Ellen Juliettes moeder schreef op woensdag, 28 januari 2004, 20:58:

Nou als je ze een spiegel voorhoudt weten ze niet dat ze het zelf zijn. Sommige paarden zijn zelfs bang voor zichzelf in de spiegel.

Vanuit hun ooghoeken zeg maar, zien ze natuurlijk wel wat voor kleur ze zelf hebben.


Dat geeft ook niet, want daar gaat het niet om. Het gaat er nl. niet over of ze dezelfde kleur hebben. Stel je krijgt een bont veulen uit een zwarte merrie. Dan zal dat bonte veulen waarschijnlijk eerder naar een zwarte trekken dan naar een bonte of een bruine. Hij kent zijn moeder, dus die kleur. Dat bedoelde ik eigenlijk te zeggen. Een bruin veulen uit een witte (is normaal weet ik) zal eerder wit leuk vinden dan zwart. Althans dat las ik laatst ergens.

Groeten,
Ingrid

ilona kooistra schreef op dinsdag, 27 januari 2004, 21:06:


Deze vraag even over het hoofd gezien. Deze foto's heb ik een tijdje geleden naar Frans gemaild. Die staan dus ergens tussen al zijn "fan-mail"

Groeten,
Ingrid

Hester schreef op woensdag, 28 januari 2004, 21:47:
Hoi,
Ik kom er nog steeds niet uit of het nu verplicht is of niet. Ik ga er mee de weg op (aangespannen), maar verder doe ik niets aparts met die pony (vervoer of wedstrijden). Er zijn inderdaad veel tegenstrijdigheden en misschien is het niet nodig, maar nu kan ik via het stamboek laten chippen en dat doe ik dan liever als dat het straks toch moet en dat er dan een "gewoon" persoon langskomt (waarschijnlijk ook voor meer geld).
Ik deed het liever niet, maar aan de andere kant is ze wel beter terug te vinden mocht ze ooit gestolen worden (hoewel ik me afvraag of die dief verder komt met die pony dan het naastliggende weiland, haha).

Groeten,
Ingrid

Hester schreef op woensdag, 28 januari 2004, 21:44:

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 28 januari 2004, 22:53:

Haha, dat ging nu weer te snel. 1 Verkeerde toets en het is al verzonden. Maar goed.

Ik wilde nog zeggen dat degene waar ik het mennen van leer een 4 span pony's had waar hij jaren wedstrijden mee reed. Echter twee ervan zijn met pensioen gegaan. Nu bracht hij onlangs na 5 jaar een van die pony's weer naar de manege (deze pensioen-klant staat in de wei aan huis, de andere 3 staan op de manege). Afijn, deze pony ziet haar span genoten en leefde helemaal op. En een van de andere pony's die onder het huifbed stond, herkende direct haar spangenoot (na 5 jaar dus!!!) dat ze bijna onder het bed uit wilde kruipen. Erg ontroerend. Toen werd een andere van het 4 span uit de stal gehaald en ging even samen met die oude pony voor de wagen. En ook hij, volop hinniken en snuffelen en elkaar begroeten. Ook hij had die pony 5 jaar niet gezien.

Ze kennen elkaar dus na al die jaren nog altijd. Dat verbaasde mij ook heel erg. Aan de geur? Of toch de kleur of zo?

Groeten,
Ingrid

Hoi,
Ik heb je zojuist wat foto's gemaild van onze pony haar hoeven. Ik weet niet of ik het goede adres te pakken had, vandaar dat ik het maar even hier zet.
Als jij zou reageren, meld dat dan svp ook even hier als reactie, want in het verleden heeft mijn man wat zaken "geblokt", en ook het hele gebeuren afkomstig van paardnatuurlijk. Dat omdat ik gek werd van de dagelijkse mail en het niet eruit kreeg. Dat is inmiddels wel opgelost (die dagelijkse mail), maar ik kan niet vinden of die blokkade ook weg is. Anders zou ik niets van je kunnen ontvangen.

En alvast bedankt voor je aandacht voor de hoefjes van Isabella (die ondanks alle hobbels en klonten en andere ongemakken, vrolijk rond blijft lopen; draven zelfs).

Groeten,
Ingrid