Ilma Meijer schreef op zondag 24 februari 2013, 19:45:



Liltje vindt kriebelen op binnenzijde achterbenen het einde, en dan het liefst zo hoog mogelijk.

cindy altorf schreef op woensdag 27 februari 2013, 23:24:


Om nu gelijk te denken aan een leverprobleem vind ik wat te ver gaan.

Liltje is erg harig en zweet snel als in de winter de zon schijnt. Als ik met een doekje de binnenkant achterbenen schoonmaak, is het probleem verholpen.

Myriam schreef op donderdag 28 februari 2013, 9:05:


Natuurlijk is het interessant, vind ik ook.
Maar ik ben niet iemand die gelijk van alles gaat proberen omdat het wel eens dit of dat zou kunnen zijn. Bij Liltje gaat de jeuk over door de benen schoon te maken. Lijkt me dan toch wel duidelijk dat het dan geen lever probleem is.

Myriam schreef op donderdag 28 februari 2013, 17:31:

Talitha schreef op donderdag 28 februari 2013, 18:44:


Talitha.... dit is helemaal niet persoonlijk bedoeld, dat ik jouw opmerking er even uitpik.
Gewoon je paarden fijn achter hun oor of schoft blijven kriebelen zonder rare ideeen erbij!

....

Achter het oor zit bijvoorbeeld Gb20. Als het daar jeukt, dan betekent dat toch ook niet dat je paard Wobbler heeft? Het is wel de bedoeling dat je het hele paard in het oog houdt. Het kan ook zijn als dat punt een melding geeft dat het paard aanleg heeft voor Wobbler maar dat het nooit uitbreekt.

Mijn vorige paard gaf ook verschillende meldingen van aanleg, maar ze heeft er nooit last van gehad.

Spirithorses schreef op donderdag 28 februari 2013, 19:36:


Pien, wat een heerlijke winterfoto!

Spirithorses schreef op donderdag 28 februari 2013, 21:06:


Bij mij staan ze wel in de rij voor mestruimen, echter alleen met kruiwagen.
Het handvat van de kruiwagen past zo fijn in de oren van mijn dames....

cindybijl schreef op vrijdag 1 maart 2013, 19:45:


Ook van mij gefeliciteerd!

Lena schreef op donderdag 7 maart 2013, 13:04:


Hier hetzelfde. Ik dacht ook aan het weer.

Sterkte Sandra!

Dani62 schreef op woensdag 13 maart 2013, 13:10:


Ik heb heel braaf een paspoort voor mijn beide dames.

Spirithorses schreef op vrijdag 15 maart 2013, 9:02:


Dat is bijna bij mijn vorige paard gebeurt. Wij waren een paar dagen weg en Indy werd ziek. Gelukkig had ik een en ander geregeld en werd ik door mijn dierenarts gebeld dat ze ziek was en dat hij zoals afgesproken samen met de buurman zou overleggen hoe te behandelen. Natuurlijk zou hij bellen, mocht het niet meer gaan, maar hij zou niet op mij wachten als het echt niet meer kon voor Indy.

Voor mijn huidige dames heb ik hetzelfde geregeld:

Mijn moeder en een buurman zijn de vaste verzorgers / oppassers mochten we er niet zijn. Ik heb deze buurman aangewezen als diegene die de beslissing over leven en dood mag maken samen met mijn dierenarts en dat heeft mijn dierenarts ook in hun dossiers aangegeven. Bovendien staat erin genoteerd dat ze niet voor de slacht bestemd zijn, dus een paspoort is op dat moment niet nodig om de benodigde behandelingen te geven.

Mijn dierenarts werkt in een groepspraktijk, er is altijd een dierenarts beschikbaar en die heeft toegang tot de dossiers en de bijzonderheden die per paard spelen worden ook werkelijk gelezen heb ik al een aantal malen gemerkt.

Talitha schreef op donderdag 14 maart 2013, 23:02:


Normaal kun je via je dierenarts een paspoort aanvragen. Hij moet ook je paard tekenen en aangeven of het wel of niet voor de slacht bestemd is.

Voor mijn paarden vind ik het belangrijk dat ik aangegeven heb dat ze niet voor de slacht bestemd zijn, zodat ze de benodigde behandelingen kunnen krijgen.

De Duitse tegenhanger van de Rendac haalt bijvoorbeeld geen viervoeters op die geen paspoort hebben. Bij aanvraag voor visite moet je verschillende pagina's van het paspoort faxen/mailen. Uiteindelijk wordt je viervoeter natuurlijk ook wel zonder paspoort opgehaald, echter met een malse boete, die vele malen hoger ligt dan de prijs van een paspoort.

.......

Een fraaie maas in de Duitse wet:
Ik kan schijnbaar bij de FN zonder problemen een nieuw paspoort aanvragen voor Liltje als het oude verloren gegaan is. Ik moet wel een koopcontract overleggen. Even verder denken: Een nieuwe eigenaar zou dan op deze manier NIET bestemd voor de slacht kunnen veranderen in WEL bestemd voor de slacht.

Ik kwam hier achter toen ik naar de FN belde. Liltje heeft namelijk een Engels paspoort met nauwelijks ruimte voor het noteren van inentingen en wormkuren. Toen ik bij de FN vroeg of het paspoort omgewisseld zou kunnen worden, kreeg ik een verontwaardigd NEE te horen. Dat zou fraude zijn. Ik kon wel aangeven dat Liltje haar paspoort verloren gegaan was. Dan zou ik een aanvraagformulieren voor een nieuwe krijgen en kon ik ook aangeven of ze wel of niet voor de slacht bestemd was. Goh...



Ik heb een extra vel in haar paspoort gelegd voor notitie van inentingen en wormkuren.

joop schreef op vrijdag 15 maart 2013, 9:55:


Hallo, Joop,

Ik heb hier drie paspoorten, Nederlands, Engels en Duits. Ter vergelijking heb ik hier onder de tekst getypt:

Kim Nederlands paspoort:
Medische behandeling. Hierdoor wordt het dier definitief uitgesloten van de slacht voor menselijke consumptie; de verklaring moet opnieuw worden bevestigd wanneer het dien van eigenaar verandert.

Liltje Engels paspoort:
Medication record. The animal shall never be slaughtered for human consumption.

Indy Duits paspoort:
Arzneimittelbehandlung. Der Unterzeichnete, Besitzer/VErfügungsberechtigter des Equidenerklärt, daß das in diesem Dokument beschriebene Tier nicht zur Schlachtung bestimmt ist.

Monique

AMA schreef op vrijdag 15 maart 2013, 15:08:


Helemaal mee eens.