Ilona Kooistra schreef op vrijdag 30 maart 2007, 9:24:


Heel goede brief! Ik hoop dat deze brief een verschil maakt. Ik schreef eens een dergelijke brief naar de partij voor de dieren omdat zij zich ook erg sterk maken tegen de dieren in circussen en in dierentuinen e.d. maar niet keken naar maneges waar de paarden nog in stands staan en nooit buiten komen, of naar de AID die deze manier van handelen goedkeurt, maar iemand aanpakt omdat deze 'onverlaat het in zijn hoofd haalt om zijn paarden midden in de winter nog de hele dag en nacht buiten te laten staan'. Hier werd wat gelaten op gereageerd. Het zou niet hun verantwoording zijn etc. Ik hoop dat meer mensen dit soort brieven gaan schrijven, opdat de maatschappij eens ontwaakt en inziet waar we mee bezig zijn.

Ja heerlijk hè die lente. Mijn pony wordt ook helemaal vrolijk van de zon.
Vandaag lekker losgewerkt met hem en alles ging perfect, we luisterden erg goed naar elkaar. Ik had mijn pet afgelegd in het midden van de wei. Toen ik hem liet komen deed ik voor de grap hem die pet op. Hij liep weg en gooide de pet af. Eeenmaal op de grond was die pet toch weer interessant blijkbaar want meneer pakte de pet in zijn mond en heeft daarmee glunderend de hele bak mee doorgegaloppeert. Een lol dat hij had! ! Ik voel een nieuwe circusact aankomen.(winkwink)

Muguet schreef op dinsdag 3 april 2007, 22:28:


Duss... een 'gewoon' hoofdstel met engelse neusriem, bit en bakstukken eraf, teugels aan de neusriem(-hoek) en.......... That's it?
Wow, wat doe ik dan toch moeilijk?

Ja, bij de meeste paarden gaat dat prima, zo'n liksteen. De weidemaatjes van mijn pony bijten zo'n ding helaas meteen kapot en eten het op. Doseren? Wa's da?? Even kijken wat je paard doet. Als je ook zo'n knagert hebt kun je eventueel kleine beetjes afschrapen en in het water doen. Niet teveel, het is al gauw voldoende.

Danielle Schuwer schreef op woensdag 4 april 2007, 9:10:


Ik had zo'n rode, en daar zette ze de tandjes gewoon in. uiteindelijk brak die steen wel. 's Avonds vond ik de brokstukken in de gezamelijke voerbak.
Nu voer ik mijn ruintje dagelijks apart bij en dan doe ik de liksteen in de voerbak. Als hij er omheen eet krijgt hij vanzelf wel een beetje binnen.

Hahaa ! Ach ik ben ook wel eens verrast toen ik de staldeur open deed bij mijn twee verzorghengsten. Laten we zeggen dat ze het erg gezellig hadden. !

Ik ben nu wel nieuwsgierig wat jullie uit de foto van mijn pony halen. Deze foto is overigens wel bijna een jaar oud.

Sky schreef op vrijdag 6 april 2007, 12:31:


Ho, maar we hebben het hier dan ook over Anky van Grunsven hè?
Ik denk als we bij andere toppers gaan kijken dat het er een stuk vriendelijker aan toe gaat.(hoop ik)
Al zullen ze voorlopig in de topsport nog niet hun paard de hele dag en nacht buiten laten en bitloos, boomloos en paardvriendelijk gaan trainen.

Dat zou een mooie wereld zijn, als dressuur voortaan zonder zadel en hoofdstel verreden zou moeten worden. DAN zou ik Anky wel eens willen zien 'rijden'. Haha. Benieuwd hoe snel ze er naast ligt.

Zou imand zijn/haar telepathische spieren een willen trainen op de foto van mijn profiel? (Naast het berichtje) Deze foto is nu bijna een jaar oud en genomen na een tijd waarin er veel gebeurt was. Meer zeg ik niet, dat zou jullie misschien gaan beïnvloeden.

Ik ben erg benieuwd naar jullie reacties/meningen!

Groetjes,
Sanders

Christel Provaas schreef op vrijdag 6 april 2007, 14:58:


Ik heb Anky eens 'live' aan moeten zien en het viel mij op dat zij constant met haar benen flappert. Haar beenhulpen zagen er in mijn ongeoefende ogen nogal slordig uit en het leek alsof ze veel steun nam in haar stijgbeugels. Ik ben geen expert hè. Maar ik vraag me wel af hoe zij er op zit als er geen zadel is dat haar in een bepaalde houding zet en geen stijgbeugels om zich aan te steunen. Zou ze dan nog zo'n "topper" zijn? Of meer een tobber?

Nathalie Lagasse schreef op vrijdag 6 april 2007, 20:28:


Het was niet mijn bedoeling om te sturen, sorry daarvoor.
Het beeld van gras kan komen omdat hij bij zijn vorige eigenaar door omstandigheden in een (groeps-)stal moest verblijven en helaas niet naar buiten kon.
Bij mij mocht hij beetje bij beetje meer op de wei. Ten tijde van de foto was dat al dag en nacht.


Dat klopt, ik had hem nog niet zo heel lang ten tijde van deze foto. De verhuizing heeft waarschijnlijk nogal indruk gemaakt op hem.


Hij is een paar weken voordat de foto gemaakt werd uitgegleden omdat ik hem vrij rond liet lopen en hij (enhousiast) een iets te scherpe bocht maakte. Hij stond gelukkig meteen weer, maar we zijn er allebei erg van geschrokken. Kan dat het zijn?


Dat klopt, hij wil erg graag (soms bijna te graag) bij me zijn en vindt bijna alle mensen leuk en interessant. Voordat ik hem kreeg was hij de bangste van de kudde. Dat angstige had hij eigenlijk als veulen al. Na de eerste dag bij zijn nieuwe eigenaresse (ik dus) was hij daar meteen van genezen. Ik denk dat hij steun in mij gezocht heeft in die angstige nieuwe omgeving. Ook omdat hij mij al kende.


Je hebt best een goed beeld van hem. Ik ben erg verrast dat je de verhuizing meteen 'geraden' hebt. Erg knap!

Groetjes,
Sanders

Ans Jondral schreef op zondag 8 april 2007, 1:20:


Met mijn pony (toen 2 jaar en nog hengst) heb ik iets soortgelijks meegemaakt. Plots ging hij zijn voer verdedigen. Ik heb hem bestraft zoals mijn oude (leid-)merrie vroeger brutale veulens strafte. Ik joeg hem abrupt weg van het eten en van mij. Hij moest even apart staan en dat beviel hem geenszins. Toen hij zijn hoofd liet zakken en begon te kauwen en te smakken heb ik hem terug gehaald. Hij mocht verder eten waarbij ik hem af en toe met zeer lichte druk vroeg om zijn achterhand te verzetten. Eerst reageerde hij heftig -geschrokken van mijn reactie natuurlijk- maar nu, een jaar later, reageert hij nog op de zachtste aanraking. Ik heb hem nooit fysiek hoeven te bestraffen, maar hij heeft mij nooit meer uitgeprobeerd.

Ik denk dat je juist gereageerd hebt. Je hebt je punt duidelijk overgebracht. Het kan misschien even duren voordat je pony dat ook zo ziet, maar dat komt vast nog wel.
Persoonlijk zou ik gaan loswerken met je pony om de dominantieverhoudingen een beetje te verduidelijken. Misschien dat je je zus hierin kan betrekken, zodat zij ook duidelijk hoger in rang is.

Succes,
Sanders

Nathalie Lagasse schreef op zondag 8 april 2007, 9:51:


Hahaa! ! Ja, hij is ook wel een laatbloeier en toen was hij twee jaar dus ik kan me wel voorstellen dat hij ook niet echt mannelijk doorkomt. Inmiddels is het ook nog een ruin dus dat gaat niet meer goedkomen met die mannelijkheid
Hij is ten eerste uit de groeal gehaald. Plots moest hij met mensen omgaan, iets wat hij al twee jaar met succes had vermeden. Hij werd in een trailer naar een andere plek verhuisd. Daar moest hij elke dag een stukje aan een halster met mij mee wandelen (al leek hij dat wel meteen leuk te vinden) Er werd met hem losgewerkt, lage balkjes moesten overwonnen worden, kortom, zijn hele leven is veranderd. Ik heb wel geprobeert om de overgang zo geleidelijk mogelijk te doen, maar toch.

Groetjes
Sanders

Nils Vellinga schreef op maandag 9 april 2007, 10:25:


Mooie Friezen ook! Ik heb nu mijn eigen hoofdstel ook bitloos gemaakt. Mijn pony snapt nog niet zoveel van het sturen, maar dat vondt hij met bit ook verwarrend. Gisteren hebben we het sturen geoefend (teugels aan het halster) en het ging al weer stukken beter.

Moniek schreef op dinsdag 10 april 2007, 11:44:


Bij sterilisatie zal er geen zaad meer geproduceerd worden, maar heeft de 'hengst' nog wel een volledig werkende hormoonhuishouding en blijven zijn ballen hangen. Ik zou het in een kliniek laten doen, daar kunnen ze goed ontsmetten en vaak houden ze hem een nacht ter observatie. De volgende morgen controleren ze de gezondheid en besluiten adhv de resultaten daarvan of hij naar huis mag. Zo weet je zeker dat hij de operatie goed doorstaat of anders de goede medische zorg krijgt. Ik zou gewoon verschillende veeartsen bellen om te achterhalen wat de gangbare methode is, wat je mag verwachten en wat de kosten zijn.
Het lijkt me alleen erg vroeg om een hengstje al op een jaar te castreren/steriliseren.