ElkeW schreef op zaterdag 21 juli 2007, 20:43:

Dat zou alleen op dit moment al onder het zadel heuvelaf zin hebben. Het nadeel ervan is dat hij dan leert met hoefschoenen heuvelaf te lopen en dan moet hij later alsnóg zonder leren...
Paarden hebben door het gewicht van de hoefschoenen de nijging daar langere passen mee te maken en de afname van zoolgevoeligheid maakt dat mogelijk. Dat is tegengesteld aan (en contra-productief voor aanpassing daaraan) bij de natuurlijk reactie in gang op hellingen en stenige ondergrond
Beter wat je nu doet. Hem aan een lang touw onbelast hellingvaardig laten leren worden en daarbij de hoeven - neerzetten en - slijten. Aanpassing wat hardheid betreft gaat wel even duren.
Wel óók rijden, maar dan niet heuvelaf op stenen/split. Stap als dat toevallig eens op een rit voorkomt gewoon even af.

Kapaanpassing + uitleg is verstuurd.

Veel plezier verder!

hc

Huertecilla schreef op zaterdag 21 juli 2007, 19:59:


Hé Peter,
Ik ben nieuwsgierig wat je hier precies mee bedoelt!??

(Vooral omdat het verhaal van Elke duidelijk maakt wat de omgeving waar je woont voor invloed heeft.
Hier in Zuid Limburg (nl) zijn bijna alle paden keihard.
Als ik elders had gewoond zouden er nu echt geen ijzers onder de hoeven van mijn paard zitten.)
Groet,
Coralie

ElkeW schreef op vrijdag 20 juli 2007, 14:43:


Hoi Elke, tips heb ik niet. Je verhaal is bijzonder duidelijk.
Ik vrees dat ik met mijn 17-jarige tegen precies dezelfde problemen ga aanlopen.
Het enigste wat ik kan bedenken is om zo snel mogelijk ervoor te zorgen dat er een fijn grind bak in de buurt komt.... zodat die zooltjes sneller afharden...
Ook ik zal het binnenkort ervaren in Portugal vrees ik ......

Ik denk wel dat je al heel goed bezig bent!!

Greetz,

Wil.

Wil schreef op zondag 22 juli 2007, 20:19:


Dag Wil,

Ga je naar Portugal verhuizen? Spannend zeg! Als dat ook naar een erg verschillend landschap en bodemtype is ga je inderdaad gelijkaardige problemen tegen komen.
Hier gaat het vrij goed momenteel. Gewoon voorzichtig zijn, en geduld hebben denk ik. Twee dagen bergwandelen, twee dagen voeten en spieren laten bekomen doen we voorlopig.
Ja zo'n grindbak, hebben we ondertussen (zo ongeveer half leem, half kalksteensplit). Dat hoef ik hier niet echt aan te leggen, die had ik vanzelf na het wegnemen van de graszoden in onze paddock.

Groetjes,
Elke

ElkeW schreef op zondag 22 juli 2007, 22:43:


Hi Elke,

Ja, we hopen dat, als alles goed gaat, we per 1 oktober weg zijn hier. Paarden gaan iets later op transport. Kunnen we daar voorbereiden. We gaan eerst voor 'n 1/2 jaar of zo iets huren. En daarna kopen. Eerst maar eens goed orienteren want er zijn zoveel mooie plekjes. Onszelf kennende zal het wel achterland worden, dus met verschillende bodems. Portugal bestaat voor 70% uit gesteente.... en dat zal voor Chaser met zijn 17 jaar niet meevallen. Maar: in geval van nood hebben we nog steeds de Smitjes!
En natuurlijk zal ik ook dit langzaam opbouwen. Hij zal de kans krijgen om er op een rustige manier aan te wennen. Ik hoop dus op een lekkere grindbak )
En anders maken we er 1.
Ik verwacht met de vierjarige veel minder problemen. Die heeft nooit op ijzers gestaan, heeft hoeven van beton en loopt nu al overal probleemloos overheen.

Maar ja.... die heeft niet zo'n misbruikverleden he??

Groetjes,

Wil.

Wil schreef op zondag 22 juli 2007, 23:31:

Mijn paard had waar hij stond ook hoeven van beton, en het was buiten in het bos nogal een krachtpatser. Je zou hem nu op wandeling moeten zien..
Hopelijk gaat het beter bij jou, maar de eerste keer buiten ben ik hier toch erg verschoten.
Wat wel positief is: het gaat echt merkelijk beter iedere keer. Vooral de juiste spieren kweken gaat blijkbaar snel. Ik zit te twijfelen om hem vanavond op het erf aan het werk te zetten (paar boomstronken verslepen). Na twee dagen rust wat oefening voor de spieren op een niet-stenige bodem, zou moeten lukken..

Elke

ElkeW schreef op maandag 23 juli 2007, 9:11:


Hoi Elke, fijn dat het beter gaat daar!
Ach.... Chaser hoeft niet in een paar dagen.... komt vanzelf wel goed. Denk dat de voeten zich wel aanpassen. De sopweilandentijd is voorbij!

Wil.

Wil schreef op zondag 22 juli 2007, 23:31:


Wellicht zal die dan mínder aanpassingsproblemen hebben. Denk er echter niet te licht over voor jouw paard(en).Bereid je er op voor dat ál jouw paarden aan hellingen zullen moeten wennen, dat ál jouw paarden aan grint op betonharde ondergrond zullen moeten wennen, dat ál jouw paarden fors aan het kimaat zullen moeten wennen. Er kan veel maar ecotoop zal geen van hen ooit worden.
Het paard van Elke bijvoorbeeld is een zeer gezonde en elastische kerel welke probleemloos ijzerloos in Limburg stond.

hc

Coralie schreef op zondag 22 juli 2007, 18:11:


De hoef is een afgeleide van de leefomstandigheden. Vorm volgt functie. Aanpassing geschiedt vanzelf doch mensen hebben inherent 'haast' (want hebben tenslotte een paar om te ríjden) en moeite met het schijnbaar atypische (lees 'slordige) uiterlijk van hoef en gang gedurende de overgangsfase.
Je kan een paard een beetje helpen door de vorm van de hoeven kunstmatig aan te passen aan de andere mechanische belasting en -beweging van met name helling af lopen.
Een andere hulp is het paard te stimuleren en dus sneller te ontdekken wat het zelf met het eigen zwaartepunt kan op hellingen.

hc

Huertecilla schreef op maandag 23 juli 2007, 12:59:


Hallo Peter,
Bedankt voor je uitleg.
Ieder paard heeft andere hoeven, afgezien van de training/ervaring met bepaalde soorten ondergrond, die per paard verschillend zijn.
Het blijft een zoektocht, waarbij je weinig aan anderen hebt. Die weten wel van alles en willen je graag helpen, maar toch hebben ze de oplossing niet in petto. De uiteindelijke oplossing voor JOUW paard moet je uiteindelijk toch zelf ontdekken.
En daarom wil ik graag alles horen wat anderen hebben ontdekt/ervaren!

Mijn paard staat nu 6 jaar in Zuid-Limburg. Heeft een aantal jaren in een wei gestaan met heel veel helling. Een prima training dus voor haar spieren en haar hoeven.
Dat het toch verkeerd is gegaan komt doordat ze haar hielen (veel) harder slijt als haar tonen. (Erfelijk bepaald? Komt vaker voor bij Arabieren, schijnt.)

Maar het kan heel goed dat juist die stenige hellingen haar de das om gedaan hebben.
De laatste keer dat het echt een probleem werd, was ik met haar een verharde helling afgekomen. Weliswaar aan de hand, maar het kan goed zijn dat bij dergelijke afdalingen de hielen extra zwaar belast worden. Daar had ik nog niet aan gedacht, maar door jouw opmerkingen werd ik me daar bewust van.
Als ze weer van de ijzers afgaat, zal ik hier beter op gaan letten!

Bedankt dus.
Groet,
Coralie