e m kraak schreef op zaterdag 7 juli 2007, 1:33:
> Piet schreef op vrijdag 6 juli 2007, 13:48:
>
>> Ik heb me niet bemoeid met deze discussie. Omdat ik
> daar een hap in de lucht) blijft. Dit doet niets af aan de
> aversieve stimulus. Toch is het overduidelijk dat "de baas" nu
> iets wil en dat dat iets, lopen in de drijf richting, opgevolgd
> moet worden.
Het prima beschreven verhaal van Eddy.
> het resultaat van slechts jouw focus/uitstraling niet even
> groot kunnen zijn geweest zonder tik? Heeft de tik werkelijk
> uitgemaakt?? De tik is echter wel de daad, niet het ding. En de
> ontvanger bepaalt.
Het bovenstaande ben ik met je eens, het ging echter niet om mij. Hoewel dat niet van belang is.
Ik denk eigenlijk dat het een belediging is voor het roofdier en zijn gedrag om dat aan menselijk gedrag te koppelen. Ik geloof wel dat een paard net zo bang kan zijn voor een slang als voor een mens.
Het weten dat een mens tot alles in staat is heeft hem doen doorlopen. Associaties met zijn opvoeding, het geleerd hebben dat het allemaal nog veel harder kan, deden hem beseffen: woow, er zit toch een beest op m'n rug. Ik dacht even van niet.
Het is allemaal precies het zelfde, een steeds scherper bit, meer sporen, meer dwangmiddelen, slaan en harder slaan, ze maken een paard ongevoeliger, gewend aan harde onderdrukking en zullen hem pas laten reageren wanneer het hem weer even te gek wordt.
Vandaar het totaal afwijkende en voor veel mensen onbegrijpelijke, ik moet hem hier toch weer even noemen, van Conrad's training. Elk stukje trainen, zonder harder te worden, zonder te schreeuwen ( om uiteindelijk te bereiken dat je paard heel hard terug gaat praten), zal zorgen dat een paard vanaf dat niveau gaat reageren, gewoon omdat het hem zo aangeleerd is. Bepaalde dingen doe je niet.
Dat die manier van werken echt Trainen is, dat het voor mensen vaak nog moeilijker is om zich daaraan te houden, zie je aan de reactie, de twijfel van zo'n heel aardige, ik heb haar 1 keer ontmoet, jongedame als Clarissa. (Heus, het komt goed Clarissa!
)
> Ik kan je onmogelijk vertellen hoe ik het opgelost zou hebben.
> Ideaal, in Utopia dus, had ik de situatie niet laten ontstaan.
> Ik denk, dat ik het stuur ter plekke misschien wel overgenomen
> zou hebben; je had dan meteen het onomstotelijk bewijs gehad
> dat de oorzaak van niet luisteren een persoonlijke was.
Dat had ik al. Belangrijker nog: zij had het al. We trainen al langer "on the road" Er zijn meer situaties geweest, waarbij ik hem wel overgenomen heb.
> Heb jij de Waring-bijbel eigenlijk wel es gelezen (Frans heeft
> 'em ook)? Wat me altijd weer opvalt daarin is dat achteraan een
> piepklein hoofdstukje gaat over "gedrag en training"; klein,
> want er blijkt zo goed als niets onderzocht, behalve het
> algemeen toepasbaar geachte OC.
>Absurd toch, als je hier goed
> over nadenkt?
ja, echt wel en elk jaar gaan er weer hele lichtingen kindertjes door verloren, die, mochten ze achteraf hun verstand bijeengeraapt krijgen, zich kapot zullen schamen.
>Het OC-marsiaans wil niet geleerd worden en
> verder doet iedereen maar wat en fantaseert erop los....
> Sorry als mijn overpeinzingen nog te warrig zijn; ik doe dit
> immers ook om het voor mezelf beter op 1 rijtje te krijgen.
>
nee, voor mij ben je letterlijk en figuurlijk duidelijker dan ooit
> Blabla! , Egon
> Reinforcement is a contingency - Bob Baile
Piet
Warboel
