Wil schreef op woensdag 26 mei 2010, 22:38:


Dat meen je niet. Arm dier. Dat is toch om moedeloos van te worden. Het is te hopen dat jullie buren nog lang genoeg leven daar en de pony's niet straks hetzelfde leven als hun moeder beschoren is.

Arabesk schreef op donderdag 27 mei 2010, 12:30:


Lijkt me wel. Cavia's in ieder geval ook. Toch maar even een afkrabsel laten onderzoeken.

Wil schreef op donderdag 27 mei 2010, 12:40:


Hihihi, weet ik.

Je zou voor die merrie bijna hopen dat het snel een keer afgelopen is met haar. Gek toch dat die mensen zo'n dier per se willen houden. Maar idd, niet iets waar je wat aan kan doen behalve je erover opwinden.

joop schreef op donderdag 27 mei 2010, 12:57:



Erg hoor. Aan wat voor soort mensen raak je die dieren meestal weer kwijt, als ze opgeknapt zijn?

Gewoon achterstevoren vervoeren en er verder geen probleem van maken.
Paarden schijnen daar tijdens het transport zelfs de voorkeur aan te geven, zal wel met de balans te maken te hebben.

Anja Seijn schreef op maandag 7 juni 2010, 23:11:


Op zich heb je gelijk, maar als het paard oncontroleerbaar wordt in zijn paniek dan sta ik er toch liever naast zodat ik hem aan de hand kan leiden, of wanneer hij staakt omdat hij het allemaal niet vertrouwt (meer grondwerk doen, ik weet het).
Ik moet zeggen dat ik dit heel lastig vind op te lossen, ben benieuwd hoe anderen dat doen.

Dat is het natuurlijk ook ja, op drukke wegen wil je niet dwars op de doorgaande weg met druk verkeer uitkomen, of een voetganger van de sokken rijden.

En idd, het hangt helemaal van de situatie af. Met een haflinger die niet alleen op buitenrit wilde heb ik al meerdere keren uren ergens gestaan omdat ze gewoon weigerde verder te lopen terwijl er niks aan de hand was, wat een drama. En niet dat het hielp, de eerste keer waren we uiteindelijk dan in z'n achteruit wel de goede richting aan het gaan maar het was inmiddels donker geworden, er kwam een auto aan en ze stond net midden op de weg... dus ik moest er toch af. En daarna hielp eigenlijk niks meer.

Merel Stoffers schreef op dinsdag 8 juni 2010, 16:07:



Volgens mij is dat meer bedoeld als in: Aandacht erbij! Doe eens wat ik vraag!
Hoeft in die zin denk ik niet onduidelijk te zijn voor het paard.

Ik zou ook wel graag willen komen, ben alleen nooit bij de cursus geweest dus weet niet of ik wordt toegelaten..

-t

Van mij ook nog gefeliciteerd!
Klussen als hobby, daar kan ik me nou niks bij voorstellen..

Spirithorses schreef op woensdag 9 juni 2010, 0:12:


Ik vraag me dat dus serieus af. Wat is het verschil voor een paard om, na het geven van de hulp (waarop geen of weinig reactie komt) te klikken met je tong, of de naam van het paard te noemen? Hij leert dan toch dat klikklik of naam betekent: aandacht erbij! Het is maar net welke cue je voor wat aan wilt leren. Natuurlijk is het wel belangrijk om eerst de hulp te geven, maar dat geldt ook voor beide opties.
Just my 2 cents...

Waarbij ik me trouwens wel afvraag hoe zinvol het is om zo'n cue aan te leren. Maar ik denk dat het voor het paard een indicatie kan zijn voor "als ik nu niet doe wat gevraagd wordt, dan volgt er een sterkere hulp" waardoor hij toch geneigd is te reageren.

Laatste stukje ben ik met je eens. Misschien daarom dat het geklik zo vaak op maneges te horen is, aangezien de paarden daar nou meestal niet zo getraind zijn dat ze goed aan de hulpen zijn en de mensen vaak ook geen idee hebben wat ze aan het doen zijn en waarom.

En klikken doe je misschien ook makkelijker/sneller dan elke keer de naam noemen, omdat je bij dat laatste eerder gaat nadenken over het waarom en dus wordt het ook eerder vervelend voor jezelf? Dat klikken doet iedereen en schijnt normaal en logisch te zijn, zoiets?

Maar idd, beter aanleren direct te reageren op de eigenlijke hulp/cue.

Ik vond het alleen grappig dat geklik verwarrend zou werken en de naam noemen in dezelfde situaties kennelijk niet. Maar dat zal dan misschien te maken hebben met de frequentie waarmee het gebruikt wordt.

Spirithorses schreef op woensdag 9 juni 2010, 7:39:


Wat heeft het noemen van de naam dan voor waarde voor jouw paard?

Spirithorses schreef :

Dat snapte ik, dat jij dat op die manier doet.
Maar kan door anderen op dezelfde manier gebruikt worden als hoe jij de naam gebruikt?
Het voorbeeld wat je gaf, met al die verschillende geluiden en daarbij ook nog lichaamshulpen, is natuurlijk heel verwarrend. Ik ben ook niet voor veel klikken hoor, even voor de duidelijkheid. Was alleen even aan het denken over de manier waarop het gebruikt/bedoeld/door het paard opgevat, wordt.

Spirithorses schreef :

Nou, op het moment zet ik mijn paard helemaal niet in draf. Heb sinds een paar maanden een verzorgpaard die o.a. alleen maar steigert wanneer je in de bak meer vraagt dan wat rond stappen, zie ook topic: http://www.paardnatuurlijk.nl/fcgi/pnforum.fcgi?request=showsubject&msg=203828&cat=13&subject=15026#msg203828

Ben wel veel aan het denken over hoe ik bepaalde dingen aan wil leren en welke hulpen en cues ik gebruik, vandaar dus. Een beetje bewustwording kan geen kwaad, is een must zelfs. Tijdens buitenritten reageert ze trouwens perfect op klikklik door aan te draven.
Maar het kan heel goed zijn dat ik paardlief ga kopen en een maandje naar Belgie stuur, ik heb zelf te weinig ervaring met dit soort problemen, sowieso met het trainen van paarden, en ben bang het fout te doen. Bovendien begint het geduld van de eigenaar op te raken en vind ik het slachthuis (=uiteindelijke bestemming als ze nu verkocht wordt) niet zo'n goede optie voor haar.

Andere vraag, blijf jij (lichaams)hulp en cue altijd combineren? Of is het de bedoeling dat de cue de hulp over gaat nemen?