Tycho schreef op vrijdag 24 februari 2006, 15:28:


Vreemd verhaal. Oorzaak en gevolg lijken míj onwaarschijnlijk. Waarschijnlijker is dat het paard nooit juist heeft leren stoppen en bij een schielijke stop op de voorhand is gestruikeld. Dat staat los van de ORS.

Ik ga niet verder met Parelli doch niet uit kritiek; de basis hou ik bij. In mijn ogen is er níets mis met de eerste twee. Sterker nog alles vóór. Je moet het alleen niet tot wetmatigheid verheffen en ik denk dat je het een stuk dieper maakt als je eerst het boek van Teblick leest.

Die eerste twee paketten zijn een opvoeding van de ruíter. Met die kennis em ervaring in jouw gereedschapskist kan je elke 'richting' op die je wil. Dit sluit níets uit.
Wil je zonder bit of zelfs zonder optoming verder, dan is het daarvoor net zo'n goede basis als het streven naar FEI-oefeningen met S&T of Western of Doma Vaquera of ....

Ga je verder, dan ga je specialiseren en specialiseren houdt altijd compromissen met de niet-specialisatie in. Dat geldt mbt Parelli net zo goed als mbt wat ook; elk voordeel hep...

Zo kies ik voor weerstandsloos-verzamelen omdat dit mijn paard(en) het misnte belast bij mijn natuurritten. Dit kan ik echter niet op alle vlakken doorvoeren; in draf gaat het ten kosten van snelheid. Ondertreden door schenkelbuiging kost paslengte en paslengte = meters = snelheid.
Een compromis dus bij het draven: ik leer het wel aan en ook een sterk verzamelde draf maar wil de onderhoudsdraf niet té kort laten worden.
Voor onze situatie helemaal goed doch als ik endurance zou willen rijden voor de medailles zou ik het zo niet aanleren. .. en o.a. daarom rij ik geen endurance
Bij nóg meer snelheid zoals op het 'turf' is het voorbeeld nóg duidelijker. Zo'n paard stopt inherent op de voorhand maar heeft ook 400 of 800 meter om te 'stoppen'.

Overigens; ieder van jullie hier met een rijbewijs heeft bij het rij-examen geleerd wat de minimale remvertraging is. Kun je uitrekenen waarbinnen een motorvoertuig moet kunnen stoppen. Niet zo schokkend voor een paard, wel een uitdaging voor de ruiter

HC

jose schreef op vrijdag 24 februari 2006, 16:00:

Met veel bitten ook achter de oren en veel sterker: daar is de werking vaak mede op gestoeld.


NEE!!!!!!


Het verschil is píjn. Het verschil tussen oncomfie en ondraaglijke pijn, tussen fase 2 en 4+, tussen een duidelijk verzoek en moéten.
Het verschil tussen een stevig hek met schrikdraad en een bielzenrand.

Met een bb kun je alleen vragen; van fluisterend tot met stemverheffing, met een bit alleen maar dreigen en dwingen.

Als je het nu nog niet begrijpt ben je wil je niet en waar geen wil is, is geen weg.

HC

José, mijn hengst is waarschijnlijk slimmer dan jij: hij drijft op mijn verzoek zelfs leidmerrie Arabella naar me toe

Verder is het dominantie-model niet correct. Kortom: we zijn er alláng uit hoor. Gewoon een kwestie van dagelijks 'onderhoud'.

Wat hoofdstellen en bitten betreft: lézen... Er is meer dan trens: píng.

Verder veel plezier in het drijfzand; ik ga nu een touw splitsen en uitvogelen hoe ik er halverweg een gelaste ring in kan zetten zonder de strengen te onderbreken of knoop in te leggen.
Een leidtouw in een niet-schuivende lus om de hals i.p.v. een halster bevalt onder veel omstandigheden nl. érg goed. Is ook een logische stap naar de halsring.

HC

Spirithorses schreef op zaterdag 25 februari 2006, 10:07:


Twee eeuwen terug Pien, is die neusriem in zwang geraakt als 'veiligheids'maatregel bij de engelse jacht.
Duizend jaar lang joegen edelen met een stang en de teugels 'a-la-brida' op zelfs zwartwild zonder enig probleem.
Op de schilderijen van o.a. Aelbert Cuyp staan hier sch'tterende voorbeelden van. Ook gedetailleerd welk zadel gebruikt werd.
Tijden de vroeg-industriële revolutie ging het nieuwe geld als statusdymbool jachten rijden en werden stijl en gereedschap aangepast aan de modale no-kundige ruiter. Bij het springen hing deze doorgaans aan de teugels en trok de snuit wijd open. De geringste schuiver deed het paard gelijk letterlijk zand happen. Riem erom en de snuit ging niet meer zover open.
Tegenwoordig herhaalt dit fenomeen zich met het sperriempje: nu zitten er twéé neusniemen om de snuit... Dit terwijl je bijvoorbeeld een ongebroken trens, zelfs zonder bakstukken kan rijden. Het leren Meroth-bit is een bekend voorbeeld.
Wederom geldt: de vaardigheid van de ruiter is omgekeerd evenredig aan...

@Belinda: onze Sancha is ooit, nog in het paardenpest tijdperk hier, volgens doma vaquera en een stukje hoge school beleerd. Daarna is ze járenlang als statussymbool alleen op feesten uitgelaten en dan superfris met de teugels strak op serreta en stang rondgeparadeerd. De littekens op haar neus zijn nog te zien.
Wij rijden haar inmiddels betrouwbaar op bb doch de geringste stressfactor van buitenaf is voldoende voor kop-omhoog tegen zelfs het idéé van teugeldruk. Ook bij grondwerk is dit hetzelfde: zéker (en voorspelbaar logisch) op een touwhalster. Ik verwacht dat dit nooit zal verdwijnen.
Ze reageert verassend goed op een gesloten lus om de hals. Ook bij storing van buitenaf heeft ze hier geen weerstand tegen. Blijkbaar steunt dit wel op de basis van met de teugel op de nek rijden die zij heeft, maar roept het geen associaties op met de pijn van bit en serreta.

Ik vind dit topic overigens ronduit humoristisch tekenend: de uitleg van het rijden op basis het dwangprincipe waar bit-en-sporen op rusten wordt blijkbaar als een persoonlijk verwijt ervaren. Het leuke is dat dit terecht is: bit-en-sporen zijn per definitie niet op een aardig pricipe gestoeld. Het er pijn mee kúnnen doen dat is nu juist het werkingsprincipe ervan.
Het rijden met bit is niet aardig. Wie met bit rijdt, rijdt onaardig, niet positief belonend. Punt.
Wie daar een probleem mee heeft moet natuurlijk noch de uitleg ervan noch de uitlegger veroordelen, maar zichzélf...
Wie zich als dierenbeul aangesproken voelt zit daar zélf mee. Diens paard ook, maar die post hier niet Als je dat niet wil, moet je er wat aan doen; píng.

HC (die nu nog een stuk $%!@#!@@touw van de rol gaat snijden)

Frans Veldman schreef op zaterdag 25 februari 2006, 14:39:


Ook dan is de ORS een effectieve noodstop

Toch flauw van je dat je niet meegaat in de 'visie' van iemand die het er niet mee eens is want niet snápt want geen referentiekader heeft

Frans, er is een serieuze stroming die niet in de evolutieleer van Darwin wil 'geloven'. Het fundamentele probleem van een dergelijk fenomeen is het niet van elkaar los kunnen zien van een geloof, filsofie, wetenschap en dergelijke.
Je kan in mijn optiek volledig binnen Zen geloven dat door concentratie levitatie mogelijk is en tóch de zwaartegkracht als natuurlijk gegeven accepteren. Voor het accepteren als feit hoef je het ook niet te kunnen begrijpen. Beíden.

Het wordt pas 'grijs' als iemand beweert te kúnnen leviteren zonder dit zelfs maar zelf gemeten te hebben met een simpel ding als een weegschaal. 'Ik voélde me toch lichter worden!' 'Daar heb ik geen weegschaal voor nodig.'
Perceptie is realiteit en zolang iemand in een andere overtuiging leeft waarbij gevoel een rol speelt houdt elke rationele discussie op.
Absoluut natuurkundig onbenul gekoppeld aan totale eigenwijsheid help ook niet. Zie 'licht' rijden, boomloos e.d
Op de middelbare school krijgt zo iemand dan gewoon een 1 voor de moeite van het invullen van de naam. Op een paard echter... is het lezen van een boek of bestuderen van een basispricipe eerder een diskwalificatie.
Dat zie je ook bij Niet Beslaan. Jij doet het wij doen het, in galop waarook over, ook lang, écht lang maar '...en toch vínd ik dat..' Ok, hoor.

Op zich kun je de 'scheppingverhaal-aanhangers' en aanverwanten negeren. Het vervelende is dat hun non-argumenten de 1-halers vaak meer aanspreken omdat de simpele drogredeneringen makkelijk te volgen zijn dan een uitleg van de wet van Blaise-Pascal en de grote meute wel normstellend is en in zekere mate bepaalt wat jíj mag/moet...

HC

Spirithorses schreef op zaterdag 25 februari 2006, 22:35:


Maar geen alternatief voor een goed passend boomzadel en zó moeilijk is dat nu ook weer niet. Als je tenminste niet aan een engels type vastzit of een te groot type westernzadel mooi vindt.
Wij hebben met de Malibaud op de CorrecTOR en de Orthoflex Patriot heel goede combinaties gevonden.
Voor Capricho ga ik stug door met mijn eigen ontwerp op ook een CorrecTOR. Ik ga evenwel niet eerder dan na het voorjaar, zijn testosteronscheut, een mal van zijn rug maken voor het basisframe.

HC

Michiel schreef op zaterdag 25 februari 2006, 23:06:


Blijft opvallend dat er zoveel mensen hardnekkig mee'discussiëren' die het nooit aangeleerd of geprobeerd hebben...
Net als 'vinden dat' over buitenritten op de halsring door ruiters met een bit of halstertouw.
Dat is als het discussieëren over de techniek van het vergroten van de bochtradius door tegensturen en driften bij het aanremmen bij wegracen op een motorfiets door automobilisten.

HC

Nick Altena schreef op zondag 26 februari 2006, 0:07:


Nick Altena schreef:
'Overingens heb ik best een antwoord, maar die schrijf ik jou niet tenzij je over de brug komt met bakken met geld , laten we zeggen zo'n 10.000 euro...en je daarnaast een door de notaris opgemaakte verklaring ondertekend dat je het op geen enkele manier openbaar maakt op straffe van 5000 euro per overtreding.
Ik heb hier tenslotte veel tijd in gestoken en dat zal toch iemand moeten betalen he ?'

In het kader van de geringste poging belonen:

http://users.telenet.be/huertecilla/

De mij het best bevallende maat is ongeveer de omtrek van de halsaanzet.
Lees verder éérst de uitleg van TTeam waarvan de link ook op deze site staat.
Tot slot: rijden met een halsring is in mijn ogen een hulpmiddel, geen doel op zich.

Graag gedaan Nick en veel plezier met lezen en rijden.

HC

belinda defraene schreef op zondag 26 februari 2006, 9:41:


Kijk even op de pagina 'Randvoorwaarden en Hulpmiddelen' van de HC-site

Cassandra Berg schreef op zondag 26 februari 2006, 9:52:


Het typisch NLse vermanende vingertje dat nog nooit aan een hand in eigen boezem gestoken is.

Verdiep ondertussen jouw eigen referentiekader; scheelt je veel reacties en frustratie

Veel leesplezier.

HC

Isabel van der Made schreef op zondag 26 februari 2006, 9:55:


Dát is de instelling Isabel; lezen, laten bezinken, nog eens lezen, een link volgen en volgen en een boek lezen en.... lol met je knol

Ik ga naar de mijne nu.

HC

Cassandra Berg schreef op zondag 26 februari 2006, 10:20:

Bedankt CasSandra: ik bedoelde halverwege een touw een gesloten ring insplitsen zonder het touw te onderbreken of er een knoop in te leggen.
Wilde gewoon een écht net leidtouw met gesloten te gespen halslus.
Is ondertussen al gelukt.

Ik ga zo nog een korte versie maken. Ik ook een mooie toepassing voor de bullsnaps die ik overal af heb gehaald

Morgen siliconenspray halen om het touw een beetje te impregneren voor het buiten in de natte klei gaat

HC

Idunn schreef op zondag 26 februari 2006, 11:02:

Mijn citaat van Nick, mijn tóch positieve antwoord, mijn site of een compilatie

Hoe dan ook; bedankt voor het compliment Saskia. Heb nu een beetje hoofdpijn van het vertalen

In het kader van 'ik doé het' ook een foto van bitloos mennen opgenomen (laten nemen ) ook al gaat het over óp een paard rijden.

HC

Spirithorses schreef op zondag 26 februari 2006, 12:24:



Ja. Ik had eerst een soort landvast gemaakt: touw met vast gesplitste (zoals bij de bootzaak) lus die dus niet kan schuiven.
Die moet over het hoofd en dat is niet altijd handig dus ik heb ook een versie met karabijnhaak en een oog waardoor ik een vast lus kan maken. Die laatste uitvoeing heb ik nu in een mooe verise met alles ingesplitst gemaakt: de bullsnap, de ring en het uiteinde. Van dat uiteinde heb ik door het wat verder terug te splitsen een soort handvat gemaakt wat een prettig tegengewicht is.

Een wat zwaardere bullsnap/karbijnhaak bevalt me híerbij wél. Hierdoor zit de sluiting doorgaans onderaan de hals en komt zo niet met de manen in de war. Met een vaste lus is dat geen punt, maar met een gesp wel.
Ik maak dit touw in elke lengte die me uitkomt. Kan er ook twee ringen in zetten voor twee lusdiameters.

Voor Bor heb ik gisteren een vaste lus met handvat gemaakt waarmee hij de puppies kan 'beleren'

Spirithorses schreef op zondag 26 februari 2006, 13:13:


Zo doe ik het ook ja.
Het touw voor de tuigage is wat lastiger; als techniek véél makkelijker maar meer gepiel omdat de kern er uit moet en dat moet je voor een echt net resultaat ook netjes afstikken.

HC