Els Kleverlaan schreef op dinsdag 26 juni 2007, 8:21:


Hoi Els,
Ik ga inderdaad geen Bute gebruiken. Ik heb ook al veel over No-Bute gelezen. Dat werkt op basis van kruiden (Duivelsklauw dacht ik dat het heette) maar dat is toch allemaal niet zo onschuldig als dat er wordt gezegd volgens mij. Het komt ook allemaal een beetje commercieel op me over dus ik zie er toch maar vanaf. Ik ga het gewoon de tijd geven, en ik heb de omstandigheden helemaal aangepast aan hoefbevangenheid. Hij staat continue in de modder, zonder gras. Hij krijgt geweekt hooi en water en verder niks.

Ik denk dat ik vanmorgen toch wel een kleine verandering aan de hoeven heb gezien, kwa verbrede witte lijn. Maar ik kan me er ook blind op staren hoor, gezien ik elke dag de hoefjes bekijk, en nu toch wel heeel scherp overal op let. Ik heb deze week een afspraak staan met Wim de Leeuw. Hij gaat de pony bekappen , aangezien ik hier zelf pas mee bezig ben vind ik het niet verantwoord om zelf te gaan bekappen bij een hoefbevangen pony. Het stelt me wat geruster als ik weet dat hij optimaal bekapt is. Daarnaast komt hij mijn bekappingskunsten bekijken wanneer ik de andere twee bijwerk, zodat hij meteen kan zien of ik het allemaal goed doe en zo nodig mij even bijstuurt. Hij neemt ook een ontgiftingskuur mee op basis van chinese kruiden. Misschien dat dit het herstel kan bevorderen, maar we moeten nog even overleggen hierover omdat ik ook al de magnesiumkuur heb besteld.

Nu ik er toch wel vrij zeker van ben dat hij toch hoefbevangen is vraag ik mezelf wel af hoe lang dit herstel zou kunnen duren? En wanneer zou ik de pony met een graaskorf met de andere twee paardjes mee de wei op kunnen laten gaan? Over maanden, een jaar, of nooit?
Krijgt hij dan alsnog niet teveel binnen? Zolang hij dat niet mag, staat hij toch wel te bokken, schoppen en om zijn as heen te draaien (zoals spinning in de westernsport), terwijl hij zichzelf rustig moet houden. Hij raakt gefrustreerd als hij niet mee de wei op mag, ook al kan hij de andere twee paardjes wel zien. Ik kan de andere twee niet de hele dag op een schrale wei houden dus het is een beetje lastig. Daarnaast raakt hij gefrustreerd als de andere twee droog hooi krijgen, en hij krijgt nat hooi. Hier houdt hij niet zo van. Bij ons is het hele perceel nog open, dus ik kan die andere twee geen droog hooi geven uit het zicht van Happy.

Zijn er meer mensen die hun huisvestingsplannen (24 uur buiten op de wei met inloopstal) helemaal om moesten gooien vanwege een hoefbevangen pony/paard? En hoe wordt de hoefbevangen pony/paard nu gehuisvest?

Groetjes Jolanda

Christel Provaas schreef op dinsdag 26 juni 2007, 16:53:


Hij heeft 2 weken op Metacam gestaan, en mocht juist niet veel bewegen van de veearts omdat dat anders de werking van de medicatie te niet zou doen. Hij moest zich rustig houden. Nu staat hij sinds eergisteren niet meer op Metacam, maar wilde ik eerst eens een dagje afkijken hoe hij zich hield. Doordat Metacam blijkbaar ook pijnstillend werkte wil ik hem eerst een dag zien zonder pijnstillers. Om te zien hoe hij zich dan gedraagd. Dit was dus gisteren, maar alsnog heeft hij gedraafd, gebokt en geschopt, net als vanmorgen. Hij loopt ook de hele dag op een neer in zijn aparte stukje, dus was dat betreft heeft ie behoorlijk wat beweging. Ik ga hem de komende tijd wel aan de hand stappen, waarbij ik het harde nog even ga ontwijken omdat dit gewoon te pijnlijk is voor hem. Ik kijk even wat hij wil en kan.

Happy zal niet echt bekapt hoeven te worden, maar ik wil wel dat hij gewoon optimaal bijgewerkt is vanwege zijn hoefbevangenheid. Daarnaast ben ik nog niet zo kundig, en duurt het allemaal wat langer, en dat wil ik hem ook graag besparen. Dus vandaar. Hij komt ook even mijn bekappingskunsten bekijken en controleren, dus hij komt niet voor niets

Groetjes Jolanda

Wim is zaterdag bij ons geweest. Hij heeft onze kreupele Happy eens goed bekeken,en ermee gestapt. Inmiddels ging het stappen over het harde best goed, moest flink doorstappen om hem bij te houden. Wim was ook blij met hoe hij over het harde liep. Bij het onderzoeken van de hoeven is wel duidelijk dat Happy hele dunne zolen heeft, waardoor hij heel snel gevoelig kan worden. Hij heeft hem bekapt, en hierbij de hoefwand korter gemaakt zodat de zolen van Happy (nog) meer contact maken met de grond zodat de zool wat dikker en harder kan worden. Voor de rest zagen de hoefjes er goed uit. Hij denkt dat de gevoeligheid al die tijd een probleem is geweest. En dat Happy pas na 3 dagen na de eerste bekapping begon te kreupelen doordat er hierdoor meer doorbloeding, en dus meer gevoel in de hoeven is gekomen.

Hij zei ook nog dat Happy echt niet hoefbevangen zou kunnen worden van het stukje wei waar hij, samen met Amon en Iwan opstaat. Hij vond me zelfs op een positieve manier erg voorzichtig hiermee gezien de maatregelen die ik al had getroffen. In overleg met hem heb ik besloten om Happy weer terug bij de andere twee te zetten, en gewoon hooi te geven. Nu ik eindelijk de graaskorf heb ontvangen mag hij om te beginnen een half uurtje meegrazen met de andere twee op de grote wei. Ik ben dit nog steeds langzaam op aan het bouwen. Die andere twee staan er nu 3 uurtjes op, na 4 weken opbouwtijd. Happy moeten we hier nog voorzichtig bij aanschuiven met behulp van de graaskorf. Ik ben enorm opgelucht dat Happy dan toch hoogstwaarschijnlijk niet hoefbevangen is. Ik heb er wat over lopen piekeren zeg! Gisteren liep hij wat slechter na de bekapping, maar vanmorgen heb ik weer een paar 100 meter over het harde gelopen en hij vond het allemaal prachtig, en ging in verzet toen ik om wilde draaien richting huis. Ik heb wilgenbast voor Happy genomen, wat werkt als een natuurlijke pijnstiller zodat hij bij gevoeligheid toch wat ondersteund wordt. Maar dan weet ik in ieder geval waar dat aan ligt. Dat scheelt!

Groetjes Jolanda