Marcia schreef op woensdag 13 juni 2007, 11:16:


volgens mij kan het geen kwaad wat verstoppingen betreft.
bij de reguliere paardenhouderij is het al jaren de gewoonte om het gras af en toe te bloten, vooral de mestplekken.
de paarden hebben een (vreemde?) voorkeur voor dat gemaaide gras en gebruiken de grasmat dus "ecomischer".
wijzelf doen het ook sinds 2 jaar. de paarden trekken zich niets aan van onze oude, grommende en ronkende trekker met weidebloter en we halen ze dus ook nadien niet van het gras af.
wat ik me wel afvraag is hoe het fructaangehalte zich gedraagd t.o.v. niet gemaaid gras.
misschien kan Frans of Ilona hier iets zinnigs over zeggen?
of iemand anders?

ik schrijf dit bericht voor een kennis die een paardje heeft, dat sinds een half jaar kampt met een vreselijk probleem.
in de tijd van ongeveer een half jaar heeft het paard (een merrie van 14 jaar)
3 aanvallen gehad, waarbij je gaat denken aan epilepsie.
1 aanval kreeg zij in aanwezigheid van de eigenaresse en deze aanval is dus nauwkeurig te beschrijven: eerst wordt het paard stijf, overstrekt zich, en valt om.
daarbij strekken benen, rug en hals zich en draaien de ogen weg.
het lijkt alsof het paard zich niet meer bewust is van de omgeving.
daarna staat ze weer op maar lijkt problemen te hebben met de coórdinatie en wil ahw. tegen dingen aan leunen. (weidepalen, muren) als zij die niet vind, (bv in het weiland) dan valt zij door de draden en raakt verwond.
de beide andere "aanvallen" zijn vermoedens, daar er op dat moment niemand bij haar was, maar zij toch met verwondingen buiten het weiland wordt aangetroffen, waarbij telkens de omheining is vernield.
er is al bloed afenomen en onderzocht, maar daar kwam niets uit.
tussen de aanvallen in is het een normaal, rustig en ogenschijnlijk gezond paard, eet goed, is sociaal en gedraagt zich naar mensen toe ontspannen.
het paard staat 24/7 buiten op de wei, krijgt hooi bijgevoerd in de winter en heeft een liksteen.
de dierenarts staat voor een raadsel. hij adviseerde een hersenscan te laten maken in Utrecht.
we hebben ook al op het net gezocht, maar kunnen geen relevante info vinden.
is er iemand die ons tips kan geven, of misschien (direct of indirect) iets dergelijks heeft meegemaakt?

Esther schreef op vrijdag 29 juni 2007, 9:11:


fantastisch, al deze reacties!
Bianca, Esther,Eddy, Egon en alle anderen hartelijk dank!
we gaan alle suggesties/adressen/telefoonnummers uitpluizen.
ik houd jullie op de hoogte van de ontwikkelingen.
nogmaals dank!

hallo mensen,
ik had beloofd jullie verder op de hoogte te houden van de ontwikkelingen betreffende het paardje van een kennis van mij.
de eigenaresse heeft, met jullie adviezen in het achterhoofd, gekozen voor een diagnose door de kliniek in utrecht.
daar is haar paard zorgvuldig en uitgebreid onderzocht (o.a alllerlei neurologische testjes, bloedonderzoek en een MRIscan).
helaas moesten hier ook de arsten unaniem constateren dat er sprake was van epileptie, of in ieder geval een aan epileptie verwante hersenstoornis.
behandeling met medicijnen was geen optie: de dosering was een probleem, en testen met een paard (in de zin van: is dit nu de dosis die ze hebben moet om stabiel te blijven) bengt grote risico's mee voor het dier zelf en zijn omgeving.
na een lange periode van ongelukken (tot bijna verdrinking aan toe) en verwondingen heeft ze besloten haar paardje in te laten slapen.
helaas, het heeft zo moeten zijn.
overigens vertelden ze bij de kliniek ongeveer 3 tot 4 gelijksoortige gevallen per jaar aangeboden te krijgen. hun vermoeden is dat er nog meer paarden met deze verschijnselen zijn, alleen die "halen" het niet tot in utrecht.

Wil schreef op woensdag 11 juli 2007, 0:44:


ha Wil, je schreef over dat medicijn: inderdaad, daar hebben we het over gehad. de dierenarts vertelde dat het paard daardoor de hele tijd gedrogeerd rond loopt, inderdaad dus een soort zombie wordt.
vond de eigenaresse dus geen optie.

http://www.horses.nl/rs/appl_php/newsshow.php?id=6595

hopelijk doet het linkje het.
hier een prakijkvoorbeeld van iemand die een behoorlijke prestatie van haar paard verlangt en hem toch geen krachtvoer geeft.