trea hoex schreef op zondag 2 december 2007, 0:37:
> Nick Altena schreef op zondag 2 december 2007, 0:08:
>
>> trea hoex schreef op zaterdag 1 december 2007, 23:57:
>> eerder....
> Ja, dat schreef je. Als een paard reageert uit angst, dan was
> je fase te hoog.. as simpel as that. Duidelijkheid is iets
> anders dan angst.
Trea , ik wil hier toch even op reageren , want ik denk dat je toch niet helemaal een goed beeld hebt van subtiel trainen.
Het voorbeeld van een paard naar voren te laten stappen;Je zorgt dat het paard naar voren kan stappen , dus je staat niet in de weg. Je zorgt dat je met jou lichaam in ieder geval een kant blokt , dus dat het paard kan kiezen om naar voren of de andere kant opzij kan stappen.
Maar dan komt je lichaamhouding er nog bij kijken.Je staat in de looprichting waarheen je wilt , je nodigt het paard uit om met je mee te gaan.
Je strekt je arm met het leidtouw , en wijst met je hand/vinger in de richting waarheen je wil.Het paard kent de stemcue van ''ga'' nog helemaal niet , maar die verbind je direct aan je houding. Tja , en de eerste keer zul je het moeten herhalen om de cue echt te kunnen verbinden met het daadwerkelijke gaan.
Het leidtouw staat strak , zo strak dat de musketonhaak voldoende gewicht geeft om als hint te kunnen dienen , en je hebt je hand niet zo strak dat het touw er niet meer doorheen kan glijden.
Je blokt pas echt , met gewicht , als het paard het einde van de leadrope heeft bereikt.
Als het paard daadwerkelijk loopt in de richting die je wil , dan valt de subtiele hint van de druk op het leidtouw vanzelf weg , en word het paard beloond , met een motivator[wat dat dan ook mag wezen , mooi, goedzo etc]
Als je al wat verder bent , dan ga je aan de signalen die het paard afgeeft herkennen waarneer het spanning gaat opbouwen.Je draait dan direct om , en loopt weer terug tot er weer totale ontspanning is.Op die manier breid je alles voorzichtig uit!Het paard geeft het tempo aan.Het paard bepaald waar hij zich veilig voelt.In eerste instantie zal die veiligheid niet bij de begeleider zijn , maar op de grond die bekent is voor het paard. Zodra het paard gaat merken dat jij naar hem luistert als er spanning in het spel komt , zal het vertrouwen in de begeleider voorzichtig gaan groeien , en gaat hte paard uiteindelijk het bij jouw zijn als veilig ervaren.
Dit is een beetje de basis van het subtiel trainen.
Die basis het ik met Namkje goed doorlopen , en ook ik kan haar nu met vingertjes duidelijk maken dat ze nu toch echt in de weg staat....en op moet zouten , wat ze echt altijd doet , en mij elke keer weer laat verbazen!!
Ik kan er nog zoveel meer over schrijven , maar weet helemaal niet of het wel interressant is , vandaag dat ik er nu mee kap.
Gr Esther
Warboel
