Liep een beetje achter met lezen maar...

Eskimo's leefden op alleen vlees en vis....

En Frans , jij gaat er , denk ik , ook van uit dat engels raai niet groeit als er een stofje te weinig in de grond zit.

Het is vrij bekent dat mais erg veel selenium opneemt uit de bodem.
Hier tegenover stond inmiddels al 5 jaar mais , maar met de hopen stront die erop gegooid worden is het gras [wat eind vorig jaar gezaaid is]dit jaar zoon 6 keer gemaaid voor de koetjes.
Het gras groei als....gras , maar grote kans dat het wel matige hoeveelheden selenium bevat.
In onze grond zat er in ieder geval maar erg weinig selenium , terwijl er nooit mais op heeft gestaan.
Volgens mij is het dus wel mogelijk dat een paard op eenzijdig gras te weinig van ,in dit geval selenium,bepaalde stoffen kan binnen krijgen...

En nog een vraagje; is wilg toevoegen aan het dieet nou slecht? of onnodig?

Gr Esther[die voor de variatie zich lens loopt te plukken aan rozebottels]

Esther schreef op zondag 9 september 2007, 10:25:


En dáárom is het eigenlijk zo belangrijk dat er ook gevarieërd begraasd word = Wissel begrazing ( bv. Koeien, schapen)


Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op zondag 9 september 2007, 22:13:


Mee eens dat wisselbegrazing ideaal is, natuurlijk is dat wel weer afhankelijk van de hoeveelheid beschikbaar land. Op een gemiddelde Nederlandse of Belgische wei zal het niet makkelijk haalbaar zijn omdat er te weinig opppervlakte is per dier.

Frans Veldman schreef op zondag 9 september 2007, 12:38:


Mijn eerste reactie was; Mineralen (elementen)!
Maar bij het na slaan van de tabellen zie ik dat alle belangrijke mineralen in gras voor komen en wellicht in de juiste verhouding.
Maar dat een paard op alleen cellulose en water zou kunnen leven geloof je zelf ook niet.
mijn 2e gedachte;
Wat gras NIET heeft en het paard ook niet zelf kan maken, maar WEL nodig heeft om (bv.)zijn darmflora te voeden, lijken toch wel een aantal ...tinen en zuren te zijn.
bij nader inzien van de tabellen bleek ook dit niet het geval.
Frans heeft nog steeds gelijk.
3e kans;
Niet alle grassen bevatten de zelfde hoeveelheden en daarom is een gevarieerd aanbod belangrijk, bovendien is het belangrijk om je niet afhankelijk te maken van één soort voedsel om zó je overlevings kansen te vergrooten, anders ga je de zelfde kant op als de Panda.

Nils en Olly

Esther schreef op zondag 9 september 2007, 22:21:


Niet alleen ideaal, eigenlijk noodzakelijk.
We hebben hier een schapenhouder die zijn schapen regelmatig "uit leend".
Die vlakte met zuuring van Frans duurd ook niet lang. Niet één vorm van leven is gebaat bij monocultuur.

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op zondag 9 september 2007, 23:15:


hahahaha eten jullie schapen zuring? Welk merk schapen is dat en welk soort zuring? Hier laten de schapen de ridderzuring in ieder geval staan.

Esther schreef op zondag 9 september 2007, 23:19:


Geen idee van maar runderen wel :)


Augusta,(de koe) at als eerste de Ridderzuring die Olly had laten staan.
nou moet ik het zelf maaien dus, als schapen het ook niet eten.

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op zondag 9 september 2007, 23:15:


??? Leg eens uit?
Volgens mij streeft iedere levensvorm naar een monocultuur. Dat die nagestreefde monocultuur nooit wordt bereikt komt doorgaans niet doordat die levensvorm denkt "ach, nou zijn er wel genoeg genen in omloop, laat ik het maar wat rustiger aan doen". Een mooi voorbeeld zijn mensen: Je zou denken dat er daar onderhand wel meer dan genoeg van in omloop zijn.

Frans Veldman schreef op zondag 9 september 2007, 23:36:


Een monocultuur kan toch niet eens bestaan, planten zijn weer afhankelijk van bodemorganismen en insecten etc, het zij om uit te sterven, hetzij om zich boort te planten. Op het momet dat er een voorwaarde wegvalt heb je een dodo of dinosaurus, hoe dat is gebeurd weet ik niet maar er ging ergens wat fout Ze hadden vast iets opgevreten tot het op was.

charlot van r schreef op zondag 9 september 2007, 10:11:


Onze paarden hebben een "bosje" spork staan (op een stuk grond dat minimum 7 jaar niet gebruikt is, dus meer onkruid dan gras). Dat is nu hun "schuilhok" en het bevalt ze. Intussen al redelijk ontschorst (die schors trekken ze van beneden naar boven helemaal los). Of die boompjes gaan overleven is dus nog de vraag. Was bezorgd of het niet giftig was, maar ik heb geen negatieve effecten gezien. Ook hazelnoot, eikels (niet erg veel) lijkt me oké.
Kleefkruid eten ze enkel als het afgedaan (net als brandnetels) en zou ook gezond zijn.

Verder hebben we een (on)kruid dat naar peper smaakt (zelf geproefd), en hard groeit en waar toch matig van gegeten wordt. Rare smaak hebben ze, die paarden.

En ja, ik begin toch rustiger te worden met al dat (on)kruid. Ze weten best wel wat goed voor ze is. En als je ziet hoe selectief ze grazen (1 graspriet tussen een hoop boterbloemen uitvissen): chapeau.
groetjes, Lena

Esther schreef op zondag 9 september 2007, 23:41:


En wat zegt jou dat dat blijft duuren?
Zelfs de Chinezen zien in dat dit niet goed gaat


Zie, maar dat wist Frans zelf ook wel.
Hij schrijft welliswaar dat het nooit bereiken van .. niet komt door.. , maar hiij schrijft niet waarom het wel nooit gebeurd.
dat schreef IK;
Niet één vorm van leven is gebaat bij monocultuur.
Om terug bij het voorbeeld van Frans te komen (zuring veld);
wat stond er nog tussen die zuring? en wie zegt ons dat (bv) er even later geen kudde Bizons(?) de hele boel kaal vreet en grassen weer een kans krijgen, of juist nieuwe cactus zaatjes een kans grijpen?

Nils en Olly