen, want ze scoorde altijd erg goed op de keuring. Echter bij aankoop hoorde ik wel dat ze "aanleg heeft voor dik worden".

Dat van dat hooi is waar. Ik heb haar eens gemeten (lint om de buik) voor en na het eten. Dat scheelt zo 10 cm hoor. Maar de singel van de wagen zit al jaren op hetzelfde gaat, zomer en winter. In de winter wel met wat meer ruimte, hoogzomer wat strakker, maar nooit te strak.

Die manentruuk zal ik eens uitproberen, maar ja wat vind jezelf soepel. Ze heeft een enorme bos aan 1 zijde hangen, dus daardoor is de manenkam al wat in de beweging "beperkt" zeg maar naar 1 zijde.


Nou nee. Haha, de mijne poept nooit onderweg. Ze doet het alleen thuis (wel in de trailer overigens). Heel onhandig. We kwamen daar eens achter toen ze op een naburige wei stond en na 3 uur toch wel wat vreemd ging doen. Leek op koliek. Dus mee naar "huis" genomen en direct kwam me er toch een berg poep uit. We gingen erop letten. Het gaat nu wel wat beter. Ze zal het niet meer zo lang ophouden, maar bij een rit van 1 tot 2 uur zal ze niet poepen. Plassen daarentegen weer wel (raar niet dan??), maar ook maar maximaal 1x, maar wel gewoon midden op de weg. Tja als je moet dan moet je.

Groeten,
Ingrid

Hoi,
Ik vraag het hier ook nog een keertje, stond al op de discussielijst maar daar kreeg ik weinig reacties.

Het gaat goed met Isabella's hoeven, althans ze loopt goed op dit moment en dat is voor mij een teken dat het goed gaat.
Maar de draagrand wordt nu te lang. Nu weet ik nog altijd niet precies hoe ik moet bekappen, ondanks het vele lezen, dus ik rasp zo nu en dan wat van de hoef af en daar blijft het bij. Een gewone hoefsmid laat ik maar niet komen, want die besnijd de straal.
Maar omdat het nu beter gaat met lopen over harde bodem, wil ik haar gewoon op de weg laten lopen. Echter achter loopt ze altijd onbeslagen (voor dus met schoenen), maar ook die zijn te lang geworden. Kan het dan toch zijn dat ondanks het lopen (en draven) over harde weg, dat de hoeven aangroeien?? Moet ik nu maar om het natuurlijk afslijten te bevorderen, vele km gaan lopen over de harde weg?? Ik durf dat nog niet goed ivm de gevoeligheid voor een tijdje terug. Hoe pakken jullie dat aan, of doen jullie gewoon altijd maar bekappen, en niet aan "natuurlijke" afslijting??

En nu de teksten langer kunnen worden ga ik even door, want ik heb nog een vraagje over de straal. Daar is sinds augustus dus niets meer aan gedaan. Maar nu ontdekte ik gisteren dat er een soort gleuf in de straal is gekomen. Als ik deze uit elkaar buig, dan zit er dus een groef in waar zand in gaat zitten en andere troep. Kennelijk is de straal dus niet meer helemaal 1 geheel. Echt los zit hij ook niet. Maar ik kan nergens iets vinden over dit soort dingen over de straal. Over wat je dan moet doen bij het natuurlijk bekappen.
En hoe doen "wilde paarden" dat als er losse stukken aan de straal komen te zitten? Lopen er die vanzelf af?

Groeten,
Ingrid

Ilona Kooistra schreef op maandag, 26 januari 2004, 14:25:

Hoi Ilona,
Nou hierbij dan een "gerichte vraag":

De straal kan ik nu uit elkaar duwen en dan zit er een gleuf in. Het is dus geen 1 geheel meer. Er zit nu zand en troep in die gleuf (loopt helemaal van achter tot bijna de punt). Als je de hoef optilt zie je het niet (kan dus geen foto ervan maken), want je moet echt aan het duwen gaan op die straal. Nu ben ik bang dat ze zo rotstraal zal krijgen. Daarbij heb ik het idee dat die straal in deze conditie (dus los en rommelig zeg maar) ook weinig druk uitoefent. Is dit nu gezond of is er wat loos?

O ja, je moet nog wel weten dat ik super bezorgd ben hoor omtrent die hoeven. Ik heb zoveel ellende gehad al 3 jaar lang eigenlijk. Wel bevangen/niet bevangen; hoe dan ook kreupel van licht tot ernstig. Wel ijzers/geen ijzers. Met zolen beslagen, zonder zolen beslagen. Brokkelhoeven/geen brokkelhoeven. Iedere dierenarts zei wat anders, raadde wat anders aan. Vele hoefsmeden gehad die ook allemaal hun eigen ideeen eronder gingen sleutelen, tot dat ik het zat was. Via via Frans zijn site had gelezen, wel wat zie zitten in het natuurlijk bekappen, hoefschoenen heb gekocht voor de eerste overbruggingsmaanden en nu hoera, een pony heb die weer gewoon op blote voeten nog wel, over de harde weg kan draven !!! (en dat terwijl ik ook al het advies had gehad haar nooit meer te mogen laten draven over de harde weg ivm de vele scheuren). Het kan dus, maar ik ben wel bang dat ik nu iets niet goed doe. Ze is bij die hoefschoenen man volgens methode NB bekapt, maar nu. Na de vorige bekapbeurt van mijn eigen hoefsmid, die ik had laten zien wat ik bedoelde met NB bekappen, liep ze eigenlijk niet; zo pijnlijk ook op zand. Nu loopt ze dus goed, maar ben ik o zo bang dat het weer terugkomt als ik weer wat van die hoef laat halen. En omdat de grond nu nog altijd bevriest twijfel ik gewoon of ik moet gaan experimenteren, want op dit moment ben ik gewoon o zo gelukkig dat ze voor het eerst sinds hele lange tijd weer goed kan lopen, maar ja, die hoeven zijn nu toch echt te lang. Snap je met dit hele verhaal mijn probleem een beetje?? Beetje bezorgdheid dus. Haha. Maar ik durf zelf absoluut niet te gaan snijden. Overigens heeft nog nooit iemand in haar hoef gesneden. Altijd met de nijptang; ook hoefsmeden (op eentje na en die ging dan ook direct hoeps dwars door de straal heen (bloeden dat dat deed). Ze had wel heel erg keiharde hoeven was zijn conclusie. Vandaar dat ik mijzelf daar maar niet aan ga wagen.

Groeten Ingrid.

Je kunt inderdaad veel typen nu zeg. Leuk (maar voor de lezer minder leuk misschien).