van lennep schreef op woensdag 3 september 2008, 10:42:
> Ik probeer een plan van aanpak te verzinnen bij een ruin van 15
 > jaar oud , koel in het hoofd , erg slim , maar niet subtiel ,
 > zou bijna willen zeggen , ongevoelig....maar dat klopt niet
 > helemaal!!
 > Hij heeft een traditioneel leven achter de rug , maar dat roer
 > is helemaal omgegooid.
 > Ijzerloos .Geen 
krachtvoer , onbeperkt hooi en een aantal uren
 > gras.
 > Een stal heeft hij niet meer.
 > Gewoon een stukje wandelen leert mij dat hij erg sterk is. Ik
 > kan bijna niet voorkomen dat hij het gras in duikt. Hij gooit
 > zijn gewicht in de strijd , en dat verlies ik.
Leren hoe  hij zijn gewicht  niet  meer  in de  strijd  KAN  gooien, in ieder geval zo dat  je  gemakkelijker  kunt  voorkomen dat  hij  richting  gras  vertrekt. Dit  kun je alleen maar oefenen in het  gras
Dat  vraagt  van de trainer  focus en concequentie en hoofd richting  gras vragen als  hij  het  niet  verwacht en dat op  cue  zetten.
Maar  dat is niet  de  plaats om  te  beginnen.
Inge  zei het al : "zet  je paard op  voor  succes", maar  voordat: 
Besef dat dit  paard  niet anders  kent  dan : "je  doet  het  of anders"......!
(tenminste dat neem ik aan he.)
Alles  is  letterlijk  van boven af  opgelegd, nooit  heeft  hij zelf naar  oplossingen  moeten (mogen) zoeken en nu ineens na 15  jaar ga  je  dat van hem vragen. Hij  heeft altijd  net  genoeg  gedaan om  niet  op  z'n falie  te  krijgen, maar  nooit meer gegeven omdat hij dat zelf  wou.
'Respect'  voor  mensen heeft  ie  alleen omdat die  hem onderdrukten en constante  onderdrukking doet  je  schikken in je  lot  of  protesteren.
Maar  ja  protesteren is  er niet bij  want dan krijg je  op  je  flikker. Of  het  moet  een paard zijn, zoals  ik  vorige  week over die  Groninger  merrie  vertelde, die  al begon te  bijten  als  ze  het  zadel nog  maar zag, die  had  gewonnen, want iedereen  werd  bang voor haar. Maar  meestal  is  het  zo ....nooit  meer dan nodig en vooral geen initiatief tonen.
.
> Gisteren gewandeld in de bak , waar dus geen gras groeit , en
 > dan volgt hij best goed.Hij is dan wel traag.
 > Af en toe staat hij te dicht bij mij , en probeer ik het
 > achteruit knopje te vinden , maar ook dat is voor mij een groot
 > probleem.
 > Ik kan zwaaien met mijn armen wat ik wil , echt een hele ophef
 > er van maken , maar achteruit gaat hij niet. Iets subtieler ,
 > terugvragen met de vingers tegen de borst , dan probeerd hij er
 > onderuit te komen door met zijn hoofd te gaan zwaaien , maar
 > als je doorzet , dan gaat hij een pasje achteruit.Dat is wel
 > elke keer een flinke strijd...
Ga  niet  vechten met  dit  paard, maar  train! Wees  blij met een  spierbeweging.
Maak  een trainingsplan, leer hem zonder druk achteruit  te  gaan, zelfs  zonder dat je hem aanraakt. Bedenk  hoe  je  dat  zou  kunnen  doen en doe  het!
> Gewandeld met touwhalster op straat , dan heb je iets meer te
 > vertellen , maar alleen maar omdat dat touwhalster pijn doet ,
 > en dat willen we nou juist niet meer!!!!
 > Tijdens het wandelen geprobeerd om hem bezig te houden , korte
 > stukjes draven , stilstaan , achteruit , slingeren over de weg
 > , geprobeerd om zijn aandacht te krijgen.Buiten is hij een stuk
 > actiever.
 > Om te zorgen dat hij niet continu voor mij liep , had ik de
 > leadrope meegenomen zodat ik met het einde rondjes kon draaien
 > voor mij. Maar ook dat vinden we geen oplossing! We willen het
 > niet meer afdwingen op deze manier.
Nee  dat is  ook  geen  trainen ,dat is  weer 'van bovenaf  opleggen': "Je  doet  het  of  anders" !
> Het doel wat we voor ogen hebben , is een paard wat weer
 > gereden kan worden , maar dan met een sidepull , niet meer in
 > de berm duikt , en subtiel gaat reageren op de sidepull , en
 > ook op zit , en dit te bereiken zonder je gewicht in de strijd
 > te moeten gooien , en zonder pijnlijke druk!
Gewoon een paard opnieuw  opvoeden  bedoel je  dus, begin dan ook bij het  begin. Begin  met  een betere band. Begin met  het  simpelste  van het  simpelste, er  moet een knop om  in zijn hoofd.
Maar nogmaals wees  vooral  geconcentreerd  en concequent. 
> 
 > Ook los gelongeerd.Als je hem eenmaal op de hoefslag hebt
 > gekregen , dan draaft hij redelijk makkelijk aan , hij draaft
 > ook wel door.
 > Maar als hij op de hoefslag loopt , en je wilt dat hij stopt en
 > zich naar je toe draait , dan moet je vele passen naar achteren
 > doen. Als je in het midden blijft staan , met de armen langs je
 > lichaam , loopt hij gewoon door , dus dan lijkt hij heel
 > gevoelig voor druk....?Of gewoonte?
Ik moet  toch  lopen? Nou  dan blijf  ik toch lekker  lopen! Wie weet krijg  ik als  ik  stop wel  een lel  met  een zweep. Dus  wat ze  ook doen daar  in het  midden, de meesten lullen toch  zo  dat  ik er geen moer  van snap, gewoon blijven doorlopen, er  zal wel  weer een keer  aan m'n hooofd  getrokken worden als  het de   tijd  is dat ik wat anders moet doen. 
> 
 > Hoe zouden jullie dit aanpakken?
Ik probeerde  in ieder  geval iets samen te  doen wat  hij  leuk vindt, zien of  ik een lichie  in z'n ogen kon gaan laten schijnen,z'n interesse ergens  voor wekken, kijken of  ik  hem aan het spelen kon krijgen, zonder hem te dwingen en dan te  gaan werken aan de basics en hem zo  her op te  voeden.
> 
 > Gr Esther
Piet
Training is simpel, but  not easy