Caatje schreef op donderdag 4 oktober 2007, 17:14:
> Spirithorses schreef op donderdag 4 oktober 2007, 16:36:
> 
> .>  

> Ik zou nog steeds graag foto's zien, ben zelf ook aan het
 > vergelijken en merk ook vaak dat mooie hoeven niet altijd
 > rockcrushers hoeven te zijn...........dus heel graag (nog
 > steeds) foto's!!!
Verhaaltje 

Vanmiddag  van 1 uur  tot  tien over  half  vier !!  gestapt met Shiny.
Ik  word  er  nog  eens  gezond  van 

Maatje  voor  me  uit  en ik  erachter bewust  op  harde  grond, asfalt, half  verharde  met  van die  blauwe  stenen en weer  asfalt  over  weggetjes  waar  we  nog nooit  waren  geweest in een  rechte  weg  verder van huis.
De enige aarzelingen  waren bij  plassen dwars  over de  weg,  het  tutje
We  kwamen bij  een stuk  van een  meter of  500 met zeer  slecht  liggende kinderhoofdjes, kasseien. Hij  begon aan  dat  stuk  zonder  er zichtbaar  problemen  mee  te  hebben,  op  driekwart  ging  hij steeds  gevoeliger   en  stunteliger  lopen,  tot zelfs  weigeren  verder  te  gaan.
De  laatste 50  meter  hebben we  dan  ook  door  de  berm  afgelegd. Daarna  asfalt, nog een paar  honderd meter  verder en  kwartiertje  grazen  en tiet  veur  een pafke.
Daarna  zelfde  weg  terug naar  huis. Eerst  weer  stukkie  asfalt, daarna de  kinderkopjes. Ik moest  hem  af  en toe inhouden omdat  ik  weinig  zin had  er  achteraan  te  bungelen. Zo snel  stapte  hij  erover, geen  moment  gevoelig of  gestuntel. Ook plassen  waren geen  probleem, hij  liep  er  wel  niet  door,  maar  bleef in het  bollere  midden  van de weg, 'snapte' nu  wel dat  hij  er  tussendoor kon, terwijl er op  de  heenweg  dezelfde  ruimte  lag.
Kom op Piet, geen gezeur, we  gaan naar  huis ! 

 Begrijp  me  niet  verkeerd, ik  zeg niet  dat  paarden  die  gevoelig  lopen  zich  aanstellen natuurlijk,  maar  ik  vond vandaag  zijn  trucs  eigenlijk  geweldig  vermakelijk 

Piet
"NatuurlijkBekappen is zo simpel, mijn paard kan het zelf(s)"