Liesbet schreef op dinsdag 26 juni 2007, 16:51:
> Ach, ik vang en dood ook niet mijn eigen vis... Al betwijfel ik
> of dit boeddhistenverhaal klopt...
Ja we kunnen het ons bijna niet voorstellen, toch is dit waar.
Ik heb jarenlang les gehad van Tibetanen, de Dzogchen richting van de Bon.
Was vorige week nog een special over op tv, een van mijn leraren was Lopon Tenzin Namdak, is nog te zien hier: Op zoek naar Zang Zung
http://www.boeddhistischeomroep.nl/uitzendingList.aspx?lIntType=0 Geen volk die zo respect vol met dieren om gaan als de Tibetaans Boeddhisten. Ze hebben er moeite mee dat er miertjes onder hun schoenen vertrapt worden en zegenen de vissen in het water. De ironie wil dat ze wel vlees moeten eten omdat er lange tijd van het jaar geen ander voedsel te krijgen is en was, in dat geisoleerde hoog gebergte. De Dalai Lama is na lange tijd in India toch maar vegetarisch geworden, omdat de noodzaak tot vlees eten daar niet bestaat. Een grote overgang gezien dat de hele tybetaanse keuken daarmee taboe voor hem werd. ook weer niet zo moeilijk omdat er heerlijke indaase gerechten voor in de plaats komen.
Groetjes, Michiel
Warboel
