Eva Saegerman schreef op woensdag 4 juli 2007, 12:45:


Vijboorveeld !!

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 4 juli 2007, 13:43:


sint-veld-boor

Wil schreef op woensdag 4 juli 2007, 13:23:


Prachtig Spietklikker! Jolien en Eva!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Myriam

Eva Saegerman schreef op woensdag 4 juli 2007, 12:42:


Om met Nick zijn woorden te spreken;

Met geweld kan je een hoop bereiken, met geduld, liefde en belonen
véél meer !

Proost!

Nils en Olly

Jolien Vermassen schreef op woensdag 4 juli 2007, 12:20:




Daarvan wordt ik nu eens blij, zo'n bericht!
Weer een paard van onbegrip gered. Goed gedaan jongens! Ik zal jullie warm aanbevelen als ik nog eens van paarden met problemen hoor.

Mijn vriendin Mieke begint nu ook al naam te krijgen als 'paardenfluisteraar' en net als jullie komt ze vooral in paardnormale middens (vs. paardnatuurlijke) terecht, en het is heel leuk hoe daar dan een begin van mentaliteitsverandering en nadenken start. Laatste 'probleempaard' dat ik bij haar gezien heb was ook zo een levensgevaarlijke. Een rotverwende hengst die alleen stond, en eigenlijk alles van interactie met de mens al steigerend en slaand deed, ondanks (of dankzij...) hengstenbitten en slaan met de zweep. De (internationaal befaamde) trainer waar hij naartoe werd gestuurd voor zadelmak maken stuurde het beest terug wegens niets mee aan te vangen en levensgevaarlijk. Paard werd bij Mieke gebracht om dat levensgevaarlijke er wat af te halen zodat hij opnieuw naar de trainer zou kunnen. Op twee weken tijd (toen ben ik gaan kijken) had ze hem voor het gemak maar meteen zadelmak gemaakt ook en reed ze er in alle gangen op. Met een merrietje in de paddock ernaast... En nu probeert ze de eigenaars te overtuigen hem buiten te laten met een vriendje en moeten ook zij er nu op een goede manier mee leren omgaan.

Vertellen jullie nog verder hoe het volgende week met de eigenaar ging van de tinker?

Groetjes,
Nathalie

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 5 juli 2007, 11:00:


Hier zijn we
Gisteren geweest ging prima: merrie laat zich helemaal lekker betasten aan der achterbenen! Ik heb me voor dood gekrabbeld tussen haar mooie bos vetlokken waarvan ze begon te trillen met haar lippen en haar hals zo mooi gestrekt "oohhh doet goed nooooggg".
Voedselbeloniing beetje achterwege gelaten en beloond met krabbelen! Vond ze echt heerlijk! Ze stond helemaal in rust te genieten van die aanrakingen! Disndag had jolien haar nog voor alle zekerheid vastgehouden met touwtje, maar ik clicker liever in voleldige vrijheid zodat paard kàn weglopen als het dat wilt; liever dan dat ze niet kan en slaat

Ze heeft heleaal geen stress, absoluut geen intentie te slaan en viel in slaap! Maar toen eigenaar eens overnam, onder toezicht van mij, dan gad ze wel netjes haar voet! maar hij hield iets te lang vol, waardoor ze even dreigde te meppen. Ik heb toen uitgelegd dat de stapjes zo groot niet mogen zijn. Omdat hij van zichzelf vreest dat hij dat gedulkd niet kan opbrengen hebben we toch afgesproken dat ik verder doe met haar.

Maar het gaat dus prima!!!

Toen de sessie ten einde was en ze liep te grazen, merkte ik dat ze erg last had van die lange hoefwand (helemaal gescheurd, afgebroken, enz) en ze zichzelf trimde! (Piet, ik had je dit nog niet verteld, sorry!)
Ze sloeg steeds met de toon tegen de grond. Had ze op asfalt gestaan dan hadden de stukken er zo afgevlogen.
@Piet: wat vind je? een idee om paard effe op stal te zetten (beton ?)
Een andere mogelijkheid om dit paardje te helpen is er nou net nie

Eva Saegerman schreef op vrijdag 6 juli 2007, 14:46:


Blij dat je er was Eva om hem nog weer eens op zijn hart te drukken dat alle narigheid alleen maar onstaan is door gebrek aan geduld, ik denk dat je dat weer Belgisch beter gedaan zal hebben dan ik als Ollander dat gezegd had. Ik heb het hem -uit-ge-breid- anderhalf uur lang laten zien hoe klein die stapjes moeten zijn. Hem uitgelegd dat hij nooooooit de voet moet vasthouden als ze hem terug wil hebben. Hij heeft gezien dat het in drie keer, van een milliseconde naar drie en naar tien ging, omdat ze hem WILDE geven. Niet omdat ik hem vasthield.
Maar ok, blij dat het goed ging en dat zij en jullie kalm bleven
Het is een beetje zoals Claartje onlangs schreef, je kunt een paard een zweep over zijn hoofd zwaaien zonder dat hij reageert, je kunt het zelfde paard laten wegspringen als je een zweep nog maar opraapt. Het is allemaal 'feel' om met Bill Dorrance te spreken.
Die voeten is voorlopig een probleem ja. Ik zou haar over alsfalt laten lopen, er zitten zoveel scheuren en brokkken aan dat de rest waarschijnlijk ook op de juiste plaats afscheurt. maar dan zit je met het veulen probleem denk ik. Ze zal mee moeten. Dan moet je dus eerst het veulen trainen. Op stal heeft geen functie omdat ze daar haar voeten niet beweegt.
Maar als er nog iemand anders goede ideeen heeft, graag!