Grote moeite heb ik om hier een klein beetje zakelijk te blijven. Ik ben nl zo onwijs enthousiast, dat wanneer ik werkelijk schrijf wat ik voel over het werken met Shiny vanmiddag, ik als een idioot overkom.
Bovendien ben ik oud genoeg geworden om te beseffen dat ik altijd wel ergens een addertje onder het gras zal tegenkomen. Toch voor de geinteresseerde een klein verslagje.
Mijn hand als target was een kwestie van een paar minuten, voordat hij doorhad dat hij ook de hand die helemaal op de grond lag even moest aanraken voordat hij YES hoorde en een beloning kreeg. Twee passen achteruit om op een beleefde manier z,n beloning te krijgen? pfff als er moeilijker niet was..... Los (zonder touwtje he! dat had ik meteen al weggegooid) met me mee lopen vanuit stap in draf, na drie keer voor jan met de korte achternaam mezelf in t zweet gelopen liep hij mee met me in draf, m'n hand op zijn kruis om achteruit te gaan, voetjes geven, nee voetjes aanbieden. Joh wat heb ik genoten! Het is echt onwaarschijnlijk hoe snel een paard leert als je maar op het juiste moment de brug naar een beloning slaat door gewoon scherp op te letten wanneer hij iets goeds GAAT doen, op dat moment YES te zeggen en hem te belonen.
Dank je wel Inge !!
Warboel
