e m kraak schreef op woensdag 20 juni 2007, 0:03:


Ach ja, je zal wel gelijk hebben. Maar het werkt wel, ik kan mijn paard gewoon sprayen en hij blijft stil staan, hoef ik geen brokjes en beloningen meer voor te geven, dat was eenmalig tot ie er aan gewend was. Terwijl we daarvoor altijd rondjes om elkaar heendraaiden. Maar misschien heb ik wel een slim paard hoor, en snapt ie dat als ik spray, hij minder jeukt heeft... En hij was er ook niet bang voor vanzelf, hij vond het gewoon eng en had het liever niet. 't Kan mij eigenlijk ook eigenlijk niet zoveel schelen, als het maar werkt. Er zijn meerder wegen naar Rome.

Groetjes, Edith

e m kraak schreef op woensdag 20 juni 2007, 12:45:


Nou jaaaah, Egon toch. Waar heb ik dit nou weer aan verdiend? Leuk joh om in zo'n hok met alwetenden (de we's) je eigen ervaringen te vertellen... Je doet het niet goed of het deugt niet en daar moet vooral oeverloos over doorgepraat worden. Nou jammer voor jou, bij mij werkt het zo dus wel.En je mag me gerust Edith noemen hoor.

ps, wanneer komt je boek uit?

Edith Hartog schreef op woensdag 20 juni 2007, 18:26:


Nergens aan, ik antwoord alleen Piet die erop inhaakt met dat ik eigenlijk met jou bezig was... ingewikkeld kan zo'n forum worden!


Met de "we" was jij inbegrepen.
Jij beschrijft iets als klikkeren dat het niet is zover ik er iets van maken kan. Maar als het je toch niet veel kan schelen (zie je vorige post), laat dan maar.


Mij best, maar noem het alleen geen klikkeren want dat is iets anders en dus verwarrend.


Als het klaar is. Vóór Sinterklaas is wel een lekker commercieel tijdstip voor een fotoding he?

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

Ik heb net mijn paarden zojuist uit het land gehaald, ik loop de brug over en ze komen gewoontegetrouw uit zichzelf naar me toe om achter me aan te lopen richting tuin. Ze weten dus wat de bedoeling is want anders zouden ze dat niet doen.

Ik doe ook wel eens klikkeroefeningentjes, gewoon voor de lol, kijken wat ze oppikken kunnen verder niks serieuzigs. Zo hoef ik mijn paarden niet meer vast te houden of te binden met opzadelen of borstelen, draaikonten ze niet meer onder de waterslang of vliegenspray uit, zetten ze uit zichzelf hun voeten op het bekapbokje (oke, eentje van de vier dan) en gebruik ik mijn halsters eigenlijk nooit meer.

Ik ben er van overtuigd dat mijn paarden gerust wel begrijpen dat een braaaaf met een brokje betekent dat ik ze wat probeer te leren of aan te wennen of ze gewoon te belonen, en dat het dus niet eng is maar leuk! En daar zit hem volgens mij de crux.

Ik vind zelf dat klikkeren soms als een nogal technisch verhaal verhaal wordt gebracht. Zo op deze manier moet je het doen want anders werkt het niet, compleet met illustraties en foto's. Nogmaals, er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. En of je dat nou klikkeren mag noemen of niet, misschien schrijf ik zelf ook wel een boek.

De methode om je paard wat te leren die lijkt op klikkeren maar die het niet is. Hm, beetje lange titel...

Ik doe mee!

Marianne

Edith Hartog schreef op woensdag 20 juni 2007, 19:45:


Je moet het gewoon niet zo opvatten alsdat ik je zou zitten katten en de grond in stampen. Het zal me toch worst zijn wat jij al dan niet met je ponies doet, maar klikkeren (en iedere onderbouwde wijze van communicatie verklaren) is nu eenmaal een technisch ingewikkeld verhaal; het is een discipline in een strak stramien anders werkt het idd niet. Daarbij is klikker nog een relatief eenvoudig en goed beschreven stuk gereedschap in de OC kist!
Als je iets anders doet dan doe je iets anders. Klaar.

Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey

e m kraak schreef op woensdag 20 juni 2007, 21:06:


Oke, no hard feelings