Anita Cats schreef op maandag 22 oktober 2007, 21:57:
> Maar ik ben uiteraard wel nieuwschierig!
> Het gaat er immers om, dat je ontspanning in je paard rijdt.
> Wat daar voor zit, is niet belangrijk, het gaat erom wat je
> vanachter voor elkaar krijgt.
> Dat doe je met je zit, en niet door je paard in de krul te
> trekken, of via trekken je paard in een rustigere overgang te
> rijden, dat alles gebeurd met je zit.
> Ik praat hier over mijzelf, en ben benieuwd waarom je dan niet
> met een
bitloos hoofdstel zou kunnen rijden Ans, misschien
> juist wel?
Als mijn paard zou lopen en ik zou rijden volgens de regels van de kunst zoals het in de boekjes staat, dan zou dat inderdaad geen probleem mogen zijn.
Maar dat is dus niet zo. Dat mijn eigen incompetentie ermee te maken heeft, had ik al lang en breed toegegeven.
Je moet nou ook niet denken dat ik mij paardje in de krul zit te trekken ofzo (asjeblieft niet, zeg Neee) Pête is normaal redelijk licht in de hand. (ik denk niet dat dat het geval zou zijn, als ik zulke harde handen zou hebben?) En ze zal uit zichzelf niet zo snel veel contact gaan zoeken. (En al zeker niet voor langere tijd.)
Maar dat bit heeft bij ons echt wel functie. Ik probeer m'n handen constant te houden. (of dat me lukt of niet laat ik aan anderen over om te beoordelen.) Bij een moeilijke overgang ofzo (En nog niet zo lang geleden behoorde een overgang stap-draf nog tot die categorie) duikt ze dan in m'n handen en wringt zichzelf scheef. Het bit geeft dan de grens aan. En omdat ze niet snel veel contact neemt, komt ze daar ook sneller weer vanaf en gaat ze sneller zoeken naar de juiste manier om de oefening uit te voeren.
Bitloos gaat ze er wel doorheen, heeft ze minder respect voor.
Ook heeft ze wel eens de neiging om gezellig aan de LDR te gaan. (Doet ze trouwens nog erger zonder bit, dan met bit) En vind ik het absoluut niet simpel om haar daar weg te krijgen.
Bitloos al helemaal niet. (Moet wel zeggen, dat die momenten zeldzamer worden)
Ja, paard van achter naar voor rijden. Maar die kan dus ook gerust met een rotvaart op haar voorhand duiken.
Komt nog eens bij dat paard nogal flegmatiek is en liever lui dan moe. Impuls is altijd een groot werkpunt.
Nou, ik kan dat allemaal niet zo goed uitleggen. Ik doe ook maar wat, naargelang wat ik voel. (en wat verteld wordt in de les)
Als ik het helemaal verkeerd doe, dan hoor ik het wel???
Ans