Ik heb net de veearts weer gesproken omdat ik wilde weten wat Bute voor een middel is voordat ik er zomaar aan begin. Het is een niet geregistrerd middel dat ontstekingsremmend en pijnstillend werkt. Het wordt vaak gebruikt als ' laatste redmiddel" wanneer andere middelen niet hebben gewerkt.
Het is verboden om te voorkomen dat er sporen van Bute in de vleeswarenindustrie terrecht komen, wat voorheen toch nog weleens gebeurde.

Hij denkt nog steeds niet dat het een hoefzweer is, aangezien Happy zich dan ook niet zo makkelijk had laten bekappen, aangezien hij pas 3 dagen erna slecht liep. En mocht het toch het geval zijn, dan had de hoefzweer al aan de oppervlakte moeten komen. Hij heeft nog nooit een geval gehad waarbij beide voorbenen een hoefzweer hebben, toen ik vertelde dat ik daar wel degelijk van hem gehoord.

Hij vertelde me dat er nog steeds sprake van hoefbevangenheid zou kunnen zijn aangezien er geen sprake hoeft te zijn van een verbrede witte lijn als er een hoefbeenkanteling plaatsvindt. Er hoeft dus niks aan de hoefjes te zien te zijn, dit komt pas later tevoorschijn in de hoeven, zeker niet in een beginnend stadium.

Hij vind het verstandiger om eerst gedegen onderzoek te laten doen, door eerst het probleem te lokaliseren, en daarna rontgen- of echoonderzoek te doen voordat ik met middelen als Bute ga beginnen. Ik ben het hier wel mee eens, maar ik moet (helaas) ook wel naar het kostenplaatje kijken. Het lokaliseren doen ze door te verdoven. Per verdoving kost het 19 euro.
Het kan zijn dat ze in een keer de juiste plek vinden, maar het kan ook pas na 3 of 4 keer verdoven waarbij tijd ook weer een kostenpost wordt. Dan hebben we alleen het probleem gelokaliseerd, en dan moeten er nog rontgenfoto's of een echo worden gemaakt. Ik ben vergeten te vragen wat dit kost, heeft iemand enig idee?
Omdat hoefbevangenheid zoals het er nu uitziet toch nog bovenaan het lijstje staat heb ik meteen een magnesiumkuur besteld hier op de site. Ik vind dit toch nog de moeite waard om eerst te proberen voordat we aan de onderzoeken gaan beginnen. Ik hoop dan ook dat het magnesium wel werkt, en dat we hieruit kunnen concluderen dat het hoogstwaarschijnlijk toch hoefbevangenheid is. En anders gaan we alsnog voor de onderzoeken omdat ik hem gewoon beter wil hebben, ook al loopt ie als gezelschapspony door de wei. Hij heet niet voor niks " Happy"
Pfff wat baal ik er toch van.

Groetjes Jolanda

Christel Provaas schreef op maandag 25 juni 2007, 17:50:

Hoi Christel,

Bedankt voor je bericht. Hij loopt de ene dag beter dan de andere. Over het harde loopt hij echt heel erg stram en kreupel. In het begin ( inmiddels alweer 3 1/2 week geleden) liep hij op het harde soms wel goed, na een poosje stappen. Maar nu echt niet meer. Na het onderzoek van de veearts heb ik hem niet meer over het harde laten lopen want hij had echt pijn. Over het zachte liep hij gewoon nog goed. Na ongeveer een week begon hij op het zachte ook onregelmatig te lopen. Maar ook hele stukken liep hij normaal. Hij heeft tot op de dag van vandaag nog steeds gedraafd (galop kan hij nu niet meer doen omdat hij op een klein stukje staat)en loopt nog steeds uit frustraties te bokken en te schoppen. Zoda ik er dan bij ga staan dan houdt hij op. Maar ik kan er helaas niet de hele tijd bij blijven.
We hebben zijn hoefjes elke week bijgehouden, en alleen wat bij hoeven te raspen. Hij wordt niet bereden en komt normaal niet over de harde weg. Hij stond vanaf maart op een kleine schrale wei samen met de andere 2. En sinds donderdag heb ik in deze wei nog een klein stukje afgezet voor hem. Hier groeit geen grasspriet, en staat hij alleen op zand. Vorige week hebben we zijn hoefjes weer wat bijgeraspt op de klinkers. Hij was steeds aan het spelen, en liep zelfs een stuk over de klinkers, ging op onderzoek uit. Telkens verbazen wij ons weer over hoe slecht het gaat, maar ook hoe goed het ineens gaat. Hij is op 26 mei voor het eerst natuurlijk bekapt. Er is heel weinig afgehaald, zijn hoefjes waren al een eind in de goede richting, maar het is dus pas kort geleden. Het zou wel kunnen dat door de bekapping een eventuele aankomende bevangenheid daardoor eerder aan het licht is gekomen.

Ik had inderdaad een beetje dezelfde gedachtes als die jij beschrijft bij het verhaal van mijn veearts. Het kost daarnaast allemaal ook erg veel geld, en het is niet dat ik er dat niet voor over heb hoor, maar deze maand lijkt het bij mij " zieke dieren maand" en heb ik ineens en heleboel onvoorziene kosten en dan is het soms even roeien met de riemen die ik heb.

Ik ben heel benieuwd naar de magnesiumkuur, of die voor verbetering gaat zorgen. Die ga ik dus eerst eens proberen, zonder Bute of andere medicatie ernaast. Zolang hij uit zichzelf nog bokt, schopt en draaft zonder pijnstilers denk ik dat hij het qua pijn wel zelf aanvoelt. Ik heb nog nooit in de praktijk met hoefbevangenheid te maken gehad, maar ik heb inderdaad gelezen dat tijd het voornaamste medicijn is, naast de aangepaste leefomstandigheden.
Het is de komende weken dus even afwachten wat de magnesium gaat doen. Mocht ik in de tussentijd iets meer weten, dan laat ik het jullie meteen weten.

Groetjes Jolanda

vagebond schreef op maandag 25 juni 2007, 17:11:


Zodra ik zeker weet dat het hoefbevangenheid is, dan moet ik eerst even bekijken hoe het verder gaat met Happy. De oorzaak van de hoefbevangenheid is ons nog steeds duidelijk, maar als blijkt dat hij van zelfs het kleinste beetje gras al bevangen wordt, dan moeten we onze plannen helemaal omgooien. We zijn bezig met het verbouwen van de schuur waarin een schuilstuk komt voor de paarden. Ze mogen 24 uur per dag buiten, en kunnen vanaf de wei via een beklinkerd pad de schuilstal in. Maar als Happy geen gras meer zou kunnen verdragen moet hij apart. Ik zou hem dan echt niet weg kunnen doen, maar we zullen dan een apart stukje voor hem moeten maken, en dan zou het fijn zijn om wat gezelschap voor hem te zoeken. Ik hoop natuurlijk dat het zover niet komt en dat hij straks (eventueel met graaskorf) lekker mee de wei op kan met de andere twee.

Groetjes Jolanda

Es schreef op donderdag 21 juni 2007, 23:56:


Hoi Esje,

Fijn dat je al wat vooruitgang ziet! Ik geloof dat Wim iemand in de leer heeft die straks uiteindelijk noord limburg voor zijn rekening gaat nemen. Dus er is wel uitbreiding onderweg gelukkig.

Groetjes Jolanda

Els Kleverlaan schreef op dinsdag 26 juni 2007, 8:21:


Hoi Els,
Ik ga inderdaad geen Bute gebruiken. Ik heb ook al veel over No-Bute gelezen. Dat werkt op basis van kruiden (Duivelsklauw dacht ik dat het heette) maar dat is toch allemaal niet zo onschuldig als dat er wordt gezegd volgens mij. Het komt ook allemaal een beetje commercieel op me over dus ik zie er toch maar vanaf. Ik ga het gewoon de tijd geven, en ik heb de omstandigheden helemaal aangepast aan hoefbevangenheid. Hij staat continue in de modder, zonder gras. Hij krijgt geweekt hooi en water en verder niks.

Ik denk dat ik vanmorgen toch wel een kleine verandering aan de hoeven heb gezien, kwa verbrede witte lijn. Maar ik kan me er ook blind op staren hoor, gezien ik elke dag de hoefjes bekijk, en nu toch wel heeel scherp overal op let. Ik heb deze week een afspraak staan met Wim de Leeuw. Hij gaat de pony bekappen , aangezien ik hier zelf pas mee bezig ben vind ik het niet verantwoord om zelf te gaan bekappen bij een hoefbevangen pony. Het stelt me wat geruster als ik weet dat hij optimaal bekapt is. Daarnaast komt hij mijn bekappingskunsten bekijken wanneer ik de andere twee bijwerk, zodat hij meteen kan zien of ik het allemaal goed doe en zo nodig mij even bijstuurt. Hij neemt ook een ontgiftingskuur mee op basis van chinese kruiden. Misschien dat dit het herstel kan bevorderen, maar we moeten nog even overleggen hierover omdat ik ook al de magnesiumkuur heb besteld.

Nu ik er toch wel vrij zeker van ben dat hij toch hoefbevangen is vraag ik mezelf wel af hoe lang dit herstel zou kunnen duren? En wanneer zou ik de pony met een graaskorf met de andere twee paardjes mee de wei op kunnen laten gaan? Over maanden, een jaar, of nooit?
Krijgt hij dan alsnog niet teveel binnen? Zolang hij dat niet mag, staat hij toch wel te bokken, schoppen en om zijn as heen te draaien (zoals spinning in de westernsport), terwijl hij zichzelf rustig moet houden. Hij raakt gefrustreerd als hij niet mee de wei op mag, ook al kan hij de andere twee paardjes wel zien. Ik kan de andere twee niet de hele dag op een schrale wei houden dus het is een beetje lastig. Daarnaast raakt hij gefrustreerd als de andere twee droog hooi krijgen, en hij krijgt nat hooi. Hier houdt hij niet zo van. Bij ons is het hele perceel nog open, dus ik kan die andere twee geen droog hooi geven uit het zicht van Happy.

Zijn er meer mensen die hun huisvestingsplannen (24 uur buiten op de wei met inloopstal) helemaal om moesten gooien vanwege een hoefbevangen pony/paard? En hoe wordt de hoefbevangen pony/paard nu gehuisvest?

Groetjes Jolanda

Christel Provaas schreef op dinsdag 26 juni 2007, 16:53:


Hij heeft 2 weken op Metacam gestaan, en mocht juist niet veel bewegen van de veearts omdat dat anders de werking van de medicatie te niet zou doen. Hij moest zich rustig houden. Nu staat hij sinds eergisteren niet meer op Metacam, maar wilde ik eerst eens een dagje afkijken hoe hij zich hield. Doordat Metacam blijkbaar ook pijnstillend werkte wil ik hem eerst een dag zien zonder pijnstillers. Om te zien hoe hij zich dan gedraagd. Dit was dus gisteren, maar alsnog heeft hij gedraafd, gebokt en geschopt, net als vanmorgen. Hij loopt ook de hele dag op een neer in zijn aparte stukje, dus was dat betreft heeft ie behoorlijk wat beweging. Ik ga hem de komende tijd wel aan de hand stappen, waarbij ik het harde nog even ga ontwijken omdat dit gewoon te pijnlijk is voor hem. Ik kijk even wat hij wil en kan.

Happy zal niet echt bekapt hoeven te worden, maar ik wil wel dat hij gewoon optimaal bijgewerkt is vanwege zijn hoefbevangenheid. Daarnaast ben ik nog niet zo kundig, en duurt het allemaal wat langer, en dat wil ik hem ook graag besparen. Dus vandaar. Hij komt ook even mijn bekappingskunsten bekijken en controleren, dus hij komt niet voor niets

Groetjes Jolanda

Wim is zaterdag bij ons geweest. Hij heeft onze kreupele Happy eens goed bekeken,en ermee gestapt. Inmiddels ging het stappen over het harde best goed, moest flink doorstappen om hem bij te houden. Wim was ook blij met hoe hij over het harde liep. Bij het onderzoeken van de hoeven is wel duidelijk dat Happy hele dunne zolen heeft, waardoor hij heel snel gevoelig kan worden. Hij heeft hem bekapt, en hierbij de hoefwand korter gemaakt zodat de zolen van Happy (nog) meer contact maken met de grond zodat de zool wat dikker en harder kan worden. Voor de rest zagen de hoefjes er goed uit. Hij denkt dat de gevoeligheid al die tijd een probleem is geweest. En dat Happy pas na 3 dagen na de eerste bekapping begon te kreupelen doordat er hierdoor meer doorbloeding, en dus meer gevoel in de hoeven is gekomen.

Hij zei ook nog dat Happy echt niet hoefbevangen zou kunnen worden van het stukje wei waar hij, samen met Amon en Iwan opstaat. Hij vond me zelfs op een positieve manier erg voorzichtig hiermee gezien de maatregelen die ik al had getroffen. In overleg met hem heb ik besloten om Happy weer terug bij de andere twee te zetten, en gewoon hooi te geven. Nu ik eindelijk de graaskorf heb ontvangen mag hij om te beginnen een half uurtje meegrazen met de andere twee op de grote wei. Ik ben dit nog steeds langzaam op aan het bouwen. Die andere twee staan er nu 3 uurtjes op, na 4 weken opbouwtijd. Happy moeten we hier nog voorzichtig bij aanschuiven met behulp van de graaskorf. Ik ben enorm opgelucht dat Happy dan toch hoogstwaarschijnlijk niet hoefbevangen is. Ik heb er wat over lopen piekeren zeg! Gisteren liep hij wat slechter na de bekapping, maar vanmorgen heb ik weer een paar 100 meter over het harde gelopen en hij vond het allemaal prachtig, en ging in verzet toen ik om wilde draaien richting huis. Ik heb wilgenbast voor Happy genomen, wat werkt als een natuurlijke pijnstiller zodat hij bij gevoeligheid toch wat ondersteund wordt. Maar dan weet ik in ieder geval waar dat aan ligt. Dat scheelt!

Groetjes Jolanda