eddy DRUPPEL schreef op donderdag 24 mei 2007, 12:54:
> Piet schreef op donderdag 24 mei 2007, 12:20:
> 
>> eddy DRUPPEL schreef op donderdag 24 mei 2007, 11:49: 

> 

 De meeste telepathische zieners proberen zich Bewust in het
 > onbewuste te sturen . Dan heb ik er veel moeite mee . Als er
 > onbewust/onvoorbereid een "zie" moment is , flash back , deja
 > vu whatever kan ik er in meegaan daarom ook dat voelen .
Leuk dat  je dit zo  schrijft.
Ik  heb de inleidende cursus communiceren  met  dieren gevolgd, waarin  je gestimuleerd wordt  deze  'zie' momenten  onder woorden te  brengen.
Het  is exact zoals  je  het  beschrijft. 
De  een  is  hier  veel  beter  in dan  de  ander, (ik  voelde  me  niet  echt  sterk  erin, terwijl ik  toch een  aantal  frappante zaken boven water  bracht.)
Er  waren  echter  mensen die  het  lichtjaren  beter  konden  dan  ik.
Ik ben ervan overtuigd dat  ook  dit  een  vak  is, wat  je  kunt  ontwikkelen en waarbij  de  een  meer talent  heeft  dan  de  ander. Het  zien  van bv een  foto kan zoveel flitsen, deja vu's, gedachten, emoties, begrippen, symbolen,weet  ik wat nog  meer, je  hoofd binnen laten schieten dat  het  communiceren  wordt.
> daarop . Noem het geen condtionering want daarvoor was de
 > ervaring tekort en dus geen trainngsmoment of hééééél kort dan
 > . Het is dus in mijn ogen geen telepathie als je aanvoelt wat
 > een beweging een paard gaat uitvoeren maar onbewust voelen. 
 Ik  ben natuurlijk  een  psycholoog  van  de  kouwe  grond en  geef  elk moment  mijn menig voor een  betere
Is dit niet een soort  Pavlof  reactie? Nog maar  een  aanzet tot  iets en  jij reageert al?
In  mijn ogen  wel  degelijk  conditionering.  Conditionering is toch  niet  afhankelijk van tijd? Zoiets korts als  een  lichtflits is  ruim voldoende.
> Moest ik dit bewust doen zou ik niet zo'n goede resutaten halen
 > . Op het ogenblik dat jij DAT moment hebt heeft het paard het
 > ook . Is moeilijk uit te leggen , vrees ik . Enfin ik kan het
 > toch ni goed.  
Ik  denk  dan aan  reflexen. Onbewust automatisch reageren  op  een  ontstane situatie. 
Je  moet  dan  wel de  ondergrond  hebben  om dit  te kunnen  doen. M.a.w.  kennis van  de  materie  om in  een  reflex  op een  situatie te  reageren.
Je  kunt op  dat  moment  dus putten uit  je  onbewuste  bekwaamheid.
Ook  dan  is  er  geen  sprake  van  gevoel, we  vertalen  het  echter  wel  zo, omdat  dat  ons  een prettiger gevoel geeft 

Kijkt  maar  naar  Pien, ze  wordt een  beetje pissig als  je zegt  dat  haar gevoel niet  meer  is  dan een  serie  reacties, reflexen, op  situaties die  ze  vanuit haar opgeslagen kennis herkent.
Maar  misschien  zit  ik  er wel  helemaal  naast.
Ik geloof, dat  dat het  is  wat  we proberen  te doen. Een  student zoveel kennis  meegeven en dat  laten  oefenen, zodat  hij ook die reflexen ontwikkelt.
De  basis  van Subtiel Trainen is daar  een mooi voorbeeld  van. 
Duidelijk en eenvoudig in een paar handelingen. 
Dat kleine  aantal  handelingen zorgt  ervoor  dat  je  ze  heel  snel  kent, er  vertrouwd  mee  raakt en  opslaat  in je  geheugen, zodat je er  niet meer  over nadenkt  maar automatisch, als in  een  reflex, "op je gevoel"  op  de  juiste basismanier  met  je  paard  omgaat. 
Piet