eddy DRUPPEL schreef op woensdag 19 september 2007, 12:11:
> Waarom ik
bitloos ben gaan rijden ? Na een aantal jaren comp.
> te hebben gereden en serieuze biceps te hebben ontwikkeld en
> met kletsnatte shirts van paarden te zijn afgekomen begon me
> toch stillekes iets te dagen !!Al dat getrek en gesleur en
> geforceer naar onderen , het gedwing naar het werken toe
> enz...noem maar op dit kon het toch ni zijn, ik hield van deze
> dieren maar was een dwingeland naar hen toe van zodra ik erop
> stapte ?
Wat ben jij vreselijk in de weer geweest. Heb je in die jaren nooit geprobeerd om eens zonder natte shirts, biceps en gesleur te rijden? Waar was je verstand?
> Vertrekkend van uit de stelling : Een paard gaat
> proberen te doen wat jij vraagt VAN ZODRA het de vraag begrijpt
> ! Heb ik mijn eigen
bitloos kopstukje ontworpen (nu 15J oud) .
> mishandelt .Met drie man uit de box enz.... niet korter te
> komen dan 5 a 6m of je lag in het ziekenhuis . Gedurende 3jaar
> geprobeerd om zadelmak te maken in Spanje door echte trainers ,
> ni echt gelukt
.
Gaap. Het traditionele verhaal van al die verkreukelde spaanse paarden die naar Nederland komen, het barst er hier (helaas) van, ik heb er ook eentje staan die niet spoorde en die ik na jaren pas op de rails kreeg. Opscheppen hierover vind ik effectbejag en misstaat een nederig trainer.
> Vanaf dag 1
bitloos , geen enkel protest
> (behalve op de littekens van de kaptoom zie foto album) .
Die hebben ze allemaal dus dat is niet extra zielig.
> Dus
> ja ik ben een overtuigde NOn Bitter en ik krijg de stuipen als
> mensen aankomen met .
> Dit kan je alleen met BIT of mijn paard heeft graag een bit
> want ze neemt dan zo'n rustige aanleuning of ik zie dat ze het
> fijn vind want ze knabbelt er zo mooi op enz....you name it ,
> heb het al duizenden keren gehoord het blijft even leeg . En
> lege ruimtes creeren een grote echo mischien daarom dat die
> zinnen blijven naklinken !
Eddy, ik ken je niet, heb je nooit aan het werk gezien en heb dus totaal geen beeld bij je. Maar als ik jouw stukjes lees en vervolgens de man achter de teksten in beeld probeer te krijgen, dringt zich steeds een vraag aan me op: ben jij in de omgang met paarden ook zo opvliegend, zo kwalijknemend, zo ongeduldig en zo weinig invoelend als in je teksten?
Of ben je dan ineens PATSBOEM wonderbaarlijk gemetamorfeerd tot precies het tegenovergestelde? Want dat vind ik dan wel heel knap!
Warboel
