Wil schreef op dinsdag 24 juli 2007, 1:06:


Top Wil. Blijkbaar heb je óók nog op jouw netvlies dat de maatlaat niet zo hoog komt als bij ecotope paarden. Komt wel goed dan inderdaad.
Tip. Neem wel een zak van die magnesiumfrut van F&I mee. Dikke kans dat je een keer in het (veel vroegere en haast binaire) voorjaar verrast wordt door acute laminitis. Beter mee dan om verlegen.

@Nils&Olly
Inderdaad en die 'kunst' is bij mij inmiddels een bewuste vaardigheid waar ik gráág verder verbeterend aan werk, want er is altijd meer.
Verder, @Eddy, is het niet wezenlijk anders dan een verscherping van wat La Guèriniére (Solinksi) uitlegt met daarbij een mogelijkheid tot 'aha'-erlebnis vanuit het paard zelf. De enige valkuil van de verscherping (met 'aha') is dat als de leraar het niet begrijpt het paard ook makkelijk de verkéérde succeservaringen kan opdoen.
Zoek de foto van Capricho in de knoop op een helling welke Elke ooit van haar 'zitles' hier geplaatst heeft. Die foto verhaalt een heel boek met verschillende hoofdstukken.
De sleutel tot begrip (verzámel-begrip, niet mbt het hoeftopic!) ligt in de binnenste achterpoot. Als je dat op het vlak begrijpt, kom je er op hellingen ook wel uit.

hc

In het algemeen hebben mensen moeite met het concept dat een idee of filosofie meer waarde vertegenwoordigt dan een product.
Dat hangt samen met de weerstand geld te betalen voor kennis op zich, -het respecteren van geestelijk eigendom.
Doorgaans wordt waarde gelijkgesteld aan tastbare of intrinsieke waarde, een ding zelf of het geld (in aanschaf of omzet) dat het vertegenwoordigt.
Een ontwerpprijs (of vergelijkbaar) heeft daarom in de perceptie van een jury doorgaan betrekking op een fysiek product.
Daarbij worden waardes opgeteld en de vraag of een geestelijk product + niets beter is wordt niet gesteld.
Met minder = meer vul je geen winkel.
Wat dit voorbeeld aangeeft is dat de paardenwereld een bedrijfstak is.

hc