Christel Provaas schreef op donderdag 19 augustus 2010, 9:21:


Da's jouw conclusie.
Ik was het nl op zich met de teneur van je stukje eens, maar voor mij droop er toch de minachting voor de bosklosser tussenuit.
Maar misschien heb je dat zelf niet eens door...

Eind goed, al goed. Fijn dat het zo gegaan is!

Vorig weekeinde was het zover: mijn 1e echte TREC.
En omdat Vivian nog te jong is, ging zij lekker vrijwilligerswerk voor de organisatie doen en ik startte solo.
Het kaarttekenen ging goed (zeker ook dankzij de tips in de training). Toen het terrein in. Alleen had ik één ding misgecalculeerd: Banjer gaat altijd met andere paarden/pony's naar het bos, en is dan ook nog gewend voorop te lopen. Hij had de equipe voor ons zien vertrekken en was ervan overtuigd dat wij daar bij moesten zijn . Om een lang verhaal kort te maken, we waren tegelijk met onze voorgangers (dus te vroeg) bij de 1e controlepost. Toen onze voorgangers vertrokken stond hij de hele tijd te stuiteren en toen we eindelijk mochten ....je raad het al...waren we onze voorgangers in no-time weer bij. Nu reden die ook duidelijk te langzaam, dus ik besloot hen voorbij te gaan, hetgeen wel goed uitpakte, want daarna was Banjer veel relaxter. Alleen had ik de kaart in alle gestuiter op z'n kop vastgepakt en ging ik dus rechtsaf ..... waar ik linksaf moest
Vele kilometers verder, toen ik bij een treinspoor kwam die niet op mijn kaart voorkwam... .... .... rechtsomkeer...."Banjer ga je gang" (af en toe wel handig zo'n ADHD-pony)....bij de volgende checkpoint kwam ik "ietsie" te laat. En daar stond Suzanne, die ik nu dus eindelijk eens live kon ontmoeten en kwam ook Karin, die ik ook verder alleen van dit forum kende. Eigenlijk was het veel te gezellig om weer te moeten vertrekken... Enfin, de rest van de rit dus telkens weer te snel dankzij mijn schouder-voorwaarts trekkende pony. Eigenlijk wel jammer dat de tijdsmeting bij TREC in delen is, want als je alles bij elkaar om zou mogen tellen, hadden we de perfecte tijd gereden.
Toen kwam de MA en PTV. Nou, daar kan ik snel klaar mee zijn, want op het terrein ernaast was tegelijk een demonstratie van schriktraining met knallen, rook en ballen van 2m-doorsnede die door de wind over het veld geblazen werden. Banjer was volkomen onbereikbaar voor mij en het mag dan ook een wonder heten dat we een aantal obstakels uiteindelijk goed hebben kunnen doorlopen (waaronder de waterbak, jeetje, wat was die diep).
Aan het einde van de dag bleken we prijs te hebben! Ik dacht gelijk "dat moet een foutje zijn". Maar dat bleek niet zo, want er waren 6 prijzen per categorie .... en laten er in T2-solo nou ook maar 6 gestart zijn....
Al met al vond ik het super, ik kan niet wachten tot de volgende TREC.
En oh ja, voor wie zich mijn draad "we hebben het gedaan" van enkele weken geleden nog herinnert....we zijn ook maar gelijk bitloos gestart.....

Suzanne Graauw schreef op zondag 22 augustus 2010, 19:19:


Yeeeeaaaah, jij had ingezet op 8e, maar d'r waren er maar 6

Arabesk schreef op zondag 22 augustus 2010, 10:14:


Dit kan ik volmondig bevestigen: mijn pony is door de vorige eigenaar met bit en sporen in de krul getrokken, op die manier kan hij prachtig lopen (mits je daarvan houdt )
Hier heeft hij een veel vrijer leven, ook "onder de vrouw", en ik merkte dat hij, na krap 2 jaar (!), verzet durfde gaan leveren.
Sinds ik bitloos rij (nu +/- 1,5 maand), doet hij enerzijds dingen voor me die hij daarvoor niet wilde (diepe waterbak bv), anderzijds heb ik veel meer moeite om z'n aandacht te krijgen. Ik denk overigens dat dat laatste ook sterk samenhangt met mijn eigen rijvaardigheid.
Maar ik ben er van overtuigd dat wanneer ik de tijd neem (en omdat prestaties mij volkomen koud laten), wij samen uiteindelijk meer zullen kunnen.
Alleen als de stelregel uit de hondentraining (die ik wel eens gehoord heb) dat je "2x zo lang bezig bent met iets afleren, dan met iets aanleren" klopt, dan ben ik met mijn 7-jarige pony (waar ze met 2,5 een zadel op gesmeten hebben) nog wel effe zoet. Maar ach, dat houdt me jong, zullen we dan maar zeggen

Lena schreef op zondag 22 augustus 2010, 12:25:


Lena, ik zeg gewoon doen, het is echt ongelooflijk leuk.
Bovendien hangt er, het is hier al eerder geschreven, een heerlijk relaxt sfeertje en je hebt voor jaren leuke dingen om met je paard te oefenen.

Overigens, voor wie het allemaal eens wil zien: 25 en 26 september is het NK TREC in Ede.
Voor meer info daarover (maar ook over TREC in z'n algemeenheid): http://www.trec-club.nl/nk/

Stephanie Pots schreef op dinsdag 24 augustus 2010, 8:14:


In de mensenwereld zijn ook moeders die een kind van 8 jaar nog aan de borst laten drinken, heb ik eens in een docu gezien. Maar dat vind ik (fervent voorstander van borstvoeding) toch echt een beetje raar.
"Normaal" is volgens mij dat je ermee stopt wanneer een kind alles wat het nodig heeft zelf tot zich kan nemen. En waarom zou dat bij paarden anders zijn?
Volgens mij is dat ten hoogste wanneer de tanden doorkomen, want dan is het voeden toch echt geen feest meer (althans, dat vond ik). En ik kan mij voorstellen dat een merrie d'r ook wel genoeg van heeft als er tanden in haar tepels gezet worden

Peet schreef op dinsdag 24 augustus 2010, 10:55:


Oke, weer wat geleerd, want dat wist ik niet.
Maar een merrie vindt het om een gegeven moment toch wel welletjes; waarom laat zij haar veulen dan zelf niet meer drinken?

Nils Vellinga schreef op dinsdag 24 augustus 2010, 22:46:


Eens Nils, maar ook ik heb nog geen ervaring met merries en hun veulens.
Echter om de parallel met een mens maar weer eens te trekken (want daar heb ik wél ervaring mee): de hoeveelheid melk neemt op een gegeven moment af. Ook de "state of mind" van de moeder speelt daarbij een rol, al dan niet onder invloed van haar andere activiteiten (bv opnieuw zwanger, weer aan het werk, druk met de andere kinderen, etc).
"Het jong" haalt tegelijkertijd wat hij nodig heeft steeds meer uit andere voeding en op enig moment stopt de behoefte om melk te drinken vanzelf. Hooguit gaat het drinken nog een tijdje door uit "gewoonte" van zowel moeder als kind.

Voor alle duidelijkheid: ik ben geen voorstander van gedwongen afspenen. Als hier ooit een veulen geboren mag worden, dan mogen moeder en kind zo lang bij elkaar blijven als ze willen.

Anja S schreef op dinsdag 24 augustus 2010, 21:52:


Misschien tijd dat de nieuwe generatie DA's eens op bezoek gaan bij KNHS & co?

Ans Jondral schreef op woensdag 25 augustus 2010, 13:00:

Nils Vellinga schreef op maandag 23 augustus 2010, 22:50:


Sorry, effe off-topic. Ze worden steeds fraaier, maar deze is wel echt brullen

He, Marlies, wat een getob. Ik weet van vorig jaar met mijn kleine meid dat je je dol piekert.
En toen zijn we er uiteindelijk nooit achter gekomen wat het geweest is.
Dat ze nu dik en dun door elkaar schijten lijkt me niet zo vreemd als de darmen van slag zijn. Dat had Zandora ook nog een tijdje.
Gelukkig gaat het zo te lezen nu weer beter met je pony's.
In ieder geval sterkte ermee.

Groetjes,
Angelique

Hoi Conny,

Weet je zeker dat je ze allemaal definitief kwijt wilt en niet (een deel) misschien op een nieuwe stek toch wilt houden (en dus een periode overbruggen)?
In ieder geval alvast sterkte.

Groetjes,
Angie

Bedankt Nils, dit is precies de info die ik zocht!
Zijn inderdaad dezelfde bakken als ik nu heb (en goed dat ik nu weet hoe ze heten, want ik wil er nog een paar bij zoeken ) Ik ga sleutelen!!