Frans Veldman schreef op zondag, 17 juli 2005, 21:26:


Frans, mijn posting is waarschijnlijk niet duidelijk geweest want je bovenstaande antwoord gaat voorbij aan de essentie van mijn posting nl: dat het voor het schrikken en vluchten van een paard niet van belang is waar de ogen van het onderwerp van schrik zijn gepositioneerd. Een schaap, wild zwijn, ree, hert, kinderwagen, vuilniszak een verplaatste boomstronk zijn geen roofdieren. De ogen zitten aan de zijkant of er zijn helemaal geen ogen. En toch schrikt het paard zich vaak te pletter. Er zijn dus zaken van groter belang voor het evolutionaire overleven dan ogen voorin de kop. Als deze konstatering al belangrijk is.
Daarom verschil ik van mening over de interpretatie door het paard van de mens als roofdier.
Groet
Hans

Huertecilla schreef op donderdag, 21 juli 2005, 9:08:


Ik heb hier twee merries van resp. 8 en 14 jaar die er hun hoef niet voor omdraaien om zich achter de oren te krabben. Beide hebben een jarenlange koerscarriere achter de rug en zijn nooit gegymnasticeerd.
Groet
Hans

Esther schreef op maandag, 25 juli 2005, 20:09:


Ik heb dit helaas tot 3 x toe moeten meemaken. Bij 1 jaarling ontwikkelde de ataxie zich geleidelijk tot het jaarling een paar maanden later niet meer kon staan. De andere twee gevallen waren acuut. Waarschijnlijk door een val o.i.d. waardoor de ataxie zich van de ene op de andere dag kon manisfesteren. Beide laatste paarden heb ik nog 1 a 2 jaar aangehouden. Het verbeterde wel maar ze werden nooit meer geschikt voor mennen of onder het zadel rijden. In mijn situatie was erfelijkheid de vermoedelijke oorzaak. Krachtvoer speelde geen rol. Ze liepen dag en nacht in het land en werden niet bijgevoerd. De situatie ontstond toen de veulens ca 1 jaar waren.
Groet
Hans

Marleen den Arend schreef op zondag, 31 juli 2005, 19:19:


Met anderhalf jaar beleer ik de paarden en ga er dan aangespannen mee rijden voor een licht twee-wielig karretje. Stappen en licht draven. Eerst een of twee kilometer per dag en dat geleidelijk uitbouwen tot een kilometer of 10 als het paard twee jaar wordt. Kijk goed naar de kogelgewrichten om te zien of je het paard niet overbelast. Er mogen daar geen gallen ontstaan. Gebeurt dat toch dan onmiddelijk rustiger aandoen.
Groet Hans.

Idunn schreef op maandag, 1 augustus 2005, 10:25:


Ik vermoed dat gallen in alle gevallen ontstaan zijn door overbelasting in een fase van hun leven. Het ene paard is er gevoeliger voor dan het andere en dat is naar mijn idee erfelijk.
Het is mij opgevallen dat gallen tijdelijk kunnen afnemen in omvang of zelfs tijdelijk verdwijnen na inspanning of koud weer. Helaas is dit meestal niet blijvend
Groet
Hans

Frans Veldman schreef op zondag, 7 augustus 2005, 22:33:


Ivermectine geef ik al een aantal jaren oraal. 8 ml per paard oraal toegediend met een injectiespuitje (uiteraard zonder naald). Ik heb aan een prof. diergeneeskunde gevraagd of dit ook kon en kreeg van hem te horen dat orale toediening aan paarden geen bezwaar was. Maar omdat je maar 8 ml geeft is de dosering wat lastiger, vooral als er tijdens de toediening wat verloren kan gaan.
Op onderstaande site vond ik alvast wat info voor het ontwormingsdocument.
http://www.vhiver.nl/VH_artik/2002_02/Preventie%20strongylose.doc

Groet
Hans

Stiggeltje schreef op maandag, 22 augustus 2005, 23:27:


Zo'n zelfde ervaring heb ik met een dravermerrie gehad. Vervoer met twee paarden in een 2paardstrailer ging jaren goed totdat een achterstang een keer los raakte. Grote paniek was het gevolg en vervoer van deze merrie samen met een ander paard was van de ene op de andere dag onmogelijk. Bij de eerste de beste bocht sloeg de paniek al toe. Vervoer was voortaan alleen nog maar mogelijk in een ruime trailer zonder tussenschot.
Jaren later heb ik nog eens geprobeerd deze merrie in een 2 paardstrailer met tussenschot te vervoeren maar bij de eerste bocht was het al weer mis. Ik heb er nooit een oplossing voor gevonden.
Groet
Hans

Esther schreef op woensdag, 24 augustus 2005, 22:55:


Esther, uit jouw reacties ontstaat bij mij het vermoeden dat je weinig kenneis hebt over oogkleppen en hoe die worden toegepast. Je gaat in al je berichten uit van de situatie dat kleppen zo zijn afgesteld dat het paard zelfs zijn oogleden niet meer kan bewegen. Dit is wel erg zwartwit.
Er is een heel scala aan kleppen voorhanden. Er zijn bv oogkleppen (het kunnen ook wollen rolletjes zijn om de bakstukken), die het zicht direct naar achteren minimaliseren, zeg maar ter breedte van een kar. Er zijn kleppen die je tijdens de rit kunt verplaatsen. Dus kunt benutten in situaties waar acuut veiligheid vereist is. Er zijn kleppen die het zicht direct naar beneden verhinderen om bv te voorkomen dat het paard over een schaduw springt. Etc etc.
Blijft vooropstaan dat je het paard tijdelijk beperkt in zijn waarneming, maar alle omgang met paarden door mensen houdt een beperking van de mogelijkheden van het paard in.
Groet
Hans

Huertecilla schreef op zaterdag, 3 september 2005, 9:08:


Hieronder een stukje uit "Feeding to win" van Equine Research Inc:

Milkby products are an excellent source of lysine, vitamins and minerals, notably calcium and phosphorus. In addition they are highly palatable and digestible. For these reasons are they excellent protein supplements for growing equines.
Most commercial feeds specially formulated for foals will contain milk-by products.
Mature horses may develop diarrhea and digestive upset when fed milk-by products. This is because mature horses lack the enzyme lactase, which is necessary for digestion of lactose (milk sugar).
Essential Amino Acids in Milk-By-Products:
Dried Whey:
Lysine 1,1% Methionine 0,2% Tryptophan 0,2% Valine 0,7% Histidine 0,2% Phenylalanine 0,4% Leucine 1,4% Isoleucine 0,9%
Threonine 0,8% Arginine 0,4%

Groet
Hans

Ans Jondral schreef op donderdag, 8 september 2005, 20:42:


Kniebandjes doorsnijden om het blijven hangen van de knieschijf te verhelpen is achterhaald. Vandaag de dag worden dit soort problemen dmv een plaatselijke injectie verholpen. Stilzetten van het paard is er ook niet meer bij. Gewoon doortrainen is de beste remedie.
Het sterker maken van de spieren van de achterhand helpt juist wel om het knieschijfprobleem te voorkomen/verhelpen. Train de achterhand door heuvelop te gaan, door diep zand te stappen of draven. Je zult zien dat het helpt.
Groet
Hans

Spirithorses schreef op zondag, 18 september 2005, 0:27:


Open beenwonden zou ik verbinden met Animalintex. De wond geneest snel en zonder wildvleesvorming. Het verband kan een aantal dagen blijven zitten. Wel dient het vochtig te worden gehouden voor het beste resultaat. Dus een of twee keer per dag een beetje water geven.
Groet
Hans

Wil schreef op zondag, 18 september 2005, 11:53:


Google maar even op Animalintex. Wordt door Robinson op de markt gebracht. Ongetwijfeld heeft je DA dit op voorraad. Je kunt ook zelf dit product makkelijk op voorraad aanhouden. Je knipt er een stuk vanaf wat je nodig hebt en wat je over hebt kun je bewaren.
Het verband even laten wellen in gekookt water en met de gelatinekant op de schoon gemaakte wond aanbrengen. Omwikkelen met verband en nathouden.
Groet
Hans

Een van mijn paarden zoekt de bessen die de vogels onder de bomen laten vallen. En peuzelt ze smakelijk op. De bessen kun je eten maar de pitten zijn giftig net als de bladeren. Ik heb hem de pitten niet zien uitspugen. Iemand ervaring of kennis of het eten van de Am. Vogelkersbessen schadedelijk is voor de paarden-gezondheid. Tot nu toe lijkt het hem niet te deren. Maar er hangen nog zoveel bessen aan de bomen!
Groet
Hans

Cili schreef op donderdag 20 oktober 2005, 15:20:


Er hoeft geen halswervel verschoven te zijn of zefs gebroken om dit soort narigheid te veroorzaken. Uit je verhaal maak ik op dat het zeer waarschijnlijk O.C.D. is: Dat kan zich o.a. uiten in een vernauwing in het centrale ruggemerg kanaal, waardoor een deel van de zenuwen in de knel komt en afsterft. De eerste symtomen zie je in de achterhand. Het paard kan niet meer bepalen waar het zijn voeten zal neerzetten. Wordt het niet erger dan is op termijn verbetering mogelijk. Maar aannemelijker is dat de situatie geleidelijk aan verslechterd, tot er een moment komt dat je veulen niet meer kan opstaan.
Ik spreek uit ervaring want ik heb bij 3 door mij gefokte veulens meegemaakt.
Overigens vraag ik me af of de vernauwing in de halswervels een pijnlijke zaak is. Aan de door O.C.D. getroffen veulens was dat niet te merken. Ze aten goed en vermagerden niet.
Groet en sterkte
Hans

Pieter Pelser schreef op woensdag 26 oktober 2005, 23:00:


Is er ook bekent wat JKK uitricht aan/in de lever bij paarden die er nog niet aan dood gegaan zijn. En wat zijn dan de symptomen?
De lever zet voedingstoffen om in voor de cel bruikbare brandstof, glycogeen als ik me niet vergis. Kan een paard met een door JKK aangetaste lever nog presteren en dan denk ik vooral aan de draf- en rensport.
Groeten
Hans